De Mae Hong Son loop per huurauto
Vrijdag 28 december 2013. Mae Sariang, Thailand.

Donderdag 27 december kregen we onze huurauto aan ons hotel afgeleverd. De rugzakken in de auto en dan proberen om uit Chiang Mai te geraken. Geen gemakkelijk klus want hier rijden ze links en overal manoeuvreren ze hier met hun brommerke tussen. Eenmaal de stad uit gaan we zuidwaarts, richting Doi Inthanon National park. Tegen de middag waren we al in het nationaal park. Onze eerste stop was aan de Vachiratharnwateral. Een indrukwekkende waterval maar zeer veel toeristen. De uittocht voor het eindejaar is al goed begonnen. Overal zie je Thaise toeristen.

Daana zijn we wat misreden aangezien de meeste verkeersborden in het Thais staan of dat je eerst een straat moet inrijden om dan honderd meter verder te zien naar waar de baan gaat. Dus plots stonden we bovenaan Doi Inthanon. Een mooi uitzicht over te bergen en een hoop toeristen. Dan maar weer verder op zoek gegaan naar het stadje Mae Cham waar we zouden overnachten. Dan uiteindelijk toch de juiste baan gevonden.

Vanuit ons hotel had je een prachtig uitzicht over de bergen van Doi Intahanon. Eerst vlug wat gegeten en daarna een duik in het (ijskoude) zwembad. De eigenaar van het hotel was een Zweed Zweudiezweud en werken stond waarschijnlijk niet zijn woordenboek. De kinderen mochten niet teveel naderen van hem of hij begon al te blazen omdat hij vreesde dat de kinderen iets gingen vragen.

's Anderdaags dan wat later aangezet want het duurde efkes totdat Zweudiezweud uit zijn bed geraakte. Na het ontbijt dan eindelijk kunnen aanzetten richting Mae Sariang. Tegen de middag waren we in de buurt van het stadje. En na weeral te zijn misreden uiteindelijk gestopt om de baan te vragen. Die gast aan wie we de baan vroegen zei onmiddellijk dat hij er ons naartoe zou brengen. Dus met een privé escorte zijn we dan vlug bij ons hotel geraakt.

Na het eten zijn we dan nog naar het Salawin nationaal park geweest. Gelukkig dat onze auto een 4x4 is want de vele baantjes zijn hier off-road. Na een uurtje rijden waren we dan aan de teak waterval. Een prachtig plaats waar je kon picknicken en van daaruit kon je dan ook naar de waterval gaan. Maar we hoorden daar dat het niet de moeite was om naar boven de klimmen aangezien dat het de afgelopen maanden nog niet echt geregend heeft zijn vele watervallen praktisch droog. Dus wat gepicknickt in het bos en genieten van de mooie omgeving en de kindjes die met veel enthousiasme in he bos aan het spelen waren.