Artikelindex

Waterpret
Donderdag 18 augustus 2016 - Ko Tao, Thailand.

Tot onze verrassing was er Thais ontbijtbuffet: in bananenbladeren bereide zoete sticky rice en soort van oliebollen. En de hele dag door self service instant koffie en thee. Erg gastvrij de Thai! Na het ontbijt liepen we zo de zee in. Lauwwarm water met krabbetjes. Daarna met de auto op zoek naar een lunchtentje. Volgens Tripadvisor moet je bij Ciao Bella zijn, dus wij ook. Het eten was goed, maar niet per se beter dan elders. Ook andere toeristen kwamen ongetwijfeld via Tripadvisor, want bij ons zat er wel volk maar de buren hadden weinig werk. Terwijl ik de rekening vereffende zochten Ilse en Rens vast een droog heenkomen in de auto, net op tijd voor de hemelsluizen open gingen. Gelukkig kon de auto zo voorrijden zodat ik ook min of meer droog bleef. De Italiaanse eigenaar mopperde nog over de vele regen dit jaar.

18augontbijt16augblueberry

Terwijl we een stukje gingen rijden, droogde het al weer op. Aan de zuidkant van Khanom moet een mooie secluded beach te vinden zijn; een soort van bounty strand. Helemaal aan het einde van een slingerweggetje vonden we inderdaad Ao Tong Yee. Niet helemaal bounty, wel speciaal gelegen. Helaas wel stenen in de branding. Na het zwemmen gingen Rens en ik klauteren op de rotsen, Ilse zwom nog verder. Omdat de lucht weer betrok gingen we terug richting auto; en Ilse haalde daarbij haar grote teen open aan één van die stenen: een flinke snee en met al dat water bloedde het goed. Gelukkig stopte het bloeden snel genoeg maar pijn deed/doet het wel. We zaten net op tijd in de auto en weer een flinke plensbui. Onderweg moesten we nog een forse leguaan ontwijken die kennelijk toe was aan een douchebeurt.

Waar we gisteravond Tripadvisor volgden, aten we nu bij de buren. Minstens zo goed, nog vriendelijkere bediening. Zij verhuren ook naar het lijkt prima accommodatie; alleen met meer keuze in grootte. En de tip van de eigenaresse: boek rechtstreeks dan krijg je een betere prijs dan via booking.com. Dan is het soms lastig dat ze niet altijd een (begrijpelijke) website hebben. Via facebook hadden we nog snel contact met Khanom Fishing & Tour voor een dagtocht op woensdag.

Na ons Thaise ontbijt werden we om acht uur opgehaald en naar Nangkam Beach gebracht. Daar zagen we de modderkruipers rondkruipen. Aparte beestjes. In de boot gingen we op zoek naar de roze dolfijn. De plaatjes laten een volledig roze beest zien, de werkelijkheid is dat alleen de volwassen exemplaren een roze buik hebben verder zijn ze grijs. Alleen als ze springen of op de rug zwemmen zie je het roze. Dat geluk hadden we niet, wel spotten we een stuk of drie dolfijnen waarvan één baby. Rens zat met de gids voor op de boot en kreeg goede instructies. Was leuk om te zien, maar niet spectaculair. Daarna voeren we verder langs de Pancake Rocks; alleen hier en in Nieuw-Zeeland te zien: dat kan dus van de bucketlist af. We stopten bij een klein eiland. Daar wordt een Thaise monnik vereerd; bijzonder was de zoetwaterbron die bij eb ‘droog valt’ en dan zoet water geeft.

Terug aan wal kregen we een uitgebreide lunch; teveel voor ons drietjes vooral omdat Rens nog steeds alleen bekend eten nuttigt. Zo jammer, want zo heerlijk en dit keer goed spicy! Een klas op schoolreis ging netjes in de rij staan voor een ijsje. Rens sloot aan, maar is dan in vergelijking met zijn Thaise leeftijdgenoten een reus. Ilse ging nog een instant kookles volgen en bakte met een mengsel van rijstbloem, kokos, sesam en suiker een dunne pannenkoek om vervolgens op te rollen om een houten stok tot een soort van koekjessigaar. En lekker!

17augfishspa

Om te bekomen van de lunch mochten we relaxen bij een natural fish spa. Onze voeten zijn weer een stuk gladder, Rens besloot uiteindelijk dat al dat gekietel niet aan zijn voeten is besteed. Langs diverse plantages (rubber, suikerpalm, kokosnoot, ananas, jackfruit, papaja) reden we naar Khao Wang Thong Cave. Een mooie grot vol stalactieten en stalagmieten. En veel vleermuizen. Ilse bleef buiten terwijl Rens en ik met onze bouwvakkershelm op en zaklamp in de hand werden rondgeleid. Het was cool, behalve de temperatuur dan. Het zweet gutste van het lichaam. Gids Mont bracht ons terug naar het resort waar we lekker de warme zee in gingen. Met wat meer golven was het leuk vertier. Avondeten deden we weer bij de buren. Terwijl Rens als een blok in slaap viel, pakten wij de rugzakken weer in. En toen ook wij gingen slapen werd Rens wakker van de jeuk, uiteindelijk viel hij lekker in slaap en trokken we in één keer de nacht door.

