Artikelindex

LieveDirk2012-200Lieve, Dirk en vier zoons lang op reis. Laos
Januari - Februari 2013

Het wordt hun derde, en waarschijnlijk voorlopig laatste lange reis met z'n zessen. Lieve, Dirk, Barend (11), Eward (9), Artuur (7) en Dietze (6) hebben weer vijf maanden om te doen wat ze zo graag doen. Het worden twee maanden Australië en drie maanden Azië. Heerlijk!

Door Lieve en Dirk Vanhoutte


Thuis in Bangkok
Woensdag 16 januari 2013. Bangkok, Thailand.

Vandaag verlaten we Australië. Na 12500 km gereden te hebben in acht weken tijd hebben we het gevoel dat het weer tijd is voor iets anders. We hebben genoten van het land, van de natuur en van de relaxte sfeer hier maar we missen het exotische van Azië toch wel een beetje. Ook het feit dat alles hier zo duur is zal wel meespelen natuurlijk. Vooral door het slechte weer de eerste weken en de huur van de cabins heeft het ons veel moeite gekost om binnen het budget te blijven (en eerlijk toegegeven is dat niet helemaal gelukt) In Azië kan je voor hetzelfde geld zoveel meer doen. Ook de kinderen kijken al een tijdje uit naar het logeren in het Prince Palace hotel en telden ongeduldig de dagen af. En vandaag is het zover: we zullen vast en zeker nog eens naar Australië terugkeren maar nu dus eerst weer even naar Thailand. Azië, here we come!

Dirk had de dag voordien een taxi besteld via de telefoon. Dit had meer dan tien minuten gekost maar tegen elf uur zou een taxi ons komen halen om ons naar de luchthaven te brengen. Om kwart na elf was er nog niet veel beweging maar na nog even te informeren bij de maatschappij stond hij er gelukkig onmiddellijk.

Aangekomen aan de luchthaven moet je nog klein geld hebben om een karretje te kunnen huren voor 4$. We gingen onze bagage inchecken en doordat één koffer te zwaar woog moesten we weer twee kilo versteken. We kregen drie keer twee stoelen toegewezen in het vliegtuig. Voor we het land uitgaan eerst nog papieren invullen en dan naar de douane. Zonder probleem erdoor geraakt totdat de handbagage gecheckt werd. Dirk werd eruit gepikt en kreeg een Nederlandstalig papier voorgelegd met de uitleg of ze hem mochten controleren op springstoffen?! Zijn kledij en handbagage werd getest op sporen van buskruit maar gelukkig werd er niets bezwarends gevonden.

De vlucht naar Bangkok verliep buiten de paar keer turbulentie goed mee. Na bijna negen uur vliegen waren we weer in Azië. Wat is het hier toch goedkoop, namen we 's morgens nog een taxi voor 80$, nu kost de taxi ons 30€ terwijl hij verder moet rijden.

In het Prince Palace aangekomen voelden we ons meteen weer thuis. De jongens content natuurlijk. Hier aan de balie kregen we tijdens het inchecken al onze treintickets die we geboekt hadden vanuit Australië, prima service dus. We gingen naar onze kamer en installeerden ons. Bagage op z'n plek en wij weer weg. We namen weer de boot richting Siam Square en gingen naar de MBK naar Barend z'n favoriete restaurant (8 Hachiban Ramen). We lieten ons gaan en ieder mocht bestellen wat hij wilde. Man, wat is het hier goedkoop in vergelijking met Australië. Voor nog geen twintig euro hadden we met z'n zessen goed gegeten en gedronken.

th-1402131117-560-420th-1402131153-560-420

Zwemmen en slenteren
Vrijdag 18 januari 2013. Bangkok, Thailand.

Eerst en vooral elke ochtend genieten van het uitgebreide ontbijtbuffet. Buiten het verplichte schoolwerk werd de meeste tijd dan gespendeerd aan zwemmen, met de boot naar MBK en slenteren over Khao San Road. Natuurlijk mocht een massage niet ontbreken (aan 5€ per uur?).

th-1402131120-560-420th-1402131127-560-420

Knuffels op de post
Zaterdag 19 januari 2013. Nachttrein naar Nong Khai, Thailand.

Vandaag alles weer ingepakt en nog gezien wat we konden opsturen naar huis. We besloten om de ondertussen verzamelde knuffels op te sturen naar huis. Dit was veel volume dat we best konden missen. Nog vlug een doos gaan halen in het postkantoor en een rol plastiekzakjes. Alles mooi in de doos gepropt en dan net na de middag uitgecheckt. We lieten onze bagage beneden in het hotel staan en dan naar het postkantoor. Het was half één toen we er aan kwamen maar ze sluiten op zaterdag om twaalf uur. Oei wat nu. Gelukkig konden we nog naar een ander postkantoor aan Khao San dat 's namiddags ook geopend was. Met een tuktuk er naar toe en gelukkig konden we ons pakket nog versturen. Dan met een metertaxi naar MBK. Dit duurde lang want er was heel veel verkeer richting Siam Square. Dus een stukje vroeger uitgestapt en te voet verder.

