Uitwisselen
Woensdag 22 juli 2015. Kanchanaburi, Thailand.
Armin is gelukkig redelijk opgeknapt vandaag en de vlucht gaat dan ook zonder problemen. Er staat een vrouwtje met ons naambordje klaar die ons naar een goede auto leidt. We rijden met een tussenstop voor luier en toilet direct naar Kanchanaburi. Ons hotel (Kanchanaburi City Hotel) blijkt direct naast de brug over the River Kwai te liggen dus die is gemakkelijk te bezoeken. Met het hotel is feitelijk niets mis, maar ook weer wel; het is totaal sfeerloos. Ook alle leuke eettentjes zitten op afstand en je moet er bijna een taxi voor nemen in deze hitte. We zijn blij dat we de laatste twee nachten we in elk geval ergens anders zitten.
Na aankomst doen we weinig. Marieke probeert nog wat eten te halen maar er is alleen fruit, drinken en ijs te koop. ‘s Avonds besluiten we dan toch naar de 'eetstrip' te wandelen. Dit blijkt best een stukje lopen te zijn en we pakken dan ook het eerste de beste tentje wat er redelijk uitziet. We eten snel wat, gaan nog even langs de 7-11 en lopen weer terug. Armin is moe. Dit is niet de beste dag van deze vakantie maar we kunnen nog wel even relaxt afsluiten in het zwembad als Armin in een diepe slaap is gevallen.
Daar komen we weer aan de praat met een gezellige Nederlandse familie die door Thailand reist met hun kinderen van negen en zeven. Reisverhalen uitgewisseld en van hun medisch leed op de hoogte gesteld. Het meisje was gebeten door een aap en moest daardoor vijf prikken terwijl ze op reis zijn, het jongetje was tijdens een wandeling zo geschrokken van een groene slang dat hij omhoog sprong (op een trap) en op zijn moeder naar beneden denderde waardoor zij nu een enorm ei op haar voet had en amper meer kon lopen. Ze bleven er echter extreem positief onder en zo werd ons kleine leed met Armin ook weer in perspectief geplaatst!
Smullen
Donderdag 23 juli 2015. Kanchanaburi, Thailand.
We denken dat Armin de vijfde ziekte van de opvang op vakantie heeft meegenomen. De koorts is helemaal weg maar hij zit wel onder de rode vlekjes. Als we Dokter Google raadplegen komen alle symptomen exact overeen. We besluiten na het op zich prima ontbijt (maar wel in de meest saaie ontbijtzaal ooit, denk: mortuarium) een bezoekje te brengen aan de brug. We zijn mooi op tijd dus loopt het nog niet helemaal vol met toeristen.
Nadat Jochem en Armin zich weer hebben geïnstalleerd in het hotel gaat Marieke nog even op pad naar de grote Big C supermarkt. Hier wordt nog even een speen voor Armin gescoord (want hij is er nogal wat verloren onderweg). Daarna nog even langs de 'eetstrip'. Deze keer gewoon relaxt een tuktuk terug genomen en binnen vijf minuten weer terug in het hotel. Hierna gaat Jochem met een fiets die je blijkt te kunnen lenen van het hotel even op pad. Hij eet lekker terwijl Armin slaapt en Marieke gaat relaxen bij het zwembad.
‘s Avonds besluiten we eettentje numero uno van Tripadvisor te bezoeken. We nemen een songthaew naar het dorpje (zoals je kunt lezen hebben we nu de vervoersopties van deze plek door!) en komen aan bij het veganistische tentje. Het ziet er niet uit (dat wisten we van Tripadvisor) maar het eten schijnt heerlijk te zijn. En jahoor, nadat we plaatsnamen aan een gammel tafeltje buiten kregen we de heerlijkste gerechten: pompoenhummus met rijst, curry en nog wat onuitspreekbare zaken waar van alles aan groenten inzat. We hebben er met z’n drieën van genoten! Daarna nog maar even langs de kleine supermarkt voor wat versnaperingen voor ‘s avonds en met een tuktuk (met zijn drieën met Armin in de buggy) terug naar het hotel.
Lekker dagje
Vrijdag 24 juli 2015. Kanchanaburi, Thailand.
Hoera, vandaag verkassen we naar het resort wat we van tevoren hadden uitgezocht. Van sfeerloos naar super! We dachten maar vroeg de spullen te pakken zodat we nog iets aan de dag hadden en kwamen nogal op tijd aan bij het Good Times Resort. Ze vonden het heel vervelend maar de kamer was nog niet klaar aangezien de gasten nog niet waren uitgecheckt. Geen ramp, want we hebben het babybedje opgezet naast het zwembad in de prachtige tuin en zijn lekker gaan relaxen.
Alleen Armin wilde niet meer slapen toen hij gespetter en gespatter vanuit het zwembad hoorde van een Nederlands gezin. Hij ging rechtop staan in zijn reisbed en over de rand hangen om al dat plezier goed te kunnen aanschouwen. We hebben hem dan ook maar zijn zwemluier aangedaan en zijn erin geplonst. Armin heeft gezellig gespeeld met de Nederlandse mensen terwijl wij gezellig konden kletsen met ze.
Na het zwembad was het tijd om naar de kamer te gaan. Armin was weer moe van het zwemmen en we hebben hem na een douche dus nog maar even te slapen gelegd. En zo zaten we bijna de hele verdere dag te lunchen, aan het zwembad en dat was het wel! Toch een lekker dagje in een mooie omgeving. In de avond hebben we aan de rivier in het restaurant van de accommodatie gegeten en ook dat was weer dik in orde.
Erawan watervallen
Zaterdag 25 juli 2015. Kanchanaburi, Thailand.
Vandaag tijd voor wat actie. We hebben een taxi gehuurd om te gaan wandelen bij de Erawan watervallen. Armin z’n rode vlekjes zijn weggetrokken en hij voelt zich weer een stuk beter.
De watervallen liggen op een uur rijden van Kanchanaburi en bestaan uit zeven levels met watervallen en zwembassins. De route omhoog loopt grotendeels door het bos en is hartstikke mooi. Met Armin in de draagzak is Marieke tot de start van level zeven gekomen en is Jochem het laatste stukje gegaan. Dat was niet begaanbaar met baby (klimmen over de rotsen) dus hebben zij gewacht tot Jochem weer terug was.
Op de weg terug wilde Marieke nog een duik nemen op level twee. In bikini, gewapend met de GoPro op weg naar het water. Slippers uit, GoPro ernaast leggen op de rotsen, het water induiken, terug lopen naar de slippers en naar Jochem en Armin. ‘s Avonds om half tien in het resort vroegen we ons af waar de GoPro was gebleven die vol stond met foto's en filmpjes van de afgelopen drie weken... Need I say more? Marieke hoopt nog steeds dat iemand de foto's op social media zet en zo ooit nog de geheugenkaart terug kan krijgen!
