De watervallen
Zondag 22 juli 2012. Kanchanaburi, Thailand.

We zijn om één uur opgepikt in Bangkok door een busje van het Oriental Kwai. Tijdens het ritje van twee en een half uur ligt iedereen heerlijk te slapen, dus we komen redelijk uitgerust aan.

Het kleine resort valt zeker niet tegen. Het ziet er prachtig uit en we worden hartelijk ontvangen door de Nederlandse eigenaren. Onze familie villa is luxe en lekker ruim. De kinderen hebben een eigen slaapkamer en in de woonkamer staat alles wat je kunt wensen. Op het terras voor de villa kun je een sigaretje roken terwijl je de vissen in de vijver bekijkt. De eerste avond kiezen we voor een hapje in het restaurant en het smaakt echt geweldig. We hebben allemaal en lekkere Thaise maaltijd en zelfs de baby is aan het smullen. Wat een leven. Het enige nadeel wat we kunnen ontdekken is dat er zo ontzettend veel Nederlanders zijn, maar daar kunnen we me leven.

Op de tweede dag van ons verblijf in Kachanaburi hebben we een taxi geregeld naar de Erawan Watervallen. Deze waterval heeft zeven niveaus. De eerste twee zijn op je badslippers te doen. Daarna wordt het iets lastiger en de laatste twee zijn echt klimmen. Als echte diehards binden we Joshua bij Kayleigh op de rug en gaan in galop de berg op.

De eerste twee niveaus zijn druk met Thai die uitgebreid met de hele familie aan het eten zijn. Daarna is het een stevige wandeling zoals we ook in Duitsland vaak hebben gedaan. We gaan tot de vijfde, waar we samen even gaan pootje baden. Er zitten heel veel vissen die honger hebben, dus ze bijten continue in onze tenen. Joshua vindt het helemaal niets en wil meteen het water niet meer in. Nadat we ook tig keer voor de camera van menig Aziaat hebben geposeerd gaan we terug naar beneden.

We zwemmen nog wat op niveau één waar iedereen Joshua bewonderd. Het leukste zijn de apen die hier overal in de bomen zitten. Voor de kinderen is apenspotten geweldig. Daarna gaan we terug naar de taxi die op ons heeft gewacht. De chauffeur wil ons nog heel graag de grote dam laten zien, dus gaan we daar nog even langs. Eigenlijk wil hij ons nog van alles laten zien, maar we zijn allemaal zo moe dat we alleen nog maar terug willen naar het hotel. We hebben de rest van de dag lekker geluierd en gezwommen in het zwembad.

Relax just do it!
Maandag 23 juli 2012. Kanchanaburi, Thailand.

We hebben een afspraak gemaakt voor een massage na het ontbijt. We worden om half elf opgehaald door een ontzettend aardige, Engelse vrouw, die hier haar eigen spa heeft opgezet. De spa ziet er prachtig uit en we worden als royalty ontvangen.

Patrick gaat voor de traditionele Thaise massage. Het is zijn allereerste, dus hij weet niet precies wat hij moet verwachten. Zelf ga ik voor de olie massage van een uur en de hot herbal treatment. Je zou denken dat het heerlijk ontspannend is, maar ook bij de olie massage wordt flink gewerkt. Daarna wordt ik gestempeld met een soort zakje met gestoomde kruiden erin. Na anderhalf uur ga ik herboren naar de douche waar ik een enthousiaste Patrick tegenkom. Missie geslaagd dus! Na de lunch wordt er nog een paar uur enthousiast in het zwembad gezwommen voor Joshua zijn bed verplicht opzoekt.

We willen de middag graag afsluiten door naar het stadje te gaan, maar volgens Evelien van Oriental Kwai is daar niets te beleven, dus we besluiten naar de avondmarkt te gaan. Als we hier aankomen zijn we daadwerkelijk de enige toeristen, maar het is geweldig. Heel veel eetstalletjes en verder alles wat je kunt bedenken, tot zelfs hondjes, is er te koop.

Kayleigh koopt wat lokaal snoepgoed wat ze heerlijk vindt. Ik heb het na heel veel aandringen ook geprobeerd, maar het smaakt echt… Bleh! Geen aanrader, maar Kaatje is natuurlijk net zo’n aparte meid als haar oom Chekwa. De kinderen hebben nog een oreo smoothie gedronken en Kaatje heeft nog een portie garnalen en friet gehaald. Aangezien papa en mama en stuk minder avontuurlijk zijn hebben wij weer heerlijk in het hotel gegeten.

Op naar de beroemde brug
Dinsdag 24 juli 2012. Kanchanaburi, Thailand.

We kunnen Kachanaburi natuurlijk niet verlaten zonder naar de brug over de Kwai te zijn geweest. Kwai spreek je trouwens uit als kwee want anders is het het woord ‘kloten’. Niet bepaald netjes om tegen iemand te zeggen, hahaha. We spreken met Evelien en Djo af dat wij met en longtailboot de rivier afzakken en om half een door het busje bij de brug worden opgehaald om meteen door te gaan naar Bangkok. Het ritje met de longtailboot duurt zo’n half uur, maar is echt super. Weer varen langs traditionele huisjes, villa’s en heel veel natuur. Onderweg spotten we zelfs een ontzettend grote slang in een boom langs het water. Op sommige stukken moet de boot heel langzaam varen, omdat er overal ondiepe stukken en rotsen zitten. De brug was, zoals verwacht, niet echt interessant. Heel erg toeristisch, maar één restaurant verkoopt visvoer om de vissen in de rivier te voeren. Dat vinden de kinderen geweldig.

Om twintig over twaalf staan we, zoals afgesproken bij de ATM. Dit blijkt echter niet de enige ATM te zijn, dus na een half uur wachten in de hitte en wat heen en weer gebeld te hebben, vinden we onze chauffeur aan de andere kant van de brug. De rit naar Bangkok gaat vlekkeloos, ook al blijkt het hotel wat moeilijk te vinden voor de chauffeur.