16augboot16augboot1

Na een laatste ontbijt reden we naar de pier in Donsak. Hoewel eerdere berichten zeiden dat we de autosleutel bij het kantoor van Lomprayah Ferry moesten afgeven was er toch al een medewerker van Budget. Dat was makkelijk. En nu zitten we aan boord van de catamaran. Rens slaapt; Ilse ook min of meer en ik kan dus het blog bijwerken. De eerste stop was Koh Samui, nu zijn we op weg naar Koh Phangan. Daar moeten we overstappen naar onze bestemming Koh Tao.

Inmiddels zitten we op de volgende catamaran en knallen door de golven. Rens vindt het geen high speed catamaran, maar een vlieg-catamaran. Hij geniet van het hoog opspattende water. Er staat best een windje... met de gevleugelde uitspraak van Rens deze reis: ‘lekker windje hè, zal ik er nog één laten?’ En weer een stop verder. In de haven stond het personeel al klaar om ons naar het resort te brengen. En ook daar weer veel personeel. Zeg maar in de categorie ‘luxe’: Sensi Paradise Beach Resort. Op dit moment worden de gordijnen dichtgedaan en de mosquitonetten rond de bedden. De komende dagen hoeven we maar weinig zelf te doen. Rens en Ilse testen de zwembaden al uit, ik doe snel wat organisatorische klusjes.

Finding Nemo en Dory
Zaterdag 20 augustus 2016. Koh Tao, Thailand.

Zo'n reisdag naar Koh Tao vraagt toch veel van Rens. We zouden nog wat gaan eten, maar opeens brak hij af en wou slapen. Zelfs lokken met een pizza had geen nut! Dus zat er niks anders op dan dat Ilse en ik op de veranda wat aten. Met de wierookspiraal en de ventilator proberen we muggen weg te houden, maar het zijn hier nogal joekels. Die strijd winnen we niet. Rens slaapt lekker de hele nacht door.

De obers in het restaurant klussen bij als propper en proberen boottochtjes te slijten. We boeken alvast voor de volgende dag een rondje eiland met snorkelen op diverse plekken. Na het uitgebreide ontbijt gaan we in zee zwemmen en oefent Rens met snorkelen. Ook spelen we met de tube tot het begint te hozen. We vluchten terug naar onze bungalow. Gelukkig waait het genoeg en trekt de regen snel weg. We verkennen een stukje dorp. Wat nauwe straatjes met van alles en nog wat. En een hoog backpackersgehalte. We lunchen dit keer westers, dat laat ik voorlopig dan ook weer achterwege. Geef mij maar Thais eten! We lachen om de bordjes die snolkeling of toch snorkeling aanprijzen. Haha. Terug in Sensi Paradise spreken we met Rens af eerst even in het zwembad te duiken en dan te snorkelen. Maar opeens wijzigt hij het plan. Alleen nog zwembad. Uiteindelijk 'mogen' Ilse en ik eerst nog snorkelen; daarna gaan we door naar de pool. Het avondeten haalt Ilse bij twee stalletjes in het dorp: heerlijk gevulde warme broodjes en bananashake; alles vers bereid.

Vanochtend op tijd aan het ontbijt en 'onze' ober brengt ons om acht uur naar de boot. Er staan flinke golven dus we spatten goed nat. Rens vindt het geweldig; ik trouwens ook. Bij Shark Bay zouden we planten etende haaien moeten kunnen spotten. Helaas, wel flinke golven en dus moeten goed ons best doen. Voor Rens best spannend, en hij baalt dat er water in zijn masker komt. We gaan maar door naar de volgende stop: Ao Leuk Bay. Rens kiest voor zijn zwembril; kan zo minder lang onder water blijven maar zwemt toch lekker mee. Ik spot een schildpad, maar dat blijkt alleen nog een schild... en verder allerlei vissen. Groot, klein, geel, groen, blauw.

20augvissen420augvissen5

Dan door naar Ao Hin Wong. Rens pakt zijn masker en flippers en samen gaan we Ilse achterna. We moeten snel komen en zien een school van duizenden vissen. Als we dichterbij komen maken ze een soort erehaag voor ons en mogen we er tussendoor. Maar opeens zijn we volledig omringd door alle die vissen: zo bijzonder. Rens vindt het geweldig, later vertelt hij dat zijn hart een vreugdesprong maakte. Mooi koraal, mooie vissen en we zijn nog steeds de drukte voor. Rens is er even klaar mee en gaat terug naar de boot. Daar komt bij om zijn zwembril op te zetten en maar naar ons op zoek te gaan. Toch wel lef dat mannetje, springt gewoon die boot af en gaat zwemmen. Gelukkig zie ik hem gaan en kunnen we snel samen verder. Heel blij met zoveel zwemdiploma's, want eigenlijk zwemt hij beter dan ik. We geven Rens maar de vrije ruimte en hij maakt de ene na de andere duik, zowel vanaf de boot als gewoon tijdens het snorkelen. En ook daar zie je de voordelen van alle snorkellessen bij meester Ed. Hij gaat super, alleen dat water in zijn masker. Dat levert gemopper op, maar ik vertel hem dat dat best mag omdat hij wel doorzet! Voor ons gevoel zijn we uren in het water en gaan maar eens terug naar de boot.

