Bukken voor bananenbladeren
Donderdag 14 juli 2016. Mekong Delta, Vietnam.

We fietsen over een smal oeverpaadje langs een rivier in de Mekong Delta. Soms schreeuwt de gids voor ons ‘motorbike’ en moeten we even opletten voor een passerende bromfiets. We zijn in het land van de ontelbare bromfietsen... Vietnam. Als echte Nederlanders pakken wij natuurlijk de fiets. Het is smal en hobbelig en we moeten vaak bukken voor de bananenbladeren die over de weg hangen. Halverwege gaan we met een klein pontje de rivier over. We zijn op weg naar een baksteenfabriek. Met de niet meer vruchtbare klei van de rijstvelden worden in een lokale fabriek (een familiebedrijfje) vele bakstenen gebakken. Duizend bakstenen worden verkocht voor vijftig dollar. De vliesjes van de rijst worden gebruikt als brandstof. Het is best zwaar werk en vlakbij de oven is het erg heet. Als er geen klei is, hebben ze geen werk. Ze hebben onvoldoende ruimte om een voorraad aan te leggen.

Op de terugweg zien we een speciale wc. Via een loopplank, kun je je behoefte doen boven een klein meertje. De catfish in het meertje eet de uitwerpselen dan op. We slapen hier in de Mekong Lodge. Een prachtige ruime groene lodge aan de Mekong rivier met bungalows met een kleine privé pool en een groot vijfentwintig meter zwembad, omringd door palmbomen. De bungalows zijn mooi ingericht en hebben allemaal een buitenbadkamer en een bad in de vorm van een traditionele houten boot.
We worden in de watten gelegd. Tweemaal per dag een vijfgangen lunch/diner met exotische gerechten. Vooral Dille vindt het erg leuk om met stokjes te eten. De klamboe wordt 's avonds voor ons opgehangen. Het personeel is erg behulpzaam. Normaal gesproken is er ruimte voor honderdtwintig gasten, maar we zijn maar met zijn tienen vanwege het laagseizoen. We worden verwend. Echt genieten dus!

Op dinsdag werden we opgehaald door een busje. Samen met een Engels gezin werden we naar Cai Be gebracht. Op de pier wachtte een boot op ons die ons naar Mekong Lodge bracht. Het is broeierig warm in de Mekong. Het verkoelende zwembad lonkt dus. Dus voor de lunch springen we er al in. 's Middags dus de excursie naar de baksteenfabriek. 's Avonds volgt een cooking class, waarbij we typische Vietnamese soep, loempia's en een varkensvleesgerecht maken. Opvallend is dat de Vietnamezen bijna overal suiker bij gooien. Met name het zoetzure eten is erg lekker. ‪

Op woensdagochtend vertrekken we met de boot naar de drijvende markt van Cai Be. Drijvende markten zijn typisch voor Vietnam. Op het water verkopen ze alleen groenten en fruit, want vlees en vis kan niet goed gekoeld worden. In de mast hangen ze een voorbeeld van wat ze verkopen, dus bijvoorbeeld een ananas of een zoete aardappel. Het schip blijft ongeveer een week liggen, dan is de voorraad op. We bezoeken ook nog een drukke markt op het land. Ondanks de smalle paden van amper een meter breed, hebben bromfietsen hier vrij toegang en wordt er flink op los getoeterd als wij in de weg lopen. Bijzonder om te zien. De bromfiets is koning hier. De meiden besluiten trouwens spontaan vegetarisch te worden bij het zien van alle hompen vlees, spartelende vissen en octopussen en vastgebonden padden.

Leuk daarna is wel het bezoek aan klein familiebedrijfje dat candy maakt. Dat wil zeggen caramel snoepjes en pop rice (soort popcorn maar dan met rijst). In een super grote wok wordt de rijst vermengd met super zwart en heet zand gepopt binnen een minuutje. Ook zien we hoe het rijstpapier gemaakt wordt voor de springrolls. Na afloop worden er de nodige lokale delicatessen ingekocht. Verderop drinken we nog mierzoete honingthee en durft Andre lokale alcohol te drinken uit een fles waar een dode cobra inzit....

Na een verkwikkende duik in het zwembad gaan we 's middags weer fietsen. Deze keer naar een Boeddhistische pagode die verbouwd wordt. In Vietnam is maar veertig procent van de bevolking gelovig. Ongeveer twintig procent is Boeddhist. Ook stoppen we nog bij een soort Intratuin. Hier worden jonge boompjes verkocht. Voor tachtig cent neemt onze gids twee mangobomen mee. 's Avonds krijgen we nog een ontspannen voetmassage aan het zwembad. Daarna een carving class. Met zeven mesjes mooie figuren snijden in winterpenen ter decoratie van het avondeten. Best veel werk. Nog meer respect voor dat wat 's avonds op ons bord ligt dus.

Op donderdag gaat onze gids weer alleen met ons op stap. We gaan nu verder weg met de boot richting Vinh Long. Hier zien we weer een familiebedrijfje. Hier worden tapioca pannenkoeken gemaakt. Tapioca is een cassavewortel. Er zijn veel lokale familiebedrijfjes in de Mekong Delta. Er zijn weinig machines. Hier is één machine die de aardappel plet tot meel en één machine die rondjes snijdt uit het deeg. Het personeel, vier vrouwen en zes mannen, zijn goed op elkaar ingespeeld. Aan de lopende band rollen de natte pannenkoeken eruit. Deze moeten eerst buiten drogen. Als het gaat regenen, moeten ze alles snel binnenhalen. Erg leuk om te zien! De pannenkoeken waren zelf wat minder lekker, beetje taai.

De fietsen zijn meegenomen op de boot, dus gingen we hier ook weer fietsen. De Mekong Delta is een groot stelsel van waterwegen. Er zijn ook veel pontjes om mensen snel over te zetten. Tussen ‪vijf uur ’s ochtends en zeven uur ‘s avonds kost dit per bromfiets drieduizend Dong (twaalf cent). Na zeven uur betaal je het driedubbele.
Onderweg delen Luna en Dille af en toe cadeautjes uit aan kinderen. We hebben zo'n vijf kilo aan cadeautjes voor kinderen mee, variërend van stiften, notitie blokjes, playmobil en loomelastiekjes. Een reisorganisatie in het noorden van Vietnam had ons ook gevraagd om dit mee te nemen voor als we bij mensen in een klein dorpje gaan slapen. Vijf kilo dus. En dat op de veertig kilo bagage die we totaal meehebben. Kunnen er op de terugweg mooi souvenirs in. De kinderen hebben nu schoolvakantie. In Vietnam gaan ze van hun zesde tot hun achttiende naar school. Ze gaan vier uur per dag. Er is een ochtendploeg ‪van zeven tot elf uur en een middagploeg van één tot vijf.

De gids laat ons een ander type pagode zien. Die van het lokale Vietnamese geloof. Cao Daism. Dit is een mengeling van Franse en Chinese invloeden. Binnenin zien we dus een afbeelding van Jezus onder Boeddha hangen en Chinese goden. Ziet er allemaal erg verdraagzaam uit. Morgen (vrijdag) gaan we weer weg uit de Mekong Delta. Terug naar HCMC en dan meteen een binnenlandse vlucht naar het noorden, naar Hanoi toe. We gaan even afkoelen in de bergen van Sapa.