Vliegen met Lao Airlines
zondag 14 juli 2013. Luang Prabang, Laos.

Lekker uitgeslapen tot half acht en ontbeten op ons balkon. Daarna nog even naar de markt waar de kids lekker op de trampoline konden springen. Alleen als de zon begint te schijnen wordt het zwarte springgedeelte te heet en komen ze er snel af. Om half elf worden we opgehaald door de jumbo om naar het vliegveld te gaan. Op naar Noord Laos, naar Luang Prabang.

Wat, voor zover we dat kunnen inschatten, opvalt aan Laos in vergelijking met Cambodja is dat de steden en dorpjes rustiger zijn, minder hectisch, schoner ook en dat dit ook bij het volk zo lijkt te zijn. Laotianen lijken introverter, wat rustiger en meer ingetogen. Niet minder vriendelijk maar laten dat wat minder uitbundig merken.

Vandaag is het vliegdag. Tijmen uiteraard weer helemaal happy. We vliegen dit keer met Lao Airlines en met een propellervliegtuig. De eerste vlucht is van Pakse naar Vientiane. De tweede vlucht vliegen we dan door naar Luang Prabang. We zien vanuit het vliegtuig een mooi landschap hier in Noord Laos, bergachtig, veel jungle met tussen de bergen doorslingerend veel rivieren.

Om een uur of vijf 's middags landen we. Toch weer helemaal gaar en dan nog op zoek naar een kamer. We hadden er een uitgezocht via Tripadvisor. Maar de taxi brengt ons naar een hele andere buurt, zonder dat we het door hebben. Maar we zijn afgezet in een leuk straatje en na niet al te lang zoeken vinden we een triple room bij Ratanna Guesthouse, 170.000 Kip (zeventien Euro) met airco. Het is niet helemaal naar onze zin (helemaal omdat we hier vier nachten willen blijven) maar we kijken morgen wel verder. Na geïnstalleerd te zijn lopen we over de avondmarkt en eten we op straat bij een sandwich tentje (zulke lekkere baguettes heb ik nog nooit op en de jongens weer eens pannenkoek).

Sightseeing
Maandag 15 juli 2013. Luang Prabang, Laos.

Geen geweldige nacht en Hugo gaat nog even zoeken naar een andere grotere kamer maar uiteindelijk besloten toch maar te blijven. Vervolgens een top ontbijtje. Aan de baquettes hier op straat kunnen ze in Nederland echt een puntje zuigen, supergroot en lekker! En ze kosten een Euro, ook niet onbelangrijk, lekkere koffie erbij voor vijftig cent, wat wil je nog meer?

Daarna bij de guesthouse fietsen gehuurd en het stadje verkend. Luang Prabang is echt heel erg mooi. Het is onderdeel van werelderfgoedlijst van UNESCO en het historische centrum, ingeklemd tussen de Mekong en de Nam Khan, staat vol met tempels, inclusief monniken en mooie oude franse koloniale huizen, leuke straatjes, marktjes en eettentjes aan de Mekong.

Alles in de relaxstand vandaag. Eerste bezoeken we de oudste tempel van de stad, de Wat Xieng Thong. Rond twee uur klimmen we de Phu Si (poussy) heuvel op. Tijmen klaagt eerst bij het zien van de hoogte, maar als we zeggen dat volgens de Lonely Planet er 329 treden naar de top moeten zijn rent hij zo'n beetje al tellend naar boven. Overigens telt hij er maar 298. Op de top staat de met goud vergulde stupa de That Chomsi. En dan gaat het héél hard regenen (best lekker), we fietsen in de regen snel terug naar het hotel en besluiten de rest van de middag te relaxen.

Rond vijf uur weer naar de avondmarkt en Hugo en de jongens scoren een paar T-shirts. Als we langs een tempeltje lopen horen we gezang, als we binnen gaan kijken zien we daar een aantal monniken zittend op de grond. Ze zijn bezig met het gezamenlijk opzeggen (soort van zingen) van Boeddhistische teksten. Heel bijzonder om mee te maken. We zitten nog steeds vol van het ontbijt en eten dus wat simpels als avondeten. Daarna douchen (waardeloze bedden we hier maar wel de beste douche tot nu toe met veel en warm water) en de jongens naar bed. Wij op ons balkonnetje nog even foto's uitzoeken en reisverslag schrijven.

Tak Bat en Kuang Si watervallen
Dinsdag 16 juli 2013. Luang Prabang, Laos.

Hugo staat vandaag om vijf uur op om naar het Tak Bat ritueel te gaan kijken. Elke morgen gaan honderden monniken de straat op om voedsel (sticky rice) te verzamelen wat door de inwoners als een aalmoes wordt gegeven. Door het geven van het eten wordt men gezegend. Een mooi schouwspel, maar daardoor komen er wel wat veel toeristen op af. Ook naar het schijnt tot groot ongenoegen van de monniken. Via de leuke ochtend markt terug naar de kamer. Daar is ondertussen de rest van de familie ook wakker geworden om half zeven. Weer hetzelfde superontbijt op straat bij hetzelfde vrouwtje, volgens mij worden we nu als vaste klant beschouwd, we krijgen een lemon/ginger shake gratis. Voor de jongens en voor onszelf nu maar een halve baguette, met een hele kan je een dag vooruit.