Rond vijf uur richting hotel gegaan om dan in twee taxi's te vertrekken naar het treinstation om de nachttrein naar Nong Khai te halen waar we morgen dan de grens over gaan met Laos. Hier in het station stond de trein al te wachten. Nog snel wat snacks gekocht en ons geïnstalleerd. Twee compartimenten konden we tussenin openmaken zodat we er één hadden met vier bedden en één met twee. Om acht uur stipt vertrok de trein en verlieten we Bangkok. We konden nog eten bestellen op de trein dus deden we dit maar. Na ons avondmaal kwamen ze de bedden opmaken en konden we gaan slapen.

th-1402131290-560-420th-1402131260-560-420


Spelen met de gastjes van Karoline en Dries
Zondag 20 januari 2013. Vientiane, Laos.

Na een goede nacht op de trein geslapen te hebben waren we nog steeds aan het rijden. Dietze stelde de vraag of de chauffeur niet moest slapen. Als wij dat moeten moet hij dat toch ook?

Normaal moesten we rond half negen toekomen in Nong Khai maar ja, normaal. Het werd al tien uur, elf uur en we waren er nog niet. Onderweg reden we soms heel traag omdat ze treinsporen aan het vernieuwen waren (Wordt over een lange afstand gerenoveerd ). Uiteindelijk kwamen we aan rond half een, met vier uren vertraging dus. We namen een tuktuk naar de grens en begonnen aan de papierwinkel. Dit gaat hier als volgt: eerst een stempel halen om Thailand te verlaten, dan met de bus over de vriendschapsbrug en dan aan de grens met Laos twee papieren invullen pp en pasfoto afgeven voor een visum. We moesten ook betalen voor de visa, in totaal 1 950 000 kip. We hadden nog geen Kip op zak dus aan de atm geld proberen af te halen maar dat lukte niet. Zonder probleem kan je gewoon door wandelen (tot achter de grenspost) naar de eerstvolgende atm. Aan het loket voor de visa alle papieren afgegeven en dan aan het volgende raampje betalen. Na tien minuten wachten kregen we onze paspoorten terug met de visa erin. Alles bijeen zijn we dan bijna twee uur bezig geweest.

Met een taxi naar ons hotel, Villa Sisavad. Al snel hadden we een beetje spijt dat we niet terug voor Villa Manoly hadden gekozen want we voelen ons niet erg welkom, de man die ons ontvangt spreekt erg gebrekkig Engels en het lijkt veel verder van het centrum waardoor we dit niet vaak te voet zullen kunnen doen. We krijgen twee kamers die ver uit elkaar liggen maar gelukkig is er het zwembad en werkt de Wifi naar behoren. Bagage binnengezet en weer vertrokken naar het centrum. We hadden afgesproken met Karoline en Dries, een ander rondreizend gezin dat toevallig nog in Vientiane was. De jongens konden dan toch nog even met hun kinderen spelen. 's Avonds nog gaan eten in het centrum en dan gaan slapen.

la-1602442167-560-420la-1602442153-560-420

Zonsondergang over de Mekong
Woensdag 23 januari 2013. Vientiane, Laos.

Twee dagen achter de rug voornamelijk gevuld met schoolwerk, zwemmen in het zwembad van het hotel en spelen met het zoontje van de eigenares. 's Avonds naar het centrum om iets te eten, te spelen in de speeltuin, over de avondmarkt te slenteren en naar de zonsondergang te kijken over de Mekong.

la-1602442013-560-420la-1602442140-560-420

Zijden sjaals verven
Donderdag 24 januari 2013. Vientiane, Laos.

Na ons ontbijt direkt vertrokken naar de post. We gingen Dietze zijn project fiche opsturen naar de school. De post lag dicht bij het shoppingcenter van Vientiane dus daar maar eens door gewandeld. Dan staken we de straat over om nog eens langs de markt te gaan. Toen we aan de overdekte versmarkt kwamen kwam de geur ons al bekend voor. We liepen naar achter waar het gedeelte is met de verse voeding en kwamen al direct bij de verse vissen, kikkers, schildpadden e.a. Aan de afdeling vers vlees volgde een les anatomie van het varken,de ingewanden lagen mooi op een schotel gepresenteerd. Toch besloten de jongens deze keer om vlees te blijven eten en niet om vegetariër te worden zoals bij het vorige bezoek. Van de markt namen we een tuktuk naar het centrum om op tijd te zijn op onze afspraak, naar het voorbeeld van de familie Dingemans gaan we vandaag zijden sjaals verven.

la-1602442117-560-420la-1602442127-560-420

Met een minibusje werden we zeven kilometer buiten de stad naar het Houey Hong Training Centre for Women gebracht, waar vrouwen worden opgeleid om stof te weven, kleuren en naaien. We kregen eerst een rondleiding en konden dan kiezen welke sjaal we gaan maken. De jongens kozen elk een andere kleur en een verschillend patroon. We werden opgesplitst in groepjes en begonnen de sjaals te plooien en vast te binden. Buiten werden de kleuren ondertussen klaargemaakt.

la-1602442210-560-420la-1602442227-560-420

Ze kregen elk een schort aan en rubberen handschoenen. Artuur mocht zijn sjaal in een kookpot leggen met een gele kleur en roeren. De drie anderen moesten eerst hun sjaal in een grote kruik steken en hun sjaal kneden in de blauwe kleurstof. De kleurstoffen worden allemaal gemaakt van natuurlijke grondstoffen afkomstig uit Laos. Barend zijn sjaal (twee kleuren) moest op het einde nog in de rode kleurstof koken die was gemaakt van insecten en stonk enorm. We wisselden mekaar af om in de warme stank te zitten. Nadien de sjaal nog even spoelen en ontvouwen, altijd spannend hoe het er zal uitzien. Het resultaat mocht gezien worden en we hadden weer wat geleerd.

la-1602442263-560-420la-1602442267-560-420

Met het busje werden we teruggebracht en dan naar het hotel om te zwemmen. Deze avond gingen we aan de Nam Phou fontein eten. Rustige plaats maar de porties eten vielen nogal klein uit en daardoor was het uiteindelijk duur.


