Aangekomen in Bangkok
Zaterdag 30 juni 2012. Bangkok, Thailand.

Oké, het heeft wat tijd en inspanningen gekost, maar we zijn nu in het hartje van Bangkok, op Khao San Road. Vanmorgen om half zes uit bed, de laatste checks en dan met de taxi naar station Goes. Via Roosendaal en Mechelen naar de luchthaven van Brussel. Via Helsinki naar Bangkok en met de taxi naar het Rambuttri Village Hostel. Tweeentwintig uur vervoer en wachten maar zowel wij als de meiden hadden bij aankomst meteen zin om wat te gaan eten in een echt Thais restaurant. Het was (lokale tijd) nog maar negen uur, maar het Chang biertje smaakte heerlijk…

Daarna zwemmen op het dakterras en rond één uur even een `kracht slaapje’ met z´n allen. Om vier uur waren we weer uit bed om maar zo snel mogelijk in het ritme te komen.

Op Khao San Road, dé toeristenstraat van Bangkok, hebben we weer de Thaise sfeer opgesnoven, zowel heerlijke kruidige geuren als riooldampen... Maar goed, we zijn weer waar we zijn willen en klaar voor de reis. Morgen gaan we de stad weer echt verkennen maar voor nu, nog wat drinken en dan naar bed!

 De eerste dagen in Bangkok
Woensdag 3 juli 2012. Bangkok, Thailand.

De eerste dagen hebben we op zich nog niet zoveel avontuurlijks (voor ons doen) gedaan. Vooral wennen aan de temperaturen, genieten van de Thaise hoofdstad en natuurlijk het heerlijke eten! Ons hotel ligt midden in het centrum dus om de hoek kunnen we alles op loopafstand vinden wat ons hartje begeert.

Natuurlijk moest er wel weer `iets’ bijzonders gebeuren anders zou het niet MaWeKaFlo op reis zijn. Boven op het dak van ons hotel hebben we een zwembad van zo´n tachtig centimeter diep waar we prima in kunnen afkoelen. Maar alleen baantjes heen en weer zwemmen is natuurlijk wel wat saai dus had ik met de meiden een spelletje bedacht; onder water een zeedier nadoen en dan moeten de anderen raden wat je bent. Floortje deed een prachtige dolfijn, Kathy een walvis en toen moest papa natuurlijk ook wat doen. Ik kwam op het briljante plan om een zeewier grazende zeekoe na te gaan doen. Allemaal prima maar als het water zo ondiep is en de uitvoerende artiest wat overenthousiast... stoot je dus met je zeekoeiensnuit op de bodem met als gevolg een stukje van mijn voortand af... Nou heeft Floortje dat al lang dus zijn we nu helemaal ‘same same’.

De grap van de dag was dus gisteren van Wendy toen ze zei: `Je bent een Rund als je als Zeekoe stunt’.

Gisteren zijn ook nog achter de visa voor Birma aan gegaan. Met de taxi daar naartoe, formulieren bij balie 1 ophalen, kopieën van de paspoorten bij de buren maken, anderhalf uur wachten en dan alles ingevuld en ondertekend samen met twee pasfoto´s bij balie 3 inleveren zodra je nummertje wordt omgeroepen en dan.... mag je morgen terug komen.

Oké, dus konden we vanmiddag nog een keer terug naar de andere kant van Bangkok. Maar niet voordat we eerst ´s ochtends om zeven uur op de fiets zijn gestapt om vijf uur met Co van Kessel te gaan fietsen. Alhoewel we al een paar keer in Bangkok zijn geweest hadden we deze klassieker nog niet gedaan.

Wel leuk en mooi om door de achterafstraatjes van Bangkok te fietsen, dwars door Chinatown en met een bootje over naar de andere kant om daar door wat rustigere wijken te fietsen. Uiteindelijk kwamen we ook binnen de grenzen van Bangkok stad nog in een heel landelijk oud plantage gebied terecht waar we tussen de gember, citroengras, bananen en mango planten/bomen door fietsten over wel heel smalle betonnen fietspaden. Voor Thaise begrippen wel duur (1.300 Bath/dertig Euro) maar erg leuk om een keer te doen. Daarna nog even door Chinatown gestruind en wat gegeten en toen terug naar ons hotel.

De meiden waren afgepeigerd dus die gingen het zwembad in. Ik zou wel even de visa gaan ophalen. Om kwart over drie vertrok ik, om half zeven was ik pas weer terug. Heen was al lang in de taxi (bijna een uur), binnen dertig minuten had ik de visa maar toen ik terug wilde was het spitsuur en wat ik ook probeerde, niemand wilde me meenemen! Alle taxi´s, tuktuk´s en brommers zeiden meteen nó als ik vertelde dat ik naar Khao San Road wilde. Midden in het spitsuur had niemand zin om met een toerist aan te gaan schuiven in een file naar de andere kant van de stad. Toen het ook nog ging regenen ben ik maar een soort café in gevlucht en heb daar met een Chang biertje de regen en file uitgezeten.

Eindelijk had ik een taxi die me wilde brengen, stonden we na tien minuten rijden een half uur helemaal stil. Geen centimeter vooruit. Wat bleek, een prinses moest door Bangkok en ze hadden dus gewoon de hele weg een half uur stilgelegd om maar te zorgen dat zíj zonder vertragingen door het verkeer kwam. Ach, het hoort er hier bij, de koninklijke familie is heilig!

Vanaf morgen gaat het echt spannend worden, dan vliegen we naar Yangon (Rangoon) en begint ons Birma avontuur. Of ik daar ook internet heb? We zien het wel en anders horen jullie over twee weken weer van ons!

Vervolg reis in Birma