Daarna regelen we een songtheaw voor 200.000 Kip die ons de dertig kilometer naar de Kuang Si watervallen brengt en als we er genoeg van hebben weer terug zal brengen. Onderaan de watervallen bezoeken we eerst een berenopvang centrum. Hier zitten beren die gered zijn van stropers. Het zijn Aziatische zwarte beren en honingberen. Mooi centrum, de beren lijken er goed bij te zitten en het zijn er best veel. Daarna richting watervallen. Heel erg mooie waterval (len). Bovenaan is de grootste, circa vijfentwintig meter hoog, vandaar loopt het enkele honderden meters via verschillende niveau's en waterpoelen waarin je kan zwemmen naar beneden. Erg mooi, blauw en helder water. We kunnen hier lekker zwemmen, en nadat we aan de vissen gewend zijn die aan je tenen en benen knabbelen (gratis dr Fish hier, maar met iets dikkere vissen) lukt het ook Mees om met zwembadjes zelf rond te zwemmen.

Als we terug komen begint het weer wat te regenen, goed excuus om op het balkon weer ff te niksen en een biertje te drinken. We besluiten om vanuit Luang Prabang naar Nong Khiaw te reizen en daarna pas naar Luang Namtha. Nong Khiaw is een klein dorpje aan de rivier de Nam Ou en de omgeving schijnt erg mooi te zijn. Betekent dat we maar één nacht in Chiang Rai (Thailand) kunnen blijven, maar dat is niet erg, we blijven liever langer in Laos. Het plan is dan ook maar meteen om de ene dag in Chiang Rai te gebruiken als relaxdag, we gaan niks doen daar, dagje luieren bij het zwembad (bidden dat het niet regent) en 's avonds vliegen we naar Bangkok. We boeken daarom een super de luxe viersterren hotel voor dat ene nachtje, voor maar liefst vijftig Euro (zal wel zo'n ongezellig ding zijn, maar we gaan voor het zwembad!) 's Avonds eten we aan de Mekong en zijn we weer vroeg terug. Hugo valt voor half negen in slaap samen met de kids en Ivanka zit only the lonely nog tot tien uur op het balkon.

Boottochtje over de Mekong
Woensdag 17 juli 2013. Luang Prabang, Laos.

's Ochtends kunnen we niet terecht bij onze 'vaste' ontbijtmevrouw, haar tafeltje wordt al bezet, dan maar bij de buurvrouw. We halen nog wel een ginger/lemon shake bij haar en krijgen er als vaste klanten natuurlijk één gratis bij (we hebben hier ontdekt dat we ginger heel lekker vinden, dus thuis ook maar eens door het eten doen). Daarna lopen we langs de Mekong en regelen een boottochtje. Echt een supergrote boot voor ons viertjes, dat ding is wel twintig meter lang. Als we aan het varen zijn zien we dat we niet de enige zijn die met zo'n mega privéboot op pad zijn, er varen verschillende boten rond met daarop vaak maar twee toeristen.

We leggen eerst aan bij een dorpje waar ze potten bakken als specialiteit hebben. Leuk klein authentiek dorpje waar we rondgeleid worden door de plaatselijke jeugd You look, you make picture? Voor de jongens kopen we twee kleine lemen beeldjes (een olifant en een buffalo). Vervolgens weer een stukkie varen om afgezet te worden bij een grot (met daarin Boeddha beelden naar het schijnt). Helaas blijkt de grot op slot te zitten (er zit een deur in de ingang met een hangslot). Het schijnt dat we de sleutel ergens kunnen ophalen, maar dat is teveel moeite, dus varen we maar weer door. Dit keer naar een dorpje waar papier gemaakt wordt en waar kleding geweven wordt. Wederom leuk om te zien, we drinken wat en daarna huiswaarts. Mooi boottochtje, mooie omgeving en leuk om Luang Prabang vanaf het water te zien.

Na de lunch is het plan om naar een zwembad te gaan, maar helaas gooit de dagelijkse middag regenbui roet in het eten. Dan maar weer even op ons balkonnetje zitten en wat kletsen met onze buren, een wat ouder (de meneer is 74) Nederlands, nog steeds backpackend stel. Rond een uur of zes lopen we over de night market op zoek naar een restaurantje met pizza voor de jongens. Die vinden we en ze hebben goeie pizza. Wij eten weer laap en kip curry. Wel verrekte duur bier hier, anderhalve Euro voor een fles van 0,66 liter in plaats van de gebruikelijke één Euro). Terug op de kamer kijken de jongens nog ff tv en als ze slapen zitten wij nog maar even op ons balkon te luisteren naar de tropische stortbui. Nog één nachtje en dan weer weg. Na vier dagen is dit toch wel een prima guesthouse, rustig en vriendelijke mensen. Elke dag werd de kamer schoongemaakt. Met betere bedden zou het perfect zijn, maar ja we zijn gewoon verwend.