Liggend eten
Vrijdag 25 januari 2013. Vang Vieng, Laos.

Vandaag moeten we weer inpakken. Dit ging vrij snel. Rustig nog een ontbijt aan het zwembad en iets voor tien uur stond onze chauffeur er met zijn minivan. Stipt tien uur vertrokken we dan van Villa Sisavad. Na drie en een half uur gereden te hebben kwamen we aan in Vang Vieng. We logeren in het Jammee guesthouse, net buiten het centrum maar toch op loopafstand. We krijgen een kamer voor vijf personen met balkon en zicht op het karstgebergte. De sfeer die er hangt is erg relaxt en er is ruimte voor de kinderen om rond te lopen. En tot onze verrassing is er zelfs een klein zwembadje, nu ja, eigenlijk meer een bak water met twee bankjes in maar genoeg voor de kinderen om af en toe eens een duik te nemen.

la-1602075933-560-420la-1602075977-560-420

Dan maar de stad verkennen en iets gaan eten, in elk restaurant in Vang Vieng (en dat zijn er veel) kan je al liggend eten terwijl je tv kijkt. Vinden de kinderen fijn natuurlijk. Er zijn een soort houten bakken met kussens in en een salontafel dus gezeten of gelegen tegen de kussens kan je je eten dan opeten. Op de terugweg even geïnformeerd om fietsen te huren en dan weer naar het hotel. Hier nog even een verfrissende duik genomen in het zwembad voor we gingen slapen.

 

Zwemmen in de Blue Lagoon
Zaterdag 26 januari 2013. Vang Vieng, Laos.

We huurden in de straat vier fietsen en reden richting Blue Lagoon, een rit van zeven kilometer over een semi-verharde weg met dikke keien. Als er een auto of brommer voorbijreed werden we gehuld in een grote stofwolk. Er was maar één heuvel onderweg en gelukkig konden we boven op deze heuvel iets drinken. Hier aan het kraampje was een babyaapje dat gered was door de eigenaar. Hij had het gekocht van mannen die het hadden gevangen om te verkopen in de stad om op te eten. De jongens konden het vasthouden en knuffelen, een fantastische ervaring. Ze gingen zelfs op insectenjacht om ze dan aan het aapje te geven.

la-1602294413-560-420

We fietsten verder naar de grot. Aangekomen aan de Blue Lagoon moesten we eerst inkom betalen, 10000 kip (1€) en de jongens mochten gratis. We trokken onze zwembroek aan en doken in het lichtblauwe water. Over de lagoon groeide een boom waar een touw aan hing om te slingeren en je kon ook in de boom kruipen om eruit te springen in het water. Barend nam de uitdaging aan en ging naar de hoogste tak (vijf meter) Hij sprong naar beneden en toen hij weer boven water kwam kreeg hij een luid applaus van de andere mensen die bij het water stonden. Hij glunderde omdat hij het gedurfd had. Na het zwemmen nog naar boven geklommen om de grot te bezoeken waar een mooi Boeddhabeeld staat. Dan terug naar Vang Vieng om de fietsen weer in te leveren, het was een geslaagde uitstap.

la-1602294427-560-420la-1602294493-560-420

Schoolwerk, regen en zwemmen
Zondag 27 januari 2013. Vang Vieng, Laos.

Vandaag was het weer veranderd, na ons ontbijt stonden we klaar om te vertrekken naar de Tham Chang grot hier niet ver vandaan en het begon plots te regenen. We bleven dan maar binnen om te schuilen. Tijd om weer alles bij te werken.

In de namiddag hield het dan op met regenen en gingen we op verkenning. Jammer genoeg was het bijna vijf uur en dan mag je niet meer tot bij de grot omdat je nog een heel eind moet klimmen. Maar daarvoor waren we eigenlijk niet naar hier gekomen. Volgens Lyle, eigenaar van Jammee guesthouse kon je hier ook zwemmen en inderdaad, hier was een helder beekje dat uit de grot komt gelopen. Met een grote band die we hadden meegekregen konden we een stuk de grot in zwemmen, wel spannend omdat het pikdonker was binnen . Weer een mooie afsluiter van de dag.

la-1602075940-560-420la-1602075960-560-420

Met brommers op pad
Maandag 28 januari 2013. Vang Vieng, Laos.

Vandaag huurden we twee brommertjes en gingen we nog een aantal grotten bezoeken hier rond Vang Vieng. Met een handgetekend plannetje gingen we op weg. Eens we over de brug waren namen we de eerste afslag naar een grot. Het weggetje was smal en ging stijl naar beneden. Eén van de twee brommers doet raar en valt regelmatig stil, oh jee, als we maar niet heel dat stuk te voet moeten teruglopen. Toch weer aan de praat gekregen en de verdere rit neemt Dirk deze brommer voor zijn rekening en blijkbaar is hij er handiger in want hij krijgt hem steeds weer aan de praat.

