Artikelindex

Hanoi & nachttrein naar Sapa
Vrijdag 8 augustus 2008  

Iets langer geslapen want vanavond nemen we de nachttrein naar Sapa in het noorden. We lopen rond in een redelijk groot winkelcentrum en gaan daarna naar de Hoa Lo gevangenis. De Fransen bouwden deze gevangenis eind 1800 maar ook Amerikaanse gevangenen hebben hier gezeten. Zij hebben de gevangenis zijn bijnaam Hanoi Hilton gegeven. De gevangenis was oorspronkelijk bedoeld als gevangenis voor politieke gevangen in de periode dat de Fransen in Vietnam baas waren. Tijdens de oorlog met Amerika werden gevangengenomen Amerikaanse piloten hier opgesloten. Doordat de gevangenis in het centrum van Hanoi ligt dachten de Vietnamezen te kunnen ontsnappen aan de bombardementen door hier Amerikanen onder te brengen. Het is nog gelukt ook want Hanoi is één van de steden die betrekkelijk goed zijn weggekomen.

Men kan hier levensechte beelden zien die het leven in de gevangenis goed ten toon stellen. Je kunt de originele, kleine cellen bekijken en het meest morbide is wellicht de guillotine. Deze guillotine is laats gebruikt in 1953. De mand waar de hoofden in werden opgevangen staat er trouwens naast. Na deze vrolijke en billenkletsende uitstap (was wel heel interessant hoor) hebben we honger en eten we in restaurant Golden Land. Lekker!

20.00 uur en we vertrekken met het busje naar het station waar we de nachttrein naar Sapa nemen. We reizen samen met zes andere Belgen, maken even kennis en al vlug zijn we aan het station. De zes andere mogen onmiddellijk op de trein en wij… moeten wachten. Blijkt dat de kerel van de touroperator onze tickets is vergeten. De man breekt het record op de 100m en spurt naar buiten om terug naar het bureau onze tickets te gaan ophalen. Wij zitten rustig en kalm te wachten maar als hij terug is zijn al mijn nagels afgebeten. Hij is echter nog ruim op tijd en daar gaan we dan. De coupé’s van de trein zijn niet al te proper en redelijk klein maar hé… dat geeft niks want er staan vier bedden en wij zijn maar met drie. We hopen dat het laatste bed vrij blijft zodat we met ons gezin alleen liggen. De andere zes Belgen zijn we ondertussen kwijt maar uiteindelijk vertrekt de trein en wij zitten erop.

In de trein naar sapaDe controleur komt even kijken, spreekt geen woord Engels en sluit de deur terug. Even later komt er een oudere Chinese dame binnen, kruipt op het bed boven me en draait zich om. We liggen dus toch niet alleen. Tien minuten later begint de Chinese te roepen in haar gsm. Ze staat op, gaat buiten, komt terug en kruipt weer in bed. Een minuut later gaat de deur open en kruipt er nog een Chinese in datzelfde minibed. Wanneer ik diep inadem komt mijn buik voorbij de rand van het bed en zij liggen daar met twee in!

Ik vind vijf personen in dit hondenhok iets te veel van het goeie en besluit de vriendelijke controleur even te roepen. Ik denk dat die mens vriendelijk was, mijn Vietnamees is niet zo goed, maar de Chinese die laatst is bijgekomen is dat zeker niet. Met veel misprijzen en handgebaren verdwijnt ze terug uit onze coupé. Eindelijk rust? Nee! Er wordt weer aan onze deur gerammeld en er staan ineens drie Vietnamezen voor de deur. Jan Thijs riep het al: KOM ER BIJ!!!!! Het is hier precies opendeurdag.

Het Vietnamese koppel heeft een klein kindje bij en staat ineens met tickets te zwaaien. De oude Chinese veert recht, pakt haar schoenen en verdwijnt. Bleek dat de vriendelijke controleur ons overgebleven bed onder den toog verkocht had. De vrouw en het kind kruipen in bed, de man verdwijnt en wij gaan slapen. Morgen zijn we op het hoogtepunt van onze reis Sapa! (dachten we toen nog…)


Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!