Nachttrein
Donderdag 15 augustus 2013. Ninh Binh, Vietnam.

Onze laatste dag in Son Trach wagen we ons nogmaals op de fiets. We fietsen naar de Pepper Homestay en vervolgens naar de Farmstay. Deze beide guesthouses worden gerund door 'gemengde koppels'. De 'Westerse' touch is vaak net dat beetje extra wat het tot geliefde verblijfplaats maakt bij de toeristen. Het is erg heet vandaag dus het fietsen gaat zeer moeizaam. De omgeving is mooi, maar met zweet in de ogen zie je daar niet veel van.

's Avonds vertrekken we, nadat we de inmiddels alom bekende afscheidstranen van Tijn gedroogd hebben, naar het station van Dong Hoi voor de nachttrein. Het fijne van Azië is dat je vaak voor weinig geld toch decadent kunt doen. Dat doen wij nu ook: We kopen zes tickets voor ons vieren, zodat we onze slaapcoupé niet hoeven te delen met anderen! Om half tien 's avonds vertrekt onze trein en stommelen we de nacht door. De kids slapen goed, maar Chris en ik moeten het hebben van aan elkaar geregen hazenslaapjes. Donderdagochtend om zes uur komen we - moe maar wel een leuke ervaring rijker - aan in Ninh Binh. Tijd voor het volgende avontuur!

Buffelo's in the mist
Vrijdag 16 augustus 2013. Ninh Binh, Vietnam.

Nog groggy van de nachttrein komen we donderdag om zes uur 's morgens aan in Ninh Binh. Gelukkig kunnen we in het Thanh Thuy Hotel al meteen op onze kamer. Al is het niet de meest gezellige kamer (geen raam!), we zijn blij dat we even kunnen crashen. We besluiten echter niet toe te geven aan ons slaaptekort, maar deze dag goed te besteden. Het vriendelijke personeel geeft ons een mooi overzicht van alle bezienswaardigheden in de streek en nog geen uur en een ontbijtje later rijden we al achter op twee brommers door de prachtige streek. Onze twee chauffeurs brengen ons naar Trang An.

Volgens de reisgids is het een boottocht door het karsgebergte landschap, maar helaas enorm druk en toeristisch. De verwachtingen zijn dus laag gespannen. Maar niets blijkt minder waar. We zien gedurende de hele tocht (en die duurde maar liefst drie uur) slechts een vijftal andere bootjes. De bootjes zijn niet gemotoriseerd (pas later begrijpen we waarom), en we worden rond gepeddeld door een vrouwtje van minstens zeventig jaar. Ook al heeft ze geen tanden meer, roeien kan ze als de beste! En als haar armen moe zijn, nemen haar voeten het roeien gewoon over! Ongelooflijk!

De boottocht an sich was al de moeite waard. Het water is kristal helder en volledig begroeid met mooie waterplanten, die een soort van zoetwater koraallandschap vormen. Plotseling vaart ons bootbesje recht op een rots af. Pas als we er vlak voor staan zien we de kleine opening. We worden naar de bodem van de boot gecommandeerd, en als snel blijkt dat geen overbodige opdracht. De grotten waar we doorheen varen zijn op veel plaatsen zo laag dat we plat op de bodem moeten liggen willen we er onder door kunnen! Ik had gelukkig niet al te veel tijd om na te denken, en de kids vonden het spectaculair! We hebben gedurende de hele tour op deze wijze zo'n vijf grotten bevaren, en het was een hele leuke ervaring!

Op de terugweg vragen we onze chauffeurs te stoppen bij de Chua Bai Dinh Tempel. Een van de chauffeurs had Tijn gezegd dat er krokodillen zaten, dus hij stapte dapper op kop. De klim naar de tempel was slopend. Het was bloedheet, en de drie liter water die we bij ons hadden waren zo op! Het krokodillen vooruitzicht gaf de kids energie, maar Chris en ik waren echt helemaal leeg. We hebben ontelbaar veel trappen op en af gelopen, maar geen krokodil gezien. Wel een aantal enorme, prachtige gouden Boeddha's, maar voor de rest was er in het complex nog veel werk in uitvoering. Als de chauffeurs ons vragen nog door te rijden naar Kenh Ga, bedanken we daar vriendelijk voor. We willen de airco van het hotel! Voor het eerst zijn we echt bevangen door de hitte!

Na een goede nacht gaan we Ninh Binh verder ontdekken. We stappen opnieuw achter op de brommers voor een dagje jungle en buffelspotten. We zijn inmiddels helemaal in de ban van deze schitterende dieren, die ondanks hun logge, grove uiterlijk zeer zachtaardig zijn. Dat blijkt wel als je de kinderen op en tussen de buffels in het water ziet spelen. Met name de mannetjes met hun enorme horens, liggend in de modder, daar laten we onze brommer graag even voor stoppen!

Onze eerste stop is bij het Wildlife Rescue Centre. Een opvangcentrum voor onderschepte smokkeldieren, onder andere gesponsord door de Beekse Bergen! We krijgen een rondleiding en zien verschillende apensoorten en landschilpadden. Het is triest dat opvang als deze noodzakelijk blijft, maar het is goed dat centra als deze zich in blijven zetten en door hun fokprogramma's uitsterven van sommige soorten kunnen voorkomen. We besluiten het centrum dan ook te sponsoren en kopen een verrassing voor opa!

We brommeren door naar de ingang van het Cuc Phuong Nationaal Park. Daar wacht ons een pittige, maar prachtige wandeling door de jungle. Al menen de kinderen apen, slangen, panters, stekelvarkens, gordeldieren en toekans te hebben gezien, wij houden het bij prachtige vlinders, wandelende takken, spinnen en vogels. Ook aanschouwen we een klein duizendjarig boompje, met een diameter van zes meter. Na drie uur flink stappen worden we beloond met... een ritje op de brommer!

Ook al is het vandaag weer goed heet, we hebben er minder last van en besluiten alsnog het boottochtje langs Kenh Ga te maken. Kenh Ga is een zogenoemd drijvend dorp en een uur lang worden we in een pruttelend bootje rondgevaren en aanschouwen we het leven langs de waterkant. Aangezien het inmiddels al laat in de middag is zijn de 'Vietnammers' terug actief en zien we veel activiteit langs en in het water. Er spelen veel kinderen in het water, maar we begrijpen niet helemaal waarom velen van hen hun boekentassen dragen tijdens het zwemmen. Later begrijpen we dat die moet dienen als reddingsvest.

Moe maar voldaan komen we terug in het hotel. Morgen reizen we alweer verder naar Hanoi. We hadden nog wel wat langer in Ninh Binh willen blijven, maar helaas is het aftellen begonnen. We hebben naast Hanoi nog Sapa en Halong Bay op het programma staan, dus vanaf nu wordt het plannen!