la-1602080000-560-420la-1602080003-560-420

Na een tijdje rijden kwamen we aan een splitsing. We namen eerst rechts en kwamen aan een plek waar we moesten parkeren en dan een lange klim naar boven moesten ondernemen. Hmm, liever niet in deze warmte dus maar een stukje terug gereden. Dan maar de ander kant proberen. Hier moesten we de brommers achterlaten en dan nog verder tussen de rijstvelden stappen en de rivier over langs een smalle bamboebrug. Tussen de rotsen klommen we naar boven naar de eerste grot. Met de hoofdlampen op gingen we naar binnen. We liepen toch een stukje tot we zagen dat de opening steeds smaller werd en het een beetje benauwd werd (weinig zuurstof). We zagen in de grot grote spinnen zitten. Dan maar naar de grot ernaast waar we konden zwemmen (werd ons gezegd). Deze doorgang werd ook smal en volgens de mensen die eruit kwamen was er helemaal geen water te zien om te zwemmen. We besloten om dit dan toch maar te laten voor wat het was en verder te rijden naar de Blue Lagoon. Op de hoofdweg zijn we dan nog eens gestopt aan het kraampje waar het kleine aapje zit. Wat vinden ze het toch leuk om dat babyaapje vast te houden en er insecten voor te gaan vangen.

la-1602075963-560-420la-1602080087-560-420

Met onze brommer reden we dan weer verder. Aan het water deden we vlug ons zwemgerief aan en doken in het water. Barend kroop weer een paar keer tot boven in de boom en sprong naar beneden. Eward, Artuur en Dirk hielden het op het lagere niveau. Na een tijdje hadden Dietze en Artuur er genoeg van en gingen uit het water. Dietze werd snel vrienden met een paar mannen met rasta kapsel en mocht meespelen met volleybal. Hij kwam een tijdje later helemaal bezweet en blozend terug met een zak chips die hij gekregen had.

 

Op dagtrip
Dinsdag 29 januari 2013. Vang Vieng, Laos.

We hadden voor vandaag een dagtrip geboekt in het hotel. Om tien uur werden we opgepikt en reden naar de stad waar er nog vijf mensen instapten. Onze eerste stop was aan een grot. We moesten onze zwembroeken aan doen en met een band op het water gaan liggen. We kregen allemaal een hoofdlamp en moesten ons aan een touw in de grot trekken. Dietze zag het niet zitten wou meteen weer uit de grot dus Lieve heeft er niets van gezien. De rest kwam in een lange natuurlijke tunnel en konden zich helemaal aan het touw voorttrekken. Halfweg moesten ze een stuk te voet gaan door het water. Aan het einde van het touw moesten ze dan allemaal terug naar de ingang want verder in de grot werd het te gevaarlijk. Toen we weer aankwamen was onze lunch klaar en konden we aan tafel gaan. We kregen hier ons eten op een bananenblad, alleen jammer dat ze chilisaus over de kipsatés hadden gedaan...

la-1602294530-560-420

We wandelden weer door de rijstvelden naar het busje en hielden even halt aan een grot met een Boeddha beeld. Dit werd 'the elephant cave' genoemd omdat er in de grot een stalagmiet te zien was in de vorm van een olifant. We reden weer een stuk en stopten aan de rivier. Hier kregen we een zwemvest en werden verdeeld over de kajaks die er waren. Artuur en Dietze mochten mee met een gids. Barend en Eward gingen elk met papa of mama. We gingen op het water en peddelden tot in Vang Vieng. Hier op het water hoorden we dat een van de andere mensen in de groep een Nederlander was en de jongens maakten er veel plezier mee.

la-1602080073-560-420la-1602294597-560-420

Halfweg stopten we aan één van de weinige bars die nog open zijn op dit moment. Tot voor kort was het hier een paradijs voor de jeugd maar de combinatie van drank, drugs en tubing heeft vorig jaar 23 levens geëist waardoor alle eigenaars van bars langs het water werden opgepakt en waarvan er nog steeds veel van in de gevangenis verblijven. Hier aan deze bar was een platform gemaakt aan het water waar je kon afspringen. Barend, Eward en Artuur konden het niet laten en sprongen een aantal keren van het platform (erg dapper hoor!). Na een drankje en een portie voetbal met luide muziek gingen we weer verder en de jongens vonden het leuk om de andere boten om te kantelen. Ze gingen van boot naar boot en ze sprongen op de andere boot om te laten kantelen, als piraten. Ze hadden er veel plezier in.

la-1602294323-560-420la-1602294330-560-420

Aangekomen in Vang Vieng nam Lieve samen met Barend nog even een motorboot om foto's te kunnen maken van het landschap met de avondzon.

 

Hangdagje
Woensdag 30 januari 2013. Vang Vieng, Laos.

Vandaag bleven we in onze guesthouse hangen. We gingen nog wat meer schoolwerk doen en Artuur ging skypen met de klas. 's Morgens kwamen er aan de tafel naast ons twee Vlamingen zitten. We hoorden dat ze een brommer hadden gekocht in Vientiane en ermee rondrijden in Laos. Ze gingen ook richting Luang Prabang rijden. Dus ongetwijfeld zullen we mekaar nog wel eens tegenkomen.

la-1602075970-560-420la-1602294380-560-420


Met regen onderweg
Donderdag 31 januari 2013. Luang Prabang, Laos.

We verlaten vandaag Vang Vieng. We vertrekken rond tien uur met een minivan richting Luang Prabang, een rit van zo'n zeven uur. Het was weer een regendag vandaag en daardoor zou de rit langer duren omdat het bewolkt is in de bergen. We waren nog maar net de stad uit en we zagen al twee brommers uitglijden en op de grond vallen. De putten in de weg worden opgevuld met zand en met de regen erbij wordt dit modder.

