Artikelindex

Gas geven!
Woensdag 8 april 2009. Nusa Lembongan, Bali, Indonesië

Toen we twee jaar geleden op Bali waren hoorden we hele enthousiaste verhalen over Nusa Lembongan. Helaas hadden we toen geen tijd om het eiland te bezoeken. Deze gemiste kans willen we nu alsnog pakken om er een paar nachten te verblijven. Een boot brengt ons in anderhalf uur naar het eiland. De tocht staat in de Lonely Planet omschreven als often rough. En dat is juist omschreven. We worden stevig heen en weer geschud tijdens de overtocht en we  houden het door het opspattende water ook niet helemaal droog. 

Het beeld dat we hadden van een idyllisch eiland wordt al snel teniet gedaan door het uitzicht op een gigantisch platform met daaraan gemeerd een hele grote lelijke gele boot. Je kunt trips maken op een grote banaan, jetski's huren of van de gigantisch glijbaan af. Een toeristencircus midden op het water. Hier hadden we ons toch iets ander bij voorgesteld. Accommodatie zoeken met twee grote zware rugzakken, twee kleinere dagrugzakken, een buggy en -niet te vergeten- Mika is niet praktisch op strand met zacht zand en een brandende zon. Daarom leggen we onze spullen in de schaduw en gaan om de beurt op zoek naar iets geschikts. Uiteindelijk 'wint' het guesthouse met zwembad inclusief kindergedeelte. De rest van de dag vullen we met zwemmen in het zwembad. Zwemmen in de zee is haast niet mogelijk met al die boten voor de deur.

De overtocht naar Nusa LembonganGas geven, papa!Versiering van de straat

De volgende dag huren we (weer!) een brommertje om wat meer van het eiland te kunnen zien. Het rijden over Nusa Lembongan is goed te doen omdat er (bijna) geen auto's rijden. De natuur is er mooi en vooral ook erg groen. De wegen zijn erg steil en veelal van slechte kwaliteit. Soms is het zoeken naar een stukje asfalt tussen de gaten. Iedereen verzekerde ons dat we niet kunnen verdwalen op het eiland. Toch krabben we ons nog eens achter onze oren als we een tempel voor de vierde keer in tien minuten passeren. Voor Mika is dit weer een topdag. Hij mag, samen met papa, weer sturen! Terwijl bij ons het zweet van de rug druppelt roept hij nog eens enthousiast: ‘gas geven!’. Als we aankomen in Mushroom Bay om te lunchen wil hij op de brommer passen. Nee, Mika, nu is het echt tijd om iets te eten.

Tijdens onze brommerrit komen we erachter dat Nusa Lembongan eigenlijk best een mooi eiland is. Alleen moet je daarvoor wel even je ideaalbeeld aanpassen. Het is misschien geen Robinson Crusoë-eiland maar het is er zeker mooi. We bezoeken een oude tempel, zien de zeewierkwekers bezig in de ondiepe zee en rijden door stille dorpjes. Twee dagen vinden we wel genoeg voor Nusa Lembongan maar we zijn er nog niet helemaal uit waar we naar toe willen.

Met in ons achterhoofd dat we binnenkort de oversteek naar Java gaan maken is het verstandig om een plaatsje aan de westkust als volgende bestemming te kiezen. Kuta valt bij voorbaat al af (beter bekend als de Costa del Sol van Bali) dus besluiten we een kijkje te nemen in Legian en Seminyak. Terug in Sanur sluiten we een deal met een taxichauffeur die ons naar Legian kan brengen voor een special price. We vinden de price nog niet special genoeg en onderhandelen er nog ruim de helft vanaf. Als we later in Legian aankomen hebben we op zijn minst het gevoel dat we in de buitenwijk van de Costa del Sol van Bali zijn aangekomen. Wat een drukte. Er lopen hier alleen maar blanken op straat en alle hotelletjes waar we informeren zijn volgeboekt. Bij één hotel wordt de taxi door twee bewakers met professionele apparatuur onderzocht op mogelijke explosieven. Omdraaien en wegwezen, want we willen niet in een vesting slapen. We heropenen de onderhandelingen met de taxichauffeur om ons naar Ubud te brengen.

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!