Met regen onderweg
Donderdag 31 januari 2013. Luang Prabang, Laos.

We verlaten vandaag Vang Vieng. We vertrekken rond tien uur met een minivan richting Luang Prabang, een rit van zo'n zeven uur. Het was weer een regendag vandaag en daardoor zou de rit langer duren omdat het bewolkt is in de bergen. We waren nog maar net de stad uit en we zagen al twee brommers uitglijden en op de grond vallen. De putten in de weg worden opgevuld met zand en met de regen erbij wordt dit modder.

We keken een beetje uit naar deze trip, we wisten dat dit een prachtige rit zou worden door het karstgebergte met adembenemende vergezichten, maar door het slechte weer viel dit jammer genoeg fel tegen. Onderweg reden we door arme bergdorpjes en zagen aan de kant vrachtwagens staan die in pan staan terwijl er aan gesleuteld wordt. De ene z'n achteras moest vervangen worden en de andere zijn versnellingsbak werd op de straat terug ineen gestoken. Toen we bijna in Luang Prabang aankwamen begon het weer op te klaren en kwam de zon piepen, dus toch nog wat mooie bergen kunnen zien.

Aangekomen in het Sieng Khaen Lao guesthouse bleek er een probleem te zijn met de kamers. Ze hadden maar één triple room terwijl we al voor twee hadden betaald. Ze wilden ons dan een dubbele kamer geven voor de prijs van een triple room. Dit vonden wij niet zo'n goede oplossing en uiteindelijk zou er dan een tweede triple room beschikbaar zijn de volgende ochtend.

Op fietstocht
Vrijdag 01 februari 2013. Luang Prabang, Laos.

De tweede familiekamer was al vroeg vrij dus nog voor het ontbijt de bagage verhuisd. De badkamer is weer een juweeltje. Zelfs het bad hebben ze gemaakt met kleefband, dat wordt dus wassen in de andere kamer. We huurden vier fietsen en gingen weer op fietstocht, we probeerden met de fietsen aan de overkant te geraken van de zijrivier. Over de bamboebruggen konden we niet dus reden we over de oude brug. We reden langs de winkeltjes met weefgetouwen en handgeschept papier. Na deze inspanning gingen we allen een shake drinken. Vitaminen en drinken tegelijk, altijd succes.

s' Avonds onze dagelijkse wandeling over de drukke avondmarkt met wel honderd kraampjes en weeral op restaurant. Wat een luxe en zo goedkoop.

Tempels bezoeken door de modder
Zaterdag 02 februari 2013. Luang Prabang, Laos.

Na ons ontbijt (met weeral eieren) stapten we de stad in en kwamen aan het museum. Hier wilden de jongens graag eens binnengaan. Dus wij binnen. De grote tempel was wel gesloten maar achterin was een tentoonstelling van een fotograaf. Hier zagen we mooie foto's van monniken. Ook de antieke wagens van de Koning konden we bekijken.

We stapten verder richting rivier en namen hier de plaatselijke overzet. Aan de overkant van de Mekong zou een pottenbakkers dorpje zijn op zo'n dertig minuten lopen. We waren nog maar net vertrokken of het begon al te regenen. Helemaal doorweekt besloten om onze wandeling aan te passen en terug te keren en dan tempels te bezoeken. De zandweg werd al gauw een modderbaan, we schoven met onze sandalen over de weg. Eens aan de eerste tempel was het weer gestopt met regenen en konden we beginnen opdrogen. We bezochten hier een drietal tempels zelfs eentje die speciaal voor ons werd opengemaakt door een oude dame. De tempels hier zijn mooi maar duidelijk aan renovatie toe, heel anders dan de andere tempels in Luang Prabang. We namen de boot terug naar de stad en gingen een lekkere baguette eten met een shake, heerlijk die kraampjes hier langs de kant van de weg.