We keken een beetje uit naar deze trip, we wisten dat dit een prachtige rit zou worden door het karstgebergte met adembenemende vergezichten, maar door het slechte weer viel dit jammer genoeg fel tegen. Onderweg reden we door arme bergdorpjes en zagen aan de kant vrachtwagens staan die in pan staan terwijl er aan gesleuteld wordt. De ene z'n achteras moest vervangen worden en de andere zijn versnellingsbak werd op de straat terug ineen gestoken. Toen we bijna in Luang Prabang aankwamen begon het weer op te klaren en kwam de zon piepen, dus toch nog wat mooie bergen kunnen zien.

la-2302563000-560-420

Aangekomen in het Sieng Khaen Lao guesthouse bleek er een probleem te zijn met de kamers. Ze hadden maar één triple room terwijl we al voor twee hadden betaald. Ze wilden ons dan een dubbele kamer geven voor de prijs van een triple room. Dit vonden wij niet zo'n goede oplossing en uiteindelijk zou er dan een tweede triple room beschikbaar zijn de volgende ochtend.

 

Op fietstocht
Vrijdag 01 februari 2013. Luang Prabang, Laos.

De tweede familiekamer was al vroeg vrij dus nog voor het ontbijt de bagage verhuisd. De badkamer is weer een juweeltje. Zelfs het bad hebben ze gemaakt met kleefband, dat wordt dus wassen in de andere kamer. We huurden vier fietsen en gingen weer op fietstocht, we probeerden met de fietsen aan de overkant te geraken van de zijrivier. Over de bamboebruggen konden we niet dus reden we over de oude brug. We reden langs de winkeltjes met weefgetouwen en handgeschept papier. Na deze inspanning gingen we allen een shake drinken. Vitaminen en drinken tegelijk, altijd succes.

s' Avonds onze dagelijkse wandeling over de drukke avondmarkt met wel honderd kraampjes en weeral op restaurant. Wat een luxe en zo goedkoop.

Tempels bezoeken door de modder
Zaterdag 02 februari 2013. Luang Prabang, Laos.

Na ons ontbijt (met weeral eieren) stapten we de stad in en kwamen aan het museum. Hier wilden de jongens graag eens binnengaan. Dus wij binnen. De grote tempel was wel gesloten maar achterin was een tentoonstelling van een fotograaf. Hier zagen we mooie foto's van monniken. Ook de antieke wagens van de Koning konden we bekijken.

We stapten verder richting rivier en namen hier de plaatselijke overzet. Aan de overkant van de Mekong zou een pottenbakkers dorpje zijn op zo'n dertig minuten lopen. We waren nog maar net vertrokken of het begon al te regenen. Helemaal doorweekt besloten om onze wandeling aan te passen en terug te keren en dan tempels te bezoeken. De zandweg werd al gauw een modderbaan, we schoven met onze sandalen over de weg. Eens aan de eerste tempel was het weer gestopt met regenen en konden we beginnen opdrogen. We bezochten hier een drietal tempels zelfs eentje die speciaal voor ons werd opengemaakt door een oude dame. De tempels hier zijn mooi maar duidelijk aan renovatie toe, heel anders dan de andere tempels in Luang Prabang. We namen de boot terug naar de stad en gingen een lekkere baguette eten met een shake, heerlijk die kraampjes hier langs de kant van de weg.

Toen we s' avonds aan het eten waren in een restaurant kwamen we de twee gasten met hun brommer weer tegen die we ontmoet hadden in Vang Vieng. Zij hadden de rit Vang Vieng-Luang Prabang in één dag gedaan met hun brommertje. We spraken af om eventueel een boot te delen naar Nong Khiaw.

 

Waterval en zonsondergang
Dinsdag 05 februari 2013. Luang Prabang, Laos.

Tijd voor schoolwerk dus we ondernemen niet zo veel deze dagen. We laten bij de schoenmaker op de markt Dietze zijn sandalen kleven (op ambachtelijke wijze), eten lekkere baguettes en shakes bij de kraampjes en slenteren s' avonds over de nachtmarkt. We gaan een dag naar de Kuang Si watervallen waar het heerlijk zwemmen is in het felblauwe water en we beklimmen de Phu Si Mountain om naar de prachtige zonsondergang te gaan kijken (samen met zo'n tweehonderd andere toeristen.

Monniken en olifanten
Woensdag 06 februari 2013. Luang Prabang, Laos.

We stonden vandaag om vijf uur op om nog eens naar de monniken rondgang te gaan. We gingen naar de hoofdstraat en namen plaats aan een tempel. Tegen dat het licht begon te worden (half zeven) begonnen de monniken te komen. Eward, Artuur en Dietze namen plaats (op de knieën) en gaven om beurt iets aan de monniken (Barend was op de kamer gebleven om wat langer te slapen). Honderden monniken in hun oranje gewaad passeerden in lange rijen, erg mooi om te zien. Jammer van de minibusjes die er ook stoppen, groepjes toeristen laten uitstappen die veel te dichtbij foto's maken met flits en bijna in de weg lopen. Gelukkig zijn zij het na zo'n vijf minuten beu en vertrekken de busjes weer.

