Nog acht nachtjes?
Maandag 26 juli 2010. Manilla, Fillipijnen.

De laatste drie dagen hebben we Manilla wat beter leren kennen. In gesprek met een taxichauffeur kom ik erachter dat je als je wilt reizen door Manilla je dit het beste kan doen tegen een uur of elf 's ochtends of op zondag. Op andere tijden weet je zeker dat je vast staat in het verkeer. En inderdaad, daar komen we de volgende dag al achter.

Ik had Ijendu beloofd om ook hier een aquarium te bezoeken, om vissen en vooral haaien te gaan bekijken. Om elf uur precies in de taxi gestapt en we waren er zo. In de Lonely Planet staat dat het hier