Toen we s' avonds aan het eten waren in een restaurant kwamen we de twee gasten met hun brommer weer tegen die we ontmoet hadden in Vang Vieng. Zij hadden de rit Vang Vieng-Luang Prabang in één dag gedaan met hun brommertje. We spraken af om eventueel een boot te delen naar Nong Khiaw.

Waterval en zonsondergang
Dinsdag 05 februari 2013. Luang Prabang, Laos.

Tijd voor schoolwerk dus we ondernemen niet zo veel deze dagen. We laten bij de schoenmaker op de markt Dietze zijn sandalen kleven (op ambachtelijke wijze), eten lekkere baguettes en shakes bij de kraampjes en slenteren s' avonds over de nachtmarkt. We gaan een dag naar de Kuang Si watervallen waar het heerlijk zwemmen is in het felblauwe water en we beklimmen de Phu Si Mountain om naar de prachtige zonsondergang te gaan kijken (samen met zo'n tweehonderd andere toeristen.

Monniken en olifanten
Woensdag 06 februari 2013. Luang Prabang, Laos.

We stonden vandaag om vijf uur op om nog eens naar de monniken rondgang te gaan. We gingen naar de hoofdstraat en namen plaats aan een tempel. Tegen dat het licht begon te worden (half zeven) begonnen de monniken te komen. Eward, Artuur en Dietze namen plaats (op de knieën) en gaven om beurt iets aan de monniken (Barend was op de kamer gebleven om wat langer te slapen). Honderden monniken in hun oranje gewaad passeerden in lange rijen, erg mooi om te zien. Jammer van de minibusjes die er ook stoppen, groepjes toeristen laten uitstappen die veel te dichtbij foto's maken met flits en bijna in de weg lopen. Gelukkig zijn zij het na zo'n vijf minuten beu en vertrekken de busjes weer.

Nadat de laatste monnik gepasseerd was gingen we terug naar het hotel om ons klaar te maken voor een uitstap met olifanten die we gereserveerd hadden. Om tien uur vertrokken we met een minibus naar de Tad Sae waterval. Met een bootje moesten we naar de overkant van de rivier. De waterval was heel klein omdat het droogseizoen is maar er werd leuk gezwommen. We moesten een half uurtje wachten om op de olifanten te kunnen. We deden een kleine tocht op de rug van een olifant en nadien konden we baden met de olifant in de rivier. Ze hadden ons gezegd dat het een half uur ging duren maar dat was niet zo. Doordat het bijna Chinees Nieuwjaar is zijn er veel meer toeristen en moest het dus snel gaan... We waren even nat geworden op de rug van de olifant en we moesten er al uit. Resultaat: Barend zwaar teleurgesteld en liep met een lang gezicht. We namen onze boot terug en voeren naar een plaatselijk dorp. Hier kregen we een kleine rondleiding. Terug naar de boot en dan terug naar de stad. Het was niet echt een succes...

In de stad aangekomen spraken we een tuktuk aan om met ons naar de ander kant van Luang Prabang te rijden aan de Pak Ou Cave om hier nog eens met olifanten te kunnen baden. Vorige keer hadden we het daar ergens gedaan en dat was honderd keer beter geweest. De chauffeur dacht wel te weten waar het kon zijn. We bestelden nog eerst baguettes en shakes langs de straat en vertrokken met de tuktuk. Na veertig minuten rijden waren we bij de (juiste) olifanten. We spraken eerst een prijs af. Voor 320000 kip (zo'n 32€) hadden we twee olifanten en een half uur baden. We maakten ons klaar en de twee olifanten vertrokken. Er stond ook een baby olifantje en dat begon opeens te brullen omdat zijn moeder wegging. Wat een hels lawaai! De moeder olifant brulde beneden aan de rivier terug en de baby antwoordde. Ze maakten de baby dan maar los en die rende zo snel hij kon richting moeder aan de rivier. We stonden verbaasd toe te kijken. Het baden was veel beter dat de voormiddag. Het duurde veel langer en het was leuker met het baby'tje erbij. Terug was Barend weer goed gezind.