Nadat de laatste monnik gepasseerd was gingen we terug naar het hotel om ons klaar te maken voor een uitstap met olifanten die we gereserveerd hadden. Om tien uur vertrokken we met een minibus naar de Tad Sae waterval. Met een bootje moesten we naar de overkant van de rivier. De waterval was heel klein omdat het droogseizoen is maar er werd leuk gezwommen. We moesten een half uurtje wachten om op de olifanten te kunnen. We deden een kleine tocht op de rug van een olifant en nadien konden we baden met de olifant in de rivier. Ze hadden ons gezegd dat het een half uur ging duren maar dat was niet zo. Doordat het bijna Chinees Nieuwjaar is zijn er veel meer toeristen en moest het dus snel gaan... We waren even nat geworden op de rug van de olifant en we moesten er al uit. Resultaat: Barend zwaar teleurgesteld en liep met een lang gezicht. We namen onze boot terug en voeren naar een plaatselijk dorp. Hier kregen we een kleine rondleiding. Terug naar de boot en dan terug naar de stad. Het was niet echt een succes...

In de stad aangekomen spraken we een tuktuk aan om met ons naar de ander kant van Luang Prabang te rijden aan de Pak Ou Cave om hier nog eens met olifanten te kunnen baden. Vorige keer hadden we het daar ergens gedaan en dat was honderd keer beter geweest. De chauffeur dacht wel te weten waar het kon zijn. We bestelden nog eerst baguettes en shakes langs de straat en vertrokken met de tuktuk. Na veertig minuten rijden waren we bij de (juiste) olifanten. We spraken eerst een prijs af. Voor 320000 kip (zo'n 32€) hadden we twee olifanten en een half uur baden. We maakten ons klaar en de twee olifanten vertrokken. Er stond ook een baby olifantje en dat begon opeens te brullen omdat zijn moeder wegging. Wat een hels lawaai! De moeder olifant brulde beneden aan de rivier terug en de baby antwoordde. Ze maakten de baby dan maar los en die rende zo snel hij kon richting moeder aan de rivier. We stonden verbaasd toe te kijken. Het baden was veel beter dat de voormiddag. Het duurde veel langer en het was leuker met het baby'tje erbij. Terug was Barend weer goed gezind.


Stroomopwaarts
Donderdag 7 februari 2013. Nong Khiaw, Laos.

Vandaag vertrekken we weer. We hebben een privéboot geregeld richting Nong Khiaw, een boottocht van zo'n zeven uur. Tegen negen uur waren we ingepakt en stonden we klaar. Nog vlug een tuktuk gaan halen op de drukke straat om onze bagage op te laden en dan te vertrekken naar de aanlegplaats. De man met wie we de boot hadden geregeld stond gelukkig op de afgesproken plaats. We losten onze bagage en stapten naar het water waar de boot lag. Een van de mannen die kwam helpen had de koffer met schoolboeken naar beneden genomen en op de rand gezet aan het water. Blijkbaar had hij hem op de zijkant gezet en het schoolwerk viel letterlijk en figuurlijk in het water. Gelukkig viel de schade mee en waren er maar een paar boeken die aan de zijkant nat geworden waren.

la-1903580343-560-420la-1903592930-560-420

Toen we opgestapt waren moesten we betalen aan onze man. We betaalden voor de trip van vandaag 1 000 000 kip( 100€). Eens betaald stapte hij af en bleven we achter met een schipper die geen Engels verstond en sprak. Dat heb je dan weer...We verlieten Luang Prabang en vaarden stroomopwaarts. Onderweg pikte hij nog een vriend van hem op (die ook geen Engels sprak). Na een anderhalf uur varen legden we aan bij een drijvend restaurant. De jongens moesten even naar het toilet en we dachten dat het tijd was om te eten. Toen we even vroegen of dat de bedoeling was kregen we van de schipper en zijn kameraad een lach en opgetrokken schouders te zien. Even later kreeg ik een telefoon in mijn hand, geen gsm maar een groot telefoontoestel met een antenne. Er was iemand aan de andere kant van de lijn die me kon zeggen dat we hier eten konden bestellen en op de boot opeten, anders ging het donker zijn als we toekwamen. Gelukkig hadden we belegde broodjes meegenomen dus dat was niet nodig.

We vertrokken weer en bij het draaien raakte de boot het drijvende platform met zijn schroef . We verlieten de Mekong en vaarden de Nam Ou rivier op. Even verder stopten we aan de kant. Blijkbaar was er een probleem ontstaan met de schroef. Na een kwartiertje was het probleem gelukkig opgelost. Oef. We zetten onze tocht verder op de rivier. Regelmatig kwamen we een stevige stroomversnelling tegen die we moesten opvaren. Na een 114 kilometer varen kwamen we aan in Nong Khiaw (7,5 uren). Het was een prachtige trip.

We legden aan,er werd een plankje gelegd waar we konden overstappen met onze bagage en kwamen op een lange, steile trap. We losten eerst de boot en gingen dan met onze bagage naar boven. Eens we boven waren gingen Dirk en Eward op zoek naar een kamer. Ze staken de brug over en vonden een kamer voor 50000kip (zo'n vijf euro). Voor die prijs namen we drie kamers dan kon iedereen nog eens in een eigen bed slapen. Eward mocht meerijden met iemand op een brommertje die dan een pick-up truck ging halen om de rest op te pikken. Even later stond iedereen dan hier aan het guesthouse. We maakten nog een kleine wandeling naar de rivier en dan eten.

 

De grotten van Pha Tok
Vrijdag 8 februari 2013.
Nong Khiaw, Laos.

