To the North
Zaterdag 9 mei 2015. Dencarik, Indonesië.

Het is vandaag weer inpakken geblazen. Ons verblijf in de omgeving van Ubud was eigenlijk iets te kort voor alle dingen die we nog zouden willen doen, maar het noorden van Bali lonkt. Onze laatste stop voor deze reis. We vetrekken pas aan het einde van de ochtend, dus na de ochtend-workout van de mannen pakken we onze zwemspullen om te gaan zwemmen in de rivier.

En zo vetrekken we na een ochtend zwemplezier en een laatste lunch van Komang richting Dencarik. Het is een ritje van een uur of twee, dwars door de Balinese bergen. De kinderen krijgen er weinig van mee, zij gebruiken de rit om wat achterstallige slaap in te halen. Voor de volwassenen is het tochtje door de mooie bergen en Balinese dorpjes oogsnoep, al vergt de bochtige weg en het vele remmen en optrekken om langzame vrachtwagens in te halen op de smalle weg een stevige maag.

Erg rouwig zijn we er dus niet om als we de bergen uitkomen en we het nog van vorig jaar bekende Seririt inrijden. We zijn er bijna! We hebben ons bij het boeken van onze laatste accommodatie meer laten leiden door de villa dan door de exacte locatie. We zijn dus verrast als onze nieuwe villa (Villa Taman Indah) in hetzelfde straatje blijkt te liggen als de villa waar we vorig jaar verbleven. Geen bijster originele keuze dus, maar daar kunnen we niet mee zitten. Het was hier vorig jaar heerlijk, dus het is bepaald geen straf om hier weer terug te komen.

En niet alles is hetzelfde als vorig jaar, zo blijkt als we het terrein van de villa oprijden. De villa van vorig jaar was luxe, maar deze nieuwe villa slaat werkelijk alles. De villa zelf is groot en superdeluxe. Maar mochten we elkaar de komende dagen zat worden, dan hebben we, verspreid over het terrein, nog drie aparte gastenverblijven tot onze beschikking. Het lijkt hier wel een bungalowpark, maar dan één helemaal voor ons alleen. Verder een groot zwembad met uitzicht op zee, een (bijna) privéstrand voor de deur en een enorme bale bengong. Dat alles in een mega-tuin met veel gras en palmbomen, waar ik mezelf 's ochtends al mijn hardlooprondje in zie doen. Wow!

Sari en Ketut, die de komende dagen voor ons zullen koken, wachten ons al op met een verse fruitshake. Fijn! Na het drankje volgt een snelle kamerverdeling, en dan is er nog net tijd voor een duik in het zwembad, voor het eten op tafel staat. Nog wat ongelovig zitten we even later aan het diner. Echt niet normaal waar we nu terecht zijn gekomen. Met recht een meer dan waardige uitsmijter van onze reis!