Artikelindex

Strand, jungle en kinkhoest
Vrijdag 4 augustus 2017. Lombok, Indonesië.

Vanaf het vliegveld is het een kwartiertje rijden naar Kuta, een surfparadijs. Maar dan gelukkig nog wel minder toeristisch dan op Bali.

Als diner kiezen we vanavond voor Mexicaans tortilla's met voor mij een Bintangbier-cocktail erbij.

We huren vanuit ons Guesthouse Same Same (welkom thuis) voor twee dagen twee brommertjes om lekker rond te toeren en verschillende strandjes en afgelegen baaien op te zoeken. Voorzichtig rijden want er kan zo grind, zand of kuilen in de weg zitten.

Bij een populaire baai is het zand wit en de zee turkooisblauw en staan er grote houten schommels voor een idyllisch plaatje, maar helaas ook hier vol aangespoeld plastic. Vrouwen lopen rond met met stapels sarongs op hun hoofd, om te verkopen. Een ananas of kokosnoot is zo geregeld bij een van de kinderen voor 65 cent.

giliair schommelen (400x300)

's Middags zoeken we weer een zwembad op bij een hotel verderop. En in dit food walhalla eten we vanavond echte houtoven pizza. De kinderen vermaken zich met het puppy Manja van de Belgische eigenaren, en hangen lekker in de hangmat.

De dag erna rijden we naar een iets te toeristische authentiek Sasa dorpje, we krijgen een rondleiding, veel Indonesische toeristen hier! Na een lokale lunch in een Warong, waar je de gerechtjes uit de vitrine kan kiezen, eten en drinken we voor nog geen zes euro met z'n vieren. Dan rijden we door naar een baai die echt afgelegen ligt en de zee loopt hier snel dieper dus we worden geregeld door een golf het strand opgegooid. Of net iets verder gaan waar we niet meer kunnen staan, voorbij de branding en lekker opgetild worden.

De meiden kiezen wederom voor pizza met een verse fruitshake, in een soort gezamenlijk bamboe hutje met kussens waar je al liggend/hangend eet.

We vervolgen onze weg richting de vulkaan Rinjani, om daar in een klein dorpje Tetebatu bij een Homestay te verblijven. De chauffeur remt en geeft zo schokkerig gas dat binnen een mum Imke weer moet spugen. Ze huilt dat ze naar huis wilt. We hoesten allemaal nog steeds en ik geloof dat er iets in ons systeem nog niet lekker gaat.

Helemaal achterin het dorpje/straatje vinden we langs onverharde weggetjes onze Homestay, een aardige familie verwelkomt ons. Neef Ron zal ons de komende dagen meenemen om de omgeving te verkennen. Hij spreekt goed Nederlands, geleerd van toeristen.

ronensteven (226x300)homestay lunch (226x300)

Het eten is simpel maar erg lekker, we hebben twee kleine slaapkamertjes met kitcherig opgemaakte bedjes. De douche is een horizontale bamboestok met een gat erin waar het water uitkomt.

We liggen vroeg in bed en luisteren naar de junglegeluiden. Om 8.00 uur 's morgens lopen we een tocht van drie uur door de rijstvelden, jungle en zien zwarte en bruine apen, tot slot naar een waterval. De meiden mogen in het veld nog even helpen met de jonge rijstplantjes eruit trekken, bundelen zodat ze later weer verplant kunnen worden.

rijstvelden (225x300)rijstvelden2 (226x300)

's Middags gaan we met Ron naar dorpjes waar ze riet/bamboe vlechten, weven en pottenbakken. Nee liever geen airco-auto voor ons. We stappen achter in de pick-up. Locals reageren enthousiast en vragen of we naar de markt gaan. Zo gaan de vrouwen namelijk ook 's morgens naar de markt. Of met de Lombok Ferrari: paard en wagen.

giliair paardwagen (226x300)giliair keuken (226x300)

Via de klasse-App van Imke horen we dat er meer kinderen zijn die nog erge hoestbuien hebben. Ik denk toch echt qua symptomen dat we kinkhoest hebben.

Onze Homestay zit aan het einde van de weg in, we voelen ons echt tussen de dorpsbewoners zitten, de mensen begroeten ons en zijn erg vriendelijk.

Ron heeft ook een klein restaurantje, en we mogen de volgende dag helpen in de keuken. Ik vind het altijd zo mooi hoe makkelijk ze hier in Azië op hun hurken blijven zitten, wij mogen een piepklein houten krukje gebruiken maar ik moet steeds gaan verzitten met mijn grote lijf.

Er wordt voor ons een taxi geregeld om ons in drie uurtjes naar de haven te brengen waar vandaan we bootje nemen naar Gili Air. We weten dat we de eerste travel-agents moeten overslaan en kopen op het haventerrein goedkope kaartjes voor de local public boot.

giliair wegwijzers (226x300)giliair paardrijden (225x300)

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!