Bondalem by the seaside
Donderdag 8 juli 2016. Bondalem, Bali, Indonesië.

Na een rit van twee uurtjes met de combi, euh sorry minibus (beroepsmisvorming) kwamen we vanuit Munduk aan in Bondalem. We logeren in Villa Selina voor vijf dagen of vier overnachtingen, het is maar hoe je het bekijkt. Ook voor de chauffeur was het even zoeken want deze locatie ligt goed verscholen tussen de hoge vegetatie maar wel pal aan zee. Dat nodigde uit tot zwemmen en snorkelen.

Op vijftig meter voor de deur ligt een beschermd rif, gewoon de max. Het was wel hoogtij en redelijk wat branding maar Lennert en mezelf konden het niet laten om de plaats even te verkennen. Nu weten we hoever we moeten zwemmen en hoe de stroming zit want voor je het weet zit je honderd meter verder op. Het water is zalig qua temperatuur, bijna lauw zou ik zeggen. De zon is ook al dagen van de partij en dat zal nog wel een poos blijven duren vanwege het droogseizoen.

We gebruikten ook een surfboard van het hotel maar alleen maar erop staan is al vreselijk. Mathis bleef het toch maar proberen met als resultaat dat hij nu redelijk stikkapot zit. En toch nog even een Vivaldi en Co spelen voor het avondeten, veertig minuten dagelijkse vioolroutine. Morgen gaan we met de heer des huizes naar de vroegmarkt. ‘It will be an early rise and shine’. Daarna ontbijtje nemen en de buurt verkennen met de scooters, hebben we opnieuw voor twee dagen gehuurd. Bij de buren, een lokale tempel, houden de muzikanten hun wekelijkse oefensessie. Ja hallo… na een uurtje of twee wordt ik bijna knetter.

Uitstapjes met de scooter
Vrijdag 9 juli 2016. Bondalem, Bali, Indonesië.

Deze morgen bezochten we de vroegmarkt. Matt de gastheer, gaf ons een lift. Van daaruit regelde hij ons transport terug met vier scooters. Na het ontbijt zwommen we nog even in zee. Daarna kregen we zelf de door ons gehuurde brommertjes ter beschikking.

We gingen nabij Les in Teapula weeral een waterval bezoeken. En of het de moeite waard was. Gelukkig was het water niet koud maar eerder verfrissend. Met de douchekop op een vijftig meter hoogte moesten wij de gelegenheid te baat nemen om er toch maar even onder te staan. Zalig gevoel gewoon en gratis massage van de prikkende waterstralen waren ons deel. De site op zich vond ik ook weer een filmdecor waard. Op de terugweg lunchten we in een of andere chique beachclub en ook daar was dit voor een habbekrats. Kipsatés, springrolls en mie goreng plus drie drankjes voor zes Euro.

Terug in Villa Selina aangekomen moest ik het water in… te warm is het hier gewoon van bij de minste inspanning. We doken eerst het zwembad in, daarna kozen we nog eens voor het ruime sop. Het zeewater blijft hier ook lekker zalig. Bij eb en doodtij kan men beter zwemmen en snorkelen, bij vloed is het ‘surfing time’ of kan men gewoon spelen in de branding. Lennert en ik gingen nog een lokaal futsal tornooitje bekijken op een schamel terreintje. Meer hebben die gasten ook niet maar ze amuseerden zich des temeer.

Morgenvroeg voor het ontbijt en als de zee het toelaat hebben we een actie ‘snorkelen op het rif’. Althans dat zeggen we nu… Een ‘change one’ in onze dienstplanning is zo gebeurd. Mathis heeft er twee enthousiaste Minecraft speelkameraadjes bij namelijk Ray en Selina, de kids van het huis (Villa Selina). Met het YouTube-Engels van Mathis kan hij zich toch uitdrukken ten opzichte van de halfbloed Aussie-kid (De voader is van Ostralië é). Sorry keezen, dat laatste was West-Vlaams. Nou lekker effe pitten tot morgen voor een nieuwe dag. Doei!

Bodalem, Surfing, Snorkeling
Maandag 11 juli 2016. Bodalem, Bali, Indonesië.

Mathis doet het prima op de surfboard en lukt al afstanden van zo’n veertig meter. Wij moeten zelfs niet proberen om er zelfs maar op te staan. Dan maar wat ‘sunex’en’ (sun exercise) en snorkelen. Mathis gaf nog wat instructies mee aan kleine Ray, de zoon van Matt, de uitbater hier. Deze laatste is in Australië acht jaar professioneel met surfen bezig geweest. Matt gaf Mathis ook een paar basistechnieken mee, genoeg om er de kneep van weg te hebben. Meteen werd een en ander in de praktijk omgezet en wist hij niet meer van ophouden. Volgens Matt heeft Mathis zijn evenwicht mee van in het skiën (waar hij ook al verzot op is). Vandaar de goede start in deze voor hem nieuwe sport.

Deze avond hebben wij Mathis sito presto ingeschreven in een surf-en watersportkamp te Bredene (één week in augustus). Je moet er toch iets mee doen met die jonge veulens en dat is echt iets dat op zijn lijf staat geschreven. Verder gingen we nog snorkelen op het rif niet ver van ons verblijf. Het water was mooi helder en we spotten verschillende species uit deze grote aquarium.

Deze avond aten we nog eens met een prachtige zonsondergang als afscheid aan Villa Selina. Het vervoer naar onze volgende halte is ook al geregeld. Een chauffeur komt ons oppikken vanuit Pemeturan en rijdt ons dan terug (voor vierhonderdvijftigduizend kromme). Hier ter plaatse vroegen ze zevenhonderdduizend Indonesische Roepies. De keuze is dus snel gemaakt. Na het ontbijt komt die gast ons ophalen om tien uur, dus tijd zat om in te pakken, intussen een vluchtig ritueel geworden. Vandaag geen benul gehad van de 11 juli viering laat staan dat ik wist dat we maandag waren. Zalig, toch?