Artikelindex

Het Thaise goede leven
Maandag 30 januari 2017. Koh Phangan, Thailand.

Na vier nachten op Koh Samui (Smile House) verbleven te hebben, zijn we per boot naar het volgende eiland (Koh Phangan) vertrokken. We waren maar net op tijd en moesten behoorlijk opschieten. Gelukkig waren er helpende handen om ons een beetje te helpen met de bagage en de kindjes. De Thaise bevolking is erg behulpzaam. Als ze zien dat je een beetje aan het klungelen bent met alle bagage én de kindjes veilig over de loopplank de boot op wilt loodsen, schromen ze niet om ze op te tillen en op de boot te tillen. Vera en Stan bleven in het begin keurig zitten op de boot, maar Stan wilde al snel zijn benen testen op zeewaardigheid. En ja, dan wil Vera natuurlijk ook! Er waren best wat golven, maar de kindjes vonden het allemaal prima.

strandbagageStanRugzak

Eenmaal aangekomen op de pier van Koh Phangan was het een drukte van jewelste. Iedereen biedt zich aan als taxi en je hoeft je dus geen zorgen te maken of je wel vervoer naar je slaapplaats kunt krijgen. We gingen met nog vijf anderen in een busje en na ongeveer twintig minuten via een nogal heuvelachtig weggetje waren we bij ons resort. Tenminste, dat dachten we. Nadat de chauffeur in de richting van een zandweggetje wees en zei: ‘one minute walk’, hadden we in de gaten dat we nog een klein wandelingetje voor de boeg hadden. Op zich goed te doen, maar met onze bagage, de kindjes en de warmte was het toch best pittig. Eenmaal aangekomen in het resort (Rung Arun) verdween alle vermoeidheid als sneeuw voor de zon. Wat een geweldig mooie plek! Ons huisje stond pal aan het strand wat in hoge mate deed denken aan de film Blue Lagoon.

strandhuisschommel

De kindjes vermaakten zich goed met spelen in het zand, wat nog beter ging met de door het resort aangeboden zandspeeltjes. Er waren veel mooie schelpen en aangespoeld koraal om mee te spelen, daarnaast hebben Vera en Stan voor het eerst écht in de zee gezwommen. De gastheer was helemaal weg van (met name) Stan en kwam steeds met wat nieuws aan zetten, variërend van een voetbal en zelf gevouwen papieren bloem tot een heuse (levende) gekko en best grote neushoornkever. Die gekko kon mama wel waarderen, maar die kever was toch wel een beetje scary ;-) Al met al hadden we een mooi animatieteam bij de hand en hebben we behoorlijk relaxed kunnen tafelen. Eén van de hoogtepunten (voor de kinderen en voor ons) was trouwens een supergave schommel boven de branding van de zee, superleuk!

Na drie nachtjes was het weer tijd voor ons volgende eiland, Koh Tao. De eigenaar van het resort (Montelay Beach Resort) bracht ons naar de boot en dit keer waren we mooi op tijd. Pascal had zelfs nog tijd om wat kleding te kopen. Vera en Stan zaten geduldig te wachten en vonden het wel interessant om al die wachtende mensen te bekijken.

Op Koh Tao weer hetzelfde ritueel, een taxi was zo gevonden. Het was maar een klein stukje rijden. We hadden nu meer een soort kamer i.p.v. een huisje, maar het was ook prima. De kindjes sliepen samen op een slaapbank en wij sliepen aan de andere kant van de kamer, met er tussen een scheidingswand. De kindjes zijn al aardig gewend aan het samen slapen en de geluiden van ons om hun heen tijdens het inslapen. We hebben een babyfoon bij ons met extra ver bereik en in theorie zouden we 's avonds dus een drankje kunnen doen. In de praktijk is het hier echter nog niet van gekomen, omdat we toch meenden dat we dan te weinig zicht op hun slaapplaats hadden. Ze gaan hier overigens pas rond 20.00 of 21.00u slapen en de avonden zijn dus sowieso korter dan in Nederland, waar ze altijd om 19.00u naar bed gingen.

StrandSpelenKokosmelk

Op Koh Tao hebben we opnieuw genoten van het strand, zwembad en het heerlijke Thaise eten. We hebben (om de beurt) gesnorkeld en prachtige vissen gezien, echt alsof je in een aquarium zwemt. De kindjes waren heel relaxed en wij konden daardoor ook in de ontspanningsmodus. Bij de reservering van de boot terug naar Koh Samui, bleek dat de boot van 9.30u al volgeboekt was. De andere opties waren om 15u (te laat voor onze vlucht naar Bangkok) of om 6.00u 's ochtends. Het werd dus de boot van 6.00u, hoe vervelend we dat ook vonden...

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!