Met de boot door Halong Bay
Maandag 1 december 2008. Hanoi, Vietnam.

Op zondag de 30e zijn we vroeg opgestaan en met de bus opgehaald om naar Halong Bay te gaan. We gaan hier twee dagen op de boot (incl. overnachting op de boot). We reden met z’n elven in een minibusje in zo'n drie-en-een-half uur naar Halong Bay. Onderweg zijn we gestopt bij een ‘verkoophal’ om iets te drinken. Je zag hier mensen (kinderen nog?) borduurwerken maken voor aan de muur en pottenbakkers aan het werk. Een vermoeiend ritje, omdat er maar weinig beenruimte was (oftewel, wij zijn gewoon twintig centimeter te lang…).

Bij de haven aangekomen werden we naar de boot geloodst en na zo’n half uurtje varen werd er een overheerlijke lunch op tafel gezet. De middag hebben we gevaren door een schitterend natuurgebied met veel rotsen die uit de zee omhoog steken. De eerste stop was bij de Thiên Cung grotten. Erg groots en indrukwekkend om deze te zien. We vaarden weer een stukje verder en gingen voor anker. Yannick en Hans gingen samen kajakken. Florian durfde het als enige op de boot aan om in het koude water te gaan. ’s Avonds genieten we van een mooie zonsondergang, hierna nog een spelletje kaarten/Uno en yahtzee en daarna duiken we onze hutten in om te gaan slapen.

De boten/hutten zijn wel enigszins veranderd met zo’n vijftien jaar geleden. Sliepen we toen met z’n allen in een hok (twee bedden boven elkaar), waar ’s nachts nog ratten over de vloer liepen, nu hebben tweepersoonshutten met een eigen douche en toilet (!). Het is allemaal een stuk luxer geworden.

De volgende morgen na het ontbijt varen we terug richting de haven van Halong Bay waar we rond de middag aanleggen en na de lunch weer vertrekken met de bus naar Hanoi. Na twee relaxte dagen is Hanoi wederom erg vol en druk en zijn we nog steeds onder de indruk van de hoeveelheid brommers. We hebben een restaurantje gevonden in Hanoi waar je lekker kan eten: Quan Bia Minh (Dinh Liet 7A). Florian leert al wat woordjes Engels, maar haalt soms nog wat dingen door elkaar. Bij het drinken kreeg hij geen rietje, dus zijn opmerking was: ‘strawberry please’ in plaats van: straw please. Dit vergeet hij dus niet meer…