20augrensvissen20augrensvissen1

We slaan de volgende stop over, onze kapitein zegt ‘jellyfish’ en kijkt ons aan zo van ‘ik zou het niet doen’. En dat doen we dus ook niet. Door naar Koh Nang Yuan. Daar moeten we toegang betalen. Op het strand mag je niet op je badlaken liggen, er loopt dan ook een mannetje rond om direct in te grijpen. Dan neemt hij een groot bord mee en wijst op de verboden. Onze blikjes mogen ook niet mee, maar de kapitein had ze netjes voor ons verstopt. We eten onze goed belegde broodjes en Ilse gaat nog even snorkelen. Iets teveel stroming voor Rens. Wij gaan daarom samen gewoon vanaf het strand het water in. Zien nog veel mooie vissen en Rens gaat steeds achter de grote jongens aan. Af en toe even mopperen over het water in zijn masker en verder. We hebben lol, al moeten we hier ook menig toerist ontwijken. Vooral de Japanners en Chinezen in hun zwemvest. Af en toe duikt Rens er maar onder door. Terug op de kant vertelt hij trots aan een Nederlandse dame wat hij allemaal heeft meegemaakt. En daar maakt dat kleine stoere mannetje indruk mee.

Onze kapitein vaart ons weer over de flinke golven terug naar Sensi Paradise en daar duiken we het zwembad in. De zon doet trouwens goed zijn best, toch wat roder geworden dan bedoeld. Morgen proberen we nog een keer te snorkelen; dan alleen Leuk Bay en Hin Wong. Met Rens sluit ik de deal dat zolang hij doorzet ik zijn gemopper niet erg zal vinden. Dat vindt hij een goede afspraak. Hopelijk werkt dit.

 

Zebra’s en King Kong
Maandag 22 augustus 2016. Koh Tao, Thailand.

De boten van Sensi waren volgeboekt, maar één van de obers kende nog wel een kapitein van een taxiboot. Zo gingen we met taxiboot 135 en Mr King Kong op stap. En dat beviel goed, relaxte man met goede snorkelspullen en koud drink water. Uiteindelijk hebben we weer een rondje eiland gevaren en in twee baaien gesnorkeld. Hoewel de locaties hetzelfde waren, toch weer heel anders ervaren. Dit keer waren vooral de zebra vissen in overvloed aanwezig. En die zijn best nieuwsgierig. Het snorkelen van Rens ging op en af, dan weer in het water dan toch weer op de boot. Mr King Kong hadden we dat al verteld en hij hield Rens goed in de gaten.

20augstrand20augkoraal

Rond lunchtijd weer terug bij Sensi en ging Ilse lunch halen bij een paar stalletjes. Heerlijke geroosterde broodjes, verse shake en voor Rens een verse kokosnoot. Dus kon het niet anders dan dat hij ging zingen: ‘op een onbewoond eiland... drink je met je billen bloot melk uit een kokosnoot en word je vanzelf groot’. 's Avonds op het resort gedineerd aan de zee. Lekker plekje!

20augboot22auglaatsteavond1

Terwijl Rens afbrak en naar bed ging, hebben wij alle spullen ingepakt. En op speciaal verzoek van Rens sliep ik deze nacht bij hem. Vanochtend lekker ontbijten, de sleutel al ingeleverd zodat de bagage naar de receptie kon worden gebracht en de rekening werd opgemaakt. Dat diner van gisteren was best aan de prijs, naar Thaise begrippen dan.

We werden naar de pier gebracht waar Rens en ik snel voor de grote meute de kaartjes regelden. De boot was laat en er kwamen er tegelijk twee. Het was niet echt duidelijk welke boot waarheen ging, maar uiteindelijk bleken ze samen op te varen. Op Koh Phangan moesten we weer overstappen. Weer een soort van chaos. We gingen in de rij staan die werd aangewezen, maar opeens zei een mannetje dat we voor Suratthani naar rechts moesten. En zo stonden we vooraan, hoefden we niet zoals nog op Koh Tao onze Rens als troef in te zetten. Onze boot ging zonder stop op Koh Samui door en in Suratthani stonden de bussen klaar; ook onze minibus naar Phunpin. Daar zitten we nu tegenover het station bij restaurant Wut onze tijd te doden tot ongeveer half zeven vanavond wanneer de nachttrein naar Bangkok vertrekt. Gelukkig hebben we Uno bij, daar kan Rens lang mee voort.

Inhoudsopgave

Altijd gesloten?

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!