Artikelindex

Bureaucratische schoonheid
Woensdag 26 juli 2017. Pulau Tioman, Maleisië.

Na het opstaan op het goddeloze zes uur ’s morgens gisteren, moeten we vandaag weer zo vroeg op. Het is op de klok dan wel zeven uur, maar door naar Maleisië te vliegen, zijn we in een andere tijdzone gekomen en dus weer een uur kwijtgeraakt. Nou ja, het was dus weer veel wachten. De boot naar Tioman Island vertrekt in Mersing. De riviermond is daar dichtgeslibd en dus kan de Ferry alleen bij hoogwater over de zandbanken heen. Nou is hoogwater redelijk voorspelbaar, maar dan nog vertrekken ze regelmatig een uur te laat. Of te vroeg.

Het inchecken voor de boot is een wonder van schoonheid voor hen die van bureaucratie houden. Je moet maar liefst vijf loketten af voordat je je tickets hebt (online besteld), geregistreerd bent, een plaats hebt toegewezen gekregen, de state tax hebt betaald, de marine conservation fee hebt betaald en je boardingpass hebt opgehaald. Daarna mag je nog een uurtje wachten in de rij. Hans handelt de bureaucratie af, Mirjam en Marit scoren ondertussen bananenpannenkoeken. Tegen de tijd dat we met een uur vertraging aan boord gaan, zijn we al weer redelijk gaar.

Na dik twee uur varen zijn we bij het eiland. De boot zit mudjevol, maar dat spreidt zich dan toch weer aardig uit over de diverse aanlegplekken van de boot. Wij zitten op ABC, oftewel Kampung Air Batang. Hetzelfde dorp als waar Mirjam en Hans in 1994 geweest zijn, het ziet er nauwelijks meer ontwikkeld uit, maar het hutje waar we toen verbleven vinden we toch niet terug. We zitten als flashpackers trouwens niet echt meer in een hutje, maar in het vrij luxe Tioman Dive Resort.

26juli (400x300)

Duiken
Donderdag 27 juli 2017. Pulau Tioman, Maleisië.

De eerste echte duikdag voor iedereen. Hans pakt de ochtendboot voor twee duiken en Mirjam en de kids slapen een beetje uit en doen een uur later een shoredive om er weer in te komen. Dat lukt allemaal prima, al zijn de kinderen wel een beetje moe en dus gaan Mirjam en Hans ’s middags samen duiken.

27juli2 (400x299)

Het zicht was ‘s ochtends minder, maar ‘s middags best goed. Het is een heel mooie duik. We zien enorm veel visjes, een haai, een schildpad en Mirjam heeft een nieuwe vriend in de vorm van een Giant Boxfisch, die meer dan een half uur met haar meezwemt.

27juli (400x300)

One for all, all for one
Zondag 30 juli 2017. Pulau Tioman, Maleisië.

Wat hebben we de afgelopen dagen gedaan? Nou euh, gedoken op het drakeneiland. Dat verhaal hadden jullie nog te goed. Puteri Naga was een draak die net getrouwd, met haar man op huwelijksreis was. Ze zwommen net lekker in de Zuid-Chinese zee, toen ze bedacht dat ze haar huwelijkssjaal vergeten was. ‘Wacht ff hier op me’, zei ze tegen haar echtgenoot, ‘dan haal ik ‘m even op’. Zo gezegd, zo gedaan, maar toen ze terugkwam, zag ze haar man niet meer. Ze bleef eeuwen rondzwemmen, terwijl ze op hem wachtte. En langzaam versteende tot wat nu Pulau Tioman is.

Dat duiken dus. Hans is vroeg op voor de twee bootduiken op de morgenboot, de rest van de familie gaat voor de middagduik (en die doet Hans dan ook vrolijk mee). Gaat soms prima en soms even mis, maar we letten goed op elkaar, gaan samen als reisfamilie naar beneden en komen samen weer boven. Luctor et Reisfamilie Emergo.

 

Finding Nemo and more
Dinsdag 1 augustus 2017. Pulau Tioman

Wat gaat een week snel voorbij als je plezier hebt. In totaal hebben we 41 duiken gemaakt en de meest schitterende vissen, visjes, haaien, schildpadden en wat er verder allemaal aan levends onder water te vinden is. Er zit hier nog best veel levend koraal, maar ook het versteende koraal is fantastisch. Hans was helemaal niet te houden, die heeft de middagduik op de eerste dag meegepikt en daarna zes dagen lang drie keer per dag gedoken.

1aug (400x300)

Vandaag was onze laatste volle dag op Tioman en Mirjam en Hans hebben drie duiken samen gedaan. Hartstikke mooi weer onder water, maar ook wat consternatie. Op de eerste duikplek stond veel stroming en toen een van de duikgidsen even poolshoogte ging nemen of we hier wel verantwoord konden duiken vond hij een vissersnet, met daarin een dode haai van 2,5 meter. We zochten daarna maar een ander plekje op (en er stond ook wel veel stroming). Prima diveshop waar we duiken trouwens: B&J Diving. Leuke divemasters (dank Linda, Mike, Daniel. Cathy en Emir). Erg veiligheidsbewust ook; voor iedere duik is er een volledige briefing, die Marit na drie duiken al uit haar hoofd kende.

1aug2 (400x300)

Dat zo’n briefing niet voor niks is, bleek deze middag bij onze laatste duik. Als de kapitein van de boot zijn motoren laat ronken en op de duiktrap tikt, moet je verantwoord, maar snel naar boven. Het bleek dat Mike, de duikgids van de andere groep onwel was geworden onder water. Wij snel aan boord. Mike lag er slecht bij, maar gelukkig (of gewoon goed geregeld eigenlijk), was er zuurstof aan boord en daar trok hij wat van bij. De speedboat was nog sneller weer terug bij de steiger dan normaal. Het lijkt allemaal mee te vallen.

Morgen moeten we hier weg; we vinden het allemaal jammer.

 

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!