En dan moet je plassen!
Donderdag 29 mei 2014. Beijing, China.
Je zou misschien verwachten dat dit laatste verslag begint met de fantastische ervaringen op de Chinese Muur, de Verboden Stad of de gebakken Peking Eend. Maar nee het openbare toilet in Beijing heeft bijna net zoveel indruk op me gemaakt. Ik had misschien viezigheid verwacht en ik was ook uitgegaan van een gat in de grond, maar twee lange rijen met kletsende/plassende/poepende Chinese dames had ik niet aan zien komen. Gelukkig werd het gedeelte waar je iets achter mag laten nog wel afgeschermd met een paar schotjes en twee klapdeurtjes tot middelhoogte. Ach het had ook wel iets gezelligs.
De reis van Manilla naar Beijing is prima verlopen, ons (stress) visum werd goedgekeurd en met iets vliegtuig vertraging stonden we op Chinese bodem. We sliepen in een prachtig oud Chinees hotel in een hutong (een oude traditionele woonwijk). Omdat we maar twee volle dagen te besteden hadden in deze immense stad hebben we een speed sightseeing gehouden. Dus vroeg ons bedje uit gesprongen en op weg naar Tiantan Park, waar al in de vroege ochtend de oudere Chinese inwoners aan de gymnastiek zijn geslagen, en niet van dat truttige! Nee opdrukken, buikspieren, dansen, en ga maar door. Maar ook een ontmoetingsplek voor de kegel, brei, haak, opera, schaak et cetera clubjes. Eén en al gezelligheid. Dex vond het er prachtig en heeft fanatiek met wat Chinese dames mee staan dansen.
Een fietstaxi ingedoken voor onze volgende bestemming: Het plein van de Hemelse Vrede, een plein die voor de meeste mensen wel bekend is door het grote studentenprotest in 1989 die op een bloedige manier werd beëindigd en waar ongeveer drieduizend mensen zijn omgekomen. De foto met de man die een rij tanks tegen probeert te houden is daar denk ik wel het meest bekende voorbeeld van. Het plein was ook een plek waar Dex een grote bezienswaardigheid was. Zodra zijn petje afging en zijn blonde haren te voorschijn kwamen werd hij op de foto gezet. Met andere kindjes op de foto vond hij geen probleem, maar van al die andere mensen die aan hem wilden zitten en hem vast wilden houden voor de foto wilde hij niets weten. Dat liet hij ook duidelijk merken en wij hebben dit ook zo gelaten.
Het plein is de toegang tot de Verboden Stad, tja dat gaan we niet redden om vandaag allemaal te bekijken. Maar omdat we er toch wel iets van wilden zien en op foto vast wilden leggen zijn we om de Verboden Stad heen gelopen en hadden we op het hoogste punt van de stad op de Jingshan Heuvel van het gelijknamige park een prachtig uitzicht op alle rode daken van de stad. Het was even een klim met Dex en een buggy maar zeker de moeite waard! Die avond hebben we afgesloten met een heerlijk hapje gebakken vogelspin, maar we hadden ook kunnen kiezen voor schorpioen, slang, zeester of een ander lekker insect! Weer een leuke ervaring.
Dag twee (Roald zijn verjaardag) stond de Chinese Muur gepland. In overleg met onze goed Engels sprekende gids Joe hadden we besloten naar Mutianyu te gaan. Iets verder weg van het meest bezochte stuk muur en dus minder toeristisch. En omdat we er lekker vroeg waren stonden we deze dag als één van de eersten op de muur. Wat is dat gaaf! Een droom is uitgekomen.
Joe had voor mij een verjaardagstaart geregeld en Roald werd dus leuk verrast en zo hebben we midden op de muur liedjes gezongen, taart gegeten en cadeautjes uitgepakt. Dex kon ook zelf prima over de muur hollen, en omdat de muur over de bergen loopt werden we door middel van een kabelbaantje naar boven en beneden gebracht. Ga je dus ooit naar Beijing vergeet dan zeker Joe niet in te schakelen.
Een fantastische afsluiter van een fantastische reis! De Filipijnen is misschien een iets onbekendere reisbestemming dan Thailand of Indonesië maar prima om zelfstandig te bereizen. De mensen zijn super vriendelijk en de natuur prachtig. Ik zeg: Doen!