Na een wandeling om ons ontbijt te nuttigen besloten we om de streek te verkennen en gingen op zoek naar de grotten van Pha Tok. We moesten een twee kilometer stappen en het was heel warm. Aangekomen aan de grotten moesten we eerst inkom betalen. De kinderen moesten maar één ticket kopen. Eens we naar de grotten stapten volgde er een jongen ons. Hij sprak heel weinig Engels maar vertelde ieder keer wat er op de bordjes stond. In deze grot had dus het dorp onderkomen gezocht tijdens de ‘Indochina War’. Er waren nog restanten van geïmproviseerde kamers die toen elk hun functie hadden. Eens we buiten waren konden we naar nog een andere grot gaan. Die lag zo’n 300 meter verder en de bank was hier gevestigd tijdens de oorlog.

We moesten terug stappen in de warmte maar de terugweg lijkt altijd korter. Onderweg nog iets gedronken om het vochtpijl wat aan te zuiveren en dan naar het hotel. We deden onze zwembroeken aan en gingen naar de rivier voor verfrissing. Hier waren de plaatselijke kinderen ook al aan het spelen. Al snel speelden die van ons met de anderen mee.

 

Muang Ngoi
Zaterdag 9 februari 2013.
Nong Khiaw, Laos.

We namen vandaag weer een boot om een daguitstap te maken naar Muang Ngoi, een dorpje verder stroomopwaarts. Het was een uurtje varen. We legden aan aan de trap die naar het dorp leidt en stapten naar boven. Hier zagen we maar één lange straat (een verharde zandweg). Auto’s zijn hier niet en het dorp is enkel via de rivier te bereiken. Hier is de tijd blijven stil staan. We gingen weer op verkenning en bezochten een grot en de plaatselijke tempel. Achter de tempel staat dan wel een gsm mast maar een auto is er niet (blijkbaar is langs de rivier overal gsm bereik).

We wandelden de hele straat af en op het einde was de weg ook gedaan. We aten nog iets aan de rivier en namen de boot terug naar Nong Khiaw. De terugtocht over de rivier leek ons veel mooier dan de heen rit. Je vaart door het prachtige karstgebergte dus een uurtje genieten geblazen.

Aangekomen in Nong Khiaw was de straat volledig afgesloten voor verkeer en stonden er overal tafels, stoelen en tenten. Blijkbaar was er een trouwfeest vandaag. De muziekinstallatie stond ook al klaar met gigantische boxen. Gelukkig slapen we aan de andere kant van de rivier.

 

Schoolwerk
Zondag 10 februari 2013.
Nong Khiaw, Laos.

Tijdens ons ontbijt aan de rivier zag Barend de twee andere Vlamingen (die we in Vang Vieng en Luang Prabang ontmoetten) te voet de brug oversteken. Ze waren een paar dagen naar Muang Ngoi geweest en gingen vandaag nog vertrekken naar Luang Prabang. Ze moesten alleen hun brommers nog oppikken en vertrekken. Hier namen we dan afscheid want onze wegen zullen nu niet meer kruisen. Zij gaan weer naar het zuiden en wij verder naar het noorden. In het hotel namen we een rustdag en de jongens konden weeral schoolwerk bijwerken (joepie).

la-1903235007-560-420

Tweedaagse trekking
Maandag 11 februari 2013. Hmong/Khmu dorp, Laos.

We starten vandaag aan onze tweedaagse trekking. Via een plaatselijk bureautje krijgen we een gids mee. Onze bagage laten we staan in de kamers die we hebben en namen twee kinderrugzakken en een kleine rugzak mee. Om negen uur stonden we paraat om te vertrekken. Nog vlug een baguette gekocht als ontbijt en de vele flessen water verdeeld. We reden een klein stukje met een minibusje naar ons vertrek punt. Hier begon onze trekking langs een nieuwe aangelegde baan (zandweg). Rond de middag waren we in een dorp aangkomen waar we onze lunch konden nemen. De lunch zat bij onze gids in de rugzak. Sticky rice, vlees en groentjes, met de handen te eten.

Na de middag voegde er een plaatselijke gids zich bij ons. We gingen een nieuw pad inlopen. Onze gids vanuit Nong Khiaw kende deze nog niet. Na een stuk nog verder gelopen te hebben langs de brede zandweg kwamen we een smal bergpaadje tegen. Hier moesten we in. Het paadje was smal zodat we achter mekaar moesten stappen. Het begin viel nog mee het ging langzaam omhoog. Maar dit bleef niet duren. Het werd steiler en het was ondertussen ook heel warm geworden. We bleven maar klimmen en klimmen, zo’n drie uur aan een stuk. De easy walk die we gevraagd hadden viel dus dik tegen. De kinderen maar puffen en zweten en al de flessen water moesten eraan geloven.

la-1903325860-560-420

Na een kleine rustpauze kwamen we in een dichtbegroeid bamboebos. Hier moesten we af en toe met een trap uitgehouwen in bamboe omhoog. We zagen beneden in het dal de nieuwe weg. We liepen de berg om en toen wisten de gidsen niet goed meer hoe de weg liep. Even een heen en weergeloop en we kwamen uiteindelijk weer op de brede zandweg. We moesten nog een kwartier stappen en kwamen dan aan in het dorp waar we gingen overnachten.

