Nog eenmaal genieten
Dinsdag 3 juni 2008, 15.59 uur.

Ko Nang Yuan
Vandaag zijn we met de boot naar het eilandje Nang Yuan geweest om te snorkelen. Nog eenmaal…

Vanmorgen zijn we na het ontwaken meteen opgestaan, zodat we optimaal van onze laatste dag Koh Tao konden genieten. Plens water in het gezicht, kleren aan en vervolgens naar het lopend buffet. Hierna zijn Sem en ik voor een uurtje met een kayak de zee opgegaan. De zee voor ons huisje is erg ondiep, wil je snorkelen of zwemmen dan moet je heel veel geduld hebben… Je moet hier, bij laag water zo’n 200 meter voor lopen. Sem wilde ook graag peddelen, dus meneer zat super stoer voorop de kayak. We kwamen langs twee kleine strandjes en hebben bij eentje aangelegd. Hier hingen hangmatten en schommels aan de bomen en hier moesten we uiteraard ff in relaxen. We spraken er een gezin uit Noorwegen met drie kids dat twee maanden aan het rondtrekken was door Vietnam, Laos en Thailand. Kids van school, huiswerk mee en gaan met die banaan. Dat willen wij ook! Deze vijf weken zijn om te oefenen, hierna komt het echte werk!

We hadden gepland om vanmiddag bij het zwembad te gaan hangen omdat we morgen een groot gedeelte van de dag aan het reizen zijn. Maar wie reist moet flexibel zijn en zodoende durfden we de plannen te wijzigen… met de longtailboat de zee op en gaan snorkelen. We hadden dit nog niet gedaan en we konden er eigenlijk niet tegen dat we Koh Tao nog niet vanaf zee hadden bekeken. Toen we eenmaal aan het snorkelen waren, waren we erg blij met dit besluit! We hebben heel veel verschillende vissen en koraal gezien. Captain Zak bleef bij elke baai maar aanwijzingen geven: 'goed om je heen kijken, continue overal kijken. Gebruik deze snorkelbril maar, er zijn echt babyhaaien te zien!' En toen eindelijk bij de laatste baai… zagen we een haai van anderhalve meter lang!!!!!!! Yiehaa!!! Echt te gek!!! Maar toen moesten we nog terug… De zee werd wilder en onze angst groter. Volgens Captain Zak was er geen reden voor angst, hij concentreerde zich liever op de golven. Toen we de kust bereikten begon hij te zingen: 'No women, no cry'. Vanavond de tassen ingepakt voor ons laatste stukje van de reis, Bangkok.