Visitekaartjes
Zondag 18 maart 2012. Ho Chi Minh City, Vietnam.

Vanochtend door onze gastvrouw naar de boot begeleid, daarna volgde een pick-up en volgens onze informatie zouden we dan naar het busstation gaan om de bus naar HCMC te nemen. Echter de pick-up bus bleef maar rijden en uiteindelijk bleek het gewoon de bus naar HCMC te zijn. Handig en het was een prima minibus, alleen was de chauffeur weer zo’n enorme snelheidsmaniak die aan twee kanten jan en alleman inhaalde. Ik heb wel weer wat angstige momentjes weggekopt maar goed, we zijn er.

Het hotelletje (Long Hostel) dat we via www.tripadvisor.com hadden gevonden is helemaal goed! Midden in het backpack gedeelte van de stad (district 1). Basic, schoon, betaalbaar maar vooral zijn de mensen echt super super vriendelijk. Toen we geïnstalleerd waren en de stad in wilden, kregen we een kaartje en nog mondeling zeer veel uitleg waar we het beste dit of dat kunnen scoren, welke taxi’s betrouwbaar zijn etc. Ze had een restaurantje voor onze lunch bedacht waar we prima noodle soup zouden kunnen eten. Ehh, één probleempje: onze kinderen lopen daar nog steeds niet warm voor. Nou wat willen ze dan? Brood nátuurlijk. Oké, kaartje er weer bij en er verscheen een kruisje waar een bakery te vinden is, echt perfect. Maar het aller geweldigst vond ik dat ze vijf visitekaartjes van het hotel beschreven had met in het Vietnamees de tekst: ik ben mama kwijt wilt u aub dit nummer bellen. De kinderen waren ook onder de indruk en stopten trots de nieuwe belangrijke kaartjes in hun zakken! De bakery was geweldig, heerlijke luxe broodjes en iedereen mocht uitzoeken wat hij lekker vond, overbodig te melden dat er erg gezellig en goed geluncht is.

Aanvankelijk hadden we drie kamers over drie verdiepingen verdeeld, morgen konden ze iets anders regelen. Echter toen we terugkwamen van de lunch, hadden ze een afmelding en kwamen direct bij ons of we geïnteresseerd waren in een driepersoonskamer op dezelfde verdieping als waar Teun en Rens al samen lagen. Nou geweldig. Guus en Wout in het ruime enkele bed, wij in het tweepersoonsbed en Joep natuurlijk in zijn tent (hoezo driepersoonskamer). Nu hebben we dus twee in plaats van drie kamers (beter voor het budget), de kleintjes lekker bij me en dicht bij Teun en Rens, ik ben helemaal blij!

We hebben nog even gevoetbald en gebadmintond in het park. Na een uurtje waren we dorstig en bezweet en zijn we naar de hotelkamers terug gegaan. Aldaar hebben we met velen geskypt, Teun voor het eerst met Isabel en dat deed hem echt enorm goed!

Voor het diner nog even een kort rondje door de straatjes hier. Poeh, we zitten weer in een hele echte metropool! Het doet me het meest denken aan de gezellige drukte van Khao San Road in Bangkok. We besluiten morgen een rustdag in te lassen, we vinden dat we het reistempo even wat moeten verlagen. Joep weer eens een dutje in zijn tent (in plaats van ergens onderweg in de bus of boot) en wellicht weer wat schoolwerk want dat is er de afgelopen week niet van gekomen.