Wat een leuk dorp hier, nog enkel bamboehutten; nog geen gemotoriseerd verkeer en slecht één spaarlampje per hut. Hier wonen mensen van de Hmong en de Khmu groep. De hutten van de Hmong mensen zijn op de grond gebouwd en de Khmu hutten op palen. We konden hier een welverdiende frisdrank kopen en ons gaan verfrissen in de rivier. Onze gastheer was de dorpsoverste behorende tot de Hmong groep, duidelijk herkenbaar aan hun zwarte kledij versierd met lintjes en pomponnetjes in hevige kleuren. Van zijn moeder die naarstig aan het naaien was kochten we een hoedje voor Dietze. Een beetje later kwam er nog een andere groep toe die een drie daagse tour deed.

la-1903242247-560-420la-1903281583-560-420

Ons avondeten was een plaatselijke maaltijd die bereid was op het houtvuur. De kip die we kregen was net voordien geslacht en in de pot gegooid. Dietze was gelukkig want er was weer sticky rice.

De jongens legden snel contact met de dorpskinderen en ze hebben zich de hele avond goed geamuseerd met voetballen, tikkertje spelen en in de bomen klimmen. Het was al lang donker voor we hen in bed kregen. We konden hier slapen in een bamboe hutje op dunne matrasjes en er was gelukkig een muskietennet…


Easy Walk
Dinsdag 12 februari 2013.
Nong Khiaw, Laos.

Na onze nachtrust waren de jongens al snel terug aan het ravotten. Als ontbijt kregen we eerst rijstpannenkoeken. Die waren gemaakt van gekookte rijst die dan opgeklopt werd tot een deegachtige brij. Hier werden dikke pannenkoeken van gebakken in olie. Het was een vettig boeltje en niet erg lekker. De andere groep kreeg er wel stroop bij. Toen ze klaar waren werd de stroop doorgeschoven naar ons. Dit maakte het iets lekkerder. Gelukkig was dit niet ons enige ontbijt en kwam er ook nog noodelsoep, dat smaakte wel.

la-1903281587-560-420

Vandaag was het een easy walk. We verlieten het dorp langs een smal pad en door droge rijstvelden. We kwamen aan de rivier waar een boot ons opwachtte om ons naar de overkant te brengen. Hier moesten we weer een uur stappen door de rijstvelden naar een waterval. Het werd weer een warme dag en enkel het laatste stuk moesten we klimmen langs het water. Aan de waterval trokken we onze zwembroek aan en namen een duik onder de waterval. Alweer werd er een lunch uit de rugzak genomen van de gids en konden we hier eten, deze keer met de handen en op bananenbladeren.

la-1903304770-560-420la-1903325837-560-420

We namen dezelfde weg terug en de boot naar de stad. We waren allen moe toen we toekwamen maar het was wel een leuke ervaring geweest, zeker een aanrader. We gingen nog even naar de rivier om te gaan zwemmen en dan douchen. Op tijd naar bed om morgen vroeg op te staan.


Puttenbaan
Woensdag 13 februari 2013. Luang Namtha, Laos.

Alles weer inpakken want we verlaten Nong Khiaw met een minivan. Om tien uur vertrokken we in weer een oud minibusje. Het eerste deel van ons traject reden we langzaam doordat de weg in erbarmelijke staat is. We moesten bergop rijden en de meeste putten in de weg proberen te vermijden. Barend merkte op dat er een dikke zwarte rookpluim uit de uitlaat kwam als we bergop moesten rijden. De veringen hadden ook hun beste tijd gehad. Als hij toch door een put reed voelden we een harde klop.

Na de middag waren we de puttenbaan voorbij en hadden we in Oudomxai een noodle soup als middagmaal. Er was weer plezier voor de uitbaters want er waren kinderen bij. Vooral Dietze viel in de smaak en moest weeral mee op de foto. We moesten nog een stuk rijden en kwamen uiteindelijk aan rond vijf uur ’s avonds, we hadden er een rit van zeven uren op zitten. Aangekomen in het Dockchampa Hotel waren we blij nog eens een deftige badkamer te hebben en gratis internet.

We gingen op verkenning in Luang Namtha en dat viel al snel tegen. De Night Market bestaat uit een aantal eetkraampjes en een drietal marktkraampjes. Hier valt precies niet veel te beleven.

 

Blogdag
Donderdag 14 februari 2013. Luang Namtha, Laos.

We hielden een rustdag en probeerden onze blog bij te werken.

 

Fietsen naar de stupa
Vrijdag 15 februari 2013. Luang Namtha, Laos.

We huurden vandaag nog eens fietsen en gingen op zoek naar een grote stupa. We kochten een plan van Luang Namtha, dat was een handgetekend exemplaar en dateerde van 5 jaar geleden, niet erg accuraat dus. We bestudeerden het en vertrokken. We reden een heel eind langs de grote baan en draaiden een zijstraat in die we dachten te moeten nemen. We stopten aan een winkel en vroegen toch eens de weg. We volgden de aanwijzingen en kwamen uiteindelijk aan de kleine gouden stupa, niet ver van ons hotel. We bezochten deze dan maar en mochten zelfs binnen in de stupa gaan kijken.

la-2703391010-560-420la-2703391030-560-420

Op onze terugtocht gingen we aan de overkant van de rivier fietsen en wilden langs een bamboebrug terugkomen. We volgden het plannetje en kwamen aan de rivier maar er was nergens een brug te vinden. Nochtans tijdens onze verkenningstocht gisteren stonden we toch aan een bamboebrug. Dan maar terug langs de baan en onze fietsen weer binnengebracht. Het was inmiddels al heel warm geworden. We zochten verfrissing in ons hotel en bij gebrek aan een zwembad gingen de jongens dan maar in het bad zitten.

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!