Slapen in een rendez-vous kotje
Vrijdag 4 januari 2013. Doi Luang, Thailand.

Vrijdag was het weer tijd om terug een stukje verder te gaan. Eerst richting Mae Salong. Dit is een dorpje dat in de bergen ligt en die gekend is voor zijn vele theeplantages. Een zeer mooie streek om door te rijden en om eens de theeplantages te bezichtigen. Dan richting Chiang Saen, een stadje aan de Mekong, tegen de grens van Laos. Het was de bedoeling om daar te overnachten maar het enige goede hotel dat in de Rough Guide stond was gesloten. Eigenlijk zag gans het stadje er een beetje verlaten uit. Een beetje verder dan eindelijk een hotel gevonden. Totdat we de prijs hoorden. Het lag ietske (veel te) veel boven ons budget.

Dan nog maar een beetje doorrijden. We zagen op de kaart dat er op vijftien kilometer precies nog een grote stad lag, Doi Luang. Langs de kant zagen we al een plakkaat in het Engels met de naam van een resort erop. Dus dan maar daarheen geweest, kwestie dat we toch een slaapplaats zouden hebben vannacht. Het resort bestond uit enkele bamboehutten die spotgoedgoop waren. Het zag er wel zeer verlaten uit, maar dat gaf niet voor ons. Toen we onze bungalow open deden om onze bagage binnen te zetten was het precies, aan de inrichting te zien, in een rendez-vous kotje dat we zaten. De roze verlichting 's avonds en de auto's die dan kwamen gaven ons de bevestiging. Maar ja wij hebben er fantastisch geslapen en de kindjes waren blij dat ze eens roze lichtjes hadden in de slaapkamer. Voor we gingen slapen zijn we nog naar de plaatselijke avondmarkt geweest. Eindelijk hebben we daar teenslippers gevonden voor Kasper die passen.