We gaan op reis
Maandag 20 april 2015. Nederland.

Precies twee jaar geleden begon ik half april net zoals nu met een blog omdat we op reis naar Thailand gingen. Helaas overleed zes dagen voor vertrek mijn moeder en gingen we op de geplande vertrekdatum naar haar crematie in plaats van naar het vliegveld. De reis is er toen niet meer van gekomen.

Maar nu, twee jaar later en met inmiddels een kind meer gaan we! We hebben allebei 4,5 week vrij van ons werk en doordat Daan van zijn werkgever zwart op wit heeft dat hij in de zomervakantie geen vrij heeft, kunnen we voor Novi volgens de Leerplichtwet aanspraak maken op tien verlofdagen buiten de officiële schoolvakanties. Doordat de meivakantie twee weken is, woensdag als een halve dag telt en Bevrijdingsdag en Hemelvaartsdag ook in deze periode vallen, komen we uit op 4,5 week om naar Thailand te gaan.

Zoals wij vaker doen gaan we ook deze reis IPB-en. Omdat Daan bij een luchtvaartmaatschappij werkt kunnen wij Indien Plaats Beschikbaar vliegen, wat inhoudt dat je een standby ticket koopt en mee kunt met de beoogde vlucht als er nog voldoende open stoelen zijn. Soms krijgen we direct bij het inchecken al plaatsen (dan is er dus nog veel plek), soms pas na wachten bij de gate totdat alle passagiers in het vliegtuig zitten en er dan alsnog stoelen over zijn (dan is het dus krap aan) en soms kunnen we niet mee. Maar gezien de gereduceerde ticketprijs is het een gok die wij graag nemen, zeker nu met 4 tickets scheelt het voor een lange vlucht een aanzienlijk bedrag. In het ongunstigste geval wordt het enkeltje Schiphol een retourtje en kruipen we 's avonds weer thuis in ons eigen bed om de volgende dag opnieuw onze sandalen aan te trekken en een poging te wagen.

Op het laatste moment hebben we besloten niet met alleen de drager en draagdoek op reis te gaan maar toch ook een buggy mee te nemen. Met vooruitzicht op bijna 40 graden ben ik bang dat constant dragen te zwaar is met kans op oververhitting voor ons beiden. Mijn vader toverde een heel oud kringloop exemplaar uit de schuur die we achter kunnen laten als hij na vier weken instort. Pepa vond het proefzitten wel best, die weet nog nergens van.

Voor Novi en Tula maakte ik een aftelkalender met kleine kleurplaatjes. Elke ochtend kleuren ze er eentje in met als laatste een vliegtuig. Nog één nachtje slapen...

Minimalistisch inpakken
Dinsdag 21 april 2015. Nederland.

Deze post is vooral voor de verre reizen plannende ouders op het verrereizenmetkinderen.nl forum waar altijd interesse is in wat je nou echt nodig hebt als je met je gezin op reis gaat. En natuurlijk voor ieder ander die het leuk vindt om te lezen wat wij in onze rugzakken stoppen (of vooral wat er allemaal niet mee gaat gezien onze minimalistische insteek). Ik vind het erg leuk om reacties op dit blog te krijgen dus laat me hieronder vooral weten wat je enorm zou missen met zo weinig spullen.

Deze reis gaan we op pad met alleen handbagage. Dit deden we al vaker, onder andere in oktober 2014 toen we tien dagen met de trein door Italië reisden, Pepa was toen vier maanden.

We vertrekken met vier rugzakken: Wildebeast Kavanga 35 liter van Perrysport, Osprey Quasar 28 liter, Quechua Forclaz 20 liter van Decathlon en Vaude Ayla 6 liter. De Quecha van Novi kostte nog geen €5,- en is een fijne, ruime rugzak die wij tijdens uitstapjes vaak als dagrugzak gebruiken.

We kunnen met zeer weinig kleding en spullen toe, zeker in Thailand waar het nu gemiddeld tegen de 40 graden is. Als we wat missen kopen we dat wel ter plaatse. Onderaan deze post plak ik onze volledige paklijst, door de jaren heen bijgeschaafd tot het hoogstnodige. De basis is drie setjes kleding per persoon (1 aan, 1 schoon en 1 aan de waslijn), zorgen dat alles met elkaar te combineren is en laagjes voor in het vliegtuig (hemdje+jurkje+longsleeve+shirtje over elkaar, legging erbij). Dat resulteert uiteindelijk in 6 kledingzakken, ik gebruik hiervoor de zakken van Ikea.
Om mee te spelen hebben de meiden allebei een kleurboek, puzzelboekje, schriftje en stiften. En ze mogen van Pepa vast wel met haar stapelbekertjes meespelen. Novi mag haar eigen camera meenemen, gekregen van opa Erik. Verder nemen we Uno, kwartet (bedankt Rinke) en mini Regenwormen mee. Spelen doen ze maar met zand/steentjes/stokjes en elkaar. Qua verzorgingsproducten zijn we ook aardig gedownsized sinds ik weet dat shampoo/douchespul etc. helemaal niet goed voor je is. We wassen ons met water, ik gebruik op reis geen make-up (dat is er toch binnen vijf minuten af gezweet) dus blijft er niet zo veel over behalve tandpasta, deo en zonnebrand (we gebruiken altijd Vision, die smeer je 's ochtends één keer en beschermt dan de hele dag).

Na inpakken en wegen komen we uit op gezamenlijk zo'n 16 kilo, niet slecht voor vier personen en een baby. Tula draagt 2 kilo, Novi 3 kilo, Kiki 5 kilo en Daan 6 kilo.
Omdat we een baby bij ons hebben mogen we nog een extra stuk handbagage, dat komt mooi uit want we nemen ook nog een tas met proviand mee zodat we gezond kunnen snacken en Pepa ook wat te knabbelen heeft onderweg: rijstwafels, soepstengels, komkommers, druiven, snoeptomaatjes, worteltjes, rozijnen, bananenchips, ongezouten cashewnoten, zelfgebakken naanbrood en drie maaltijden voor Novi, Tula en Kiki (omdat het vliegtuigeten misschien niet kinderproof en zeker weten niet veganistisch is).

Na het nemen van de inpakfoto's heb ik Pepa's zonnepetje teruggehangen aan de kapstok omdat ze dat nog nodig had. Dat hangt daar nu dus nog steeds. En de proviand was lichtelijk overdreven aangezien we in de trein te veel in de stress zaten om te snacken. Meer daarover in mijn volgende post.