Een mug op de kop
Maandag 6 april 2009. Sanur, Bali, Indonesië

Bali voelt als thuiskomen. De temperatuur, de vriendelijke mensen en de geuren. Het voelt vertrouwd. Mika's slaperige koppie zorgt (nog steeds) voor veel vertederende blikken bij de douanebeambten. De vaak als dramatisch omschreven formaliteiten verlopen zeer voorspoedig en al snel staan we in de rij voor een taxi die ons naar Sanur brengt. Maar niet voor we onze eerste miljoenen uit de geldautomaat hebben gehaald. Als miljonairs verlaten we de vluchthaven We zijn vermoeid van de lange reisdag maar voelen ons direct weer goed hier op Bali. Het is al erg laat als we aankomen en zijn dan ook erg blij dat we al iets gereserveerd hebben voor de komende nachten. Uitgeput van een hele lange dag vallen we in slaap.

's Morgens voor het ontbijt zitten we al in het zwembad. Heerlijk! Daarna ontbijten we met een heerlijke verse fruitsalade en een banana pancake voor Mika. Wel even wat anders dan de boterhammen met pindakaas in Australië die we ook nog eens zelf moesten smeren. In Sanur doen we een paar dagen lekker rustig aan. Nemen allebei een heerlijke massage, gaan naar de kapper en Natasja laat haar nagels voorzien van sierlijke bloemetjes door Vicky. Twee jaar geleden hebben we Vicky ontmoet tijdens onze vakantie op Bali en ze is ons nog niet vergeten, zo merken we. Ze weet nog heel goed dat we haar hebben geholpen met wat kleren van Mika voor haar zoontje Martin en een financieel extraatje. Dat was haar lucky day zei ze toen. Het is tropisch warm en we hebben geen andere keuze dan ons aan te passen aan het Aziatische tempo. Even terug schakelen.

In de plaatselijke supermarkt gaan we wat inkopen doen. Als we een paar soorten kokoskoekjes staan te vergelijken schatert Mika het achter ons uit. ‘Hahaha!’ Als we vragen wat er zo grappig is antwoord hij proestend: ‘Die mug staat op de kop!’. We besteden er niet zo veel aandacht aan en verleggen onze aandacht weer naar de belangrijke taak van welk merk kokoskoekjes we moeten kiezen. Als hij blijft lachen gaat Natasja toch maar eens kijken naar die mug. Als ze vraagt waar die mug is, wijst hij naar een doos die op de grond staat. Natasja ziet tot haar schrik een gigantische kakkerlak op de doos zitten. En ja, hij staat op de kop. We hebben aardig wat kakkerlakken gezien (ook in Australië) maar deze joekel spant echt de kroon.

Verder doen we niet veel in Sanur. We zwemmen in de kindvriendelijke zee, bouwen ook hier zandkastelen en genieten van het heerlijke eten met onze blote voeten in het zand. Heerlijk!