Pech hebben en verliefd worden
Dinsdag 20 mei 2014. Puerto Princessa, Palawan, Filipijnen.
Puffend van de hitte in onze slaapkamer omdat er geen airconditioning is, maar toch helemaal gelukkig van de plek waar we nu verblijven!
Een paar dagen geleden heb ik me toch wel even goed k*t gevoeld! Onze wens om te zwemmen met de walvishaai is helaas niet uitgekomen. Toch iets te vroeg in het seizoen en de kans was echt klein. Nou ja moeten we ooit maar eens terug komen. Maar de boottocht en de ongeveer dertg dolfijnen die met onze boot mee zwommen hebben die dag ook wel weer goed gemaakt.
Die zelfde avond zijn we de boot weer opgestapt om de vuurvliegjes van de mangrove te bewonderen. Na een maaltijd van vers gevangen vis zijn we op een klein bootje overgestapt om zo door de mangrove te kunnen varen. Geen verlichting en het fototoestel mocht niet flitsen. Binnen dertig minuten lag Dex lekker te snurken, heel rustgevend die vuurvliegjes. Echt prachtig al die bomen vol met honderden kleine lichtjes.
Het was tijd om de grote stad Puerto Princessa achter ons te laten en meer te gaan zien van het leven op Palawan. Ik had gereserveerd bij een klein eco resort ergens in een klein gehucht aan de oostkust van Palawan. Het er komen was nog even onderhandelen. We wilden namelijk graag gebruik maken van een soort taxi busje in plaats van het slepen met Dex, koffers en buggy in een volgestouwde lijnbus die maar een enkele keer per dag gaat. Deze taxibusjes hebben altijd alleen een eindbestemming en stoppen niet onderweg. Maar na wat onderhandelen en met het betalen van het hele bedrag dat je voor het eindpunt (vijf uur verder rijden) zou moeten betalen mochten we mee.
En nu maar hopen dat hij weet waar ons te droppen, want onze aardige bestuurder sprak volgens mij niet echt Engels maar knikte alleen glimlachend op onze vragen. Hmm oké we zien het wel. Maar keurig bij kilometer 81 werden we gedropt en de koffers van het dak getakeld. Daar stonden drie mannen met brommertjes ons op te wachten. Koffers en wij achter op de brommertjes en gaan. Een leuk avontuur naar een plek waar ik verliefd op ben geworden.
Het Mangrove Resort heeft maar ruimte voor tien gasten, heeft een prachtige tuin grenzend aan de rivier en (je verwacht het niet) de mangrove. Eten doen we van groenten en fruit uit eigen tuin. De verse vis halen we elke middag bij het vissersdorpje waar eind van de middag de boten met de nieuwe vangst binnen varen. Hier ontmoet je de lokale bevolking die overal naar je zwaaien en je vriendelijk verwelkomen in hun dorpje. Wel moet je accepteren dat je de slaapkamer deelt met beesten met minimaal zes poten. Wij hebben al deze dagen een grote jumping spider in onze badkamer, maar zoals in de huisregels met grote letters staat geschreven mag geen enkel dier van welk formaat ook gedood worden. De eerste avond zat er zelfs een schorpioen voor onze deur.
De drie dagen zijn hier omgevlogen en morgen vertrekken we naar de andere kant van het eiland om daar te genieten van een wit strand en hopelijk lekkere cocktails!
