Artikelindex

Mountainbiken en snorkelen
Zaterdag 30 juli 2016. Hoi An, Vietnam.

De volgende ochtend nemen we de trein van Hué naar Danang. Het treinstation bruist. Buiten staan groene, oranje en gele taxi’s. In de wachtkamer is het een drukte van jewelste. Een kwartier voor aankomst van de trein uit Hanoi, gaat iedereen al op het perron staan. Mensen steken de perrons over. Mannen lopen met houten karren rond om bagage uit de trein aan te nemen. Er staan tien motorfietsen gehuld in plastic klaar om ingeladen te worden. De rit duurt tweeëneenhalf uur. Er is volop catering aanwezig. Veel rijst, noodles en dode kippen. De trein rijdt vlak langs de kust. Prachtig om te zien. Wel in een slakkengang. Rond één uur ’s middags tuffen we het station van Danang binnen. Buiten staat een taxi te wachten.

Hoiantrein

Ik had gelezen dat je in de lokale bus vaak wordt afgezet en drie keer de lokale prijs moet betalen, dus gekozen om voor vijftien Euro met een private taxi voor de deur van ons volgende hotel te worden afgezet. Hoi An Beach Resort. Tussen het strand en de rivier ingeklemd en vier kilometer van het oude stadje vandaan. Wederom een prachtig resort met twee mooie zwembaden. Op booking.com stond een leuke aanbieding waarbij er elke dag een half uur massage bij zit in de aangrenzende spa Waterlily. Dat blijft toch wel heel leuk aan Azië. Die heerlijke massages in prachtige rustieke spa’s en niet zo duur.

’s Avonds gaan we naar de Old Town. Super sfeervol met de vele gekleurde lantaarns. Overal leuke eettentjes en natuurlijk heel veel shops. Dit is echt de meest toeristische plek die we in Vietnam gezien hebben. Oude vrouwtjes of hele jonge kinderen verkopen voor tienduizend Dong een drijvende lampion om in het water te zetten. Dit is echt de stad van de lampionnen.

De volgende dag hebben we fietsen gehuurd. Dat is wel de manier om je hier te bewegen. We begeven ons tussen luid toeterende bromfietsen en bellen vrolijk mee met onze fietsbel. We fietsen naar An Bang Beach, een strandje dat vier kilometer verderop ligt. Het strand bij het hotel is namelijk door erosie aangedaan en wordt door zandzakken beschermd. Op een strandje helemaal voor ons alleen, naast een palmboom en onder een parasol genieten we van de zee. Er liggen ook basket boats op het strand. Ronde tobbes, die de lokale bevolking gebruikt om naar een groter schip te varen.

Op de terugweg stoppen we bij een kleine supermarkt. Tot onze grote verbazing komen we daar een pot Nutella tegen. Eigenlijk hebben we op al onze reizen tot nu toe wel ergens Nutella gevonden, maar we hadden in Vietnam de hoop al opgegeven. Dus toch. In een klein supermarktje in een klein dorpje. Hoe komt die pot hier? We kopen de pot natuurlijk. Omdat het kan. ’s Avonds fietsen we ook naar de Old Town toe. Het is shopping time. De meiden kopen leuke souvenirs voor hun vriendinnen.

De volgende dag hebben we een mountainbike tour geboekt naar de omliggende dorpjes. We gaan vroeg op pad met Wan onze gids. Eerst steken we de rivier over met een kleine boot. Veel dorpjes in de omgeving van Hoi An zijn gespecialiseerd in bijvoorbeeld houtbewerking, groente verbouwen of weven. We kijken eerst bij een scheepswerf. Hier worden grote boten gebouwd. Verderop is er een huisje waar een vrouw met haar dochter matrassen weeft van riet. Luna en Dille mogen het zelf ook proberen. De vrouw is zo’n zes uur bezig met één mat en verkoopt deze dan voor vier Euro op de markt. Haar man ligt ondertussen te slapen op het bed ernaast.

In Coconut Village zien we de plek waar de Viet Cong zich verstopte tussen de kokosnootplantages tijdens het vechten met de Amerikanen. Hier horen we ook een saaie stem door een omroepinstallatie. Het blijkt dat in Vietnam in de dorpen tussen elf en twaalf uur het lokale nieuws wordt voorgelezen door de overheid. Overal hangen omroepinstallaties. Een soort communistische radio dus.

We maken nog een mooie boottocht van een half uur en zien de typische visnetten van dit gebied. Deze hangen overdag boven de rivier. Tegen de avond laten ze de netten via een katrol het water in zakken. Ze doen er dan voer in en hangen lampen op. Zodra er voldoende vissen ingezwommen zijn, halen ze de netten weer omhoog.
We eindigen in het dorp met de vele moestuinen. Hier verbouwen ze geen rijst, maar veel groentes. We helpen bij het inzaaien van kool. Om de aarde vruchtbaarder te maken gebruiken ze zeewier.

Na afloop krijgen we een korte cooking class van een een super grappige kok, die ook kok op de Vietnamese tv is geweest. We mogen proberen onze vegetarische pannenkoeken op ons hoofd te gooien terwijl hij en zijn vrouw erachter staan om ze op te vangen in een vergiet. We lachen ons helemaal rot. Moe en bezweet eindigen we onze tocht weer voor de deur van het reisbureau. Nu hebben we wel een lekker ijsje verdiend. We doen dit in een café die een prachtige foto expositie heeft van de Franse fotograaf Rehahn. Hij heeft prachtige foto’s van oude Vietnamese vrouwen gemaakt.

Onze laatste dag in Hoi An gaan we naar de Cham Islands. We gaan met Blue Coral Diving. Op een grote boot met meer dan veertig duikers en snorkelaars varen we weg. Al snel worden we tegen gehouden door militairen. Of we eerst even een boot die vastgelopen is op een zandbank weg willen trekken. Uiteindelijk komen we na anderhalf uur aan bij onze eerste duikstek. Luna en ik gaan samen met de dive master. Ondanks dat het voor ons allebei alweer een jaar geleden is, hebben we snel weer de slag te pakken. Hier geen schildpadden zoals in Brazilië, maar mooie kleurrijke koralen en kleine vissen, als nemo, angelfish en batfish. We zien een anderhalve meter lange zeekomkommer die op een slang lijkt. Ook de gevaarlijke lionfish zien we onder een koraal schuilen. Dille snorkelt lekker en probeert de kwallen te ontwijken.

Hoianspringendinzee

Op de andere duikstek gaat Andre duiken en ik snorkelen met de meiden. Daarna gaan we lunchen op de eilanden. Er is zowaar een waterpark met drijvende luchtkussen en stormbanen. Voor één Euro zestig veel pret dus. In de namiddag varen we terug. Liggend op het zonnedek. ’s Avonds eten we op het strand en besluiten de avond met nog een massage voor ons alle vier in de spa. Een mooie afsluiting van vier dagen Hoi An. Na het strand is het nu weer even tijd voor de bergen: Dalat!

Inhoudsopgave

Altijd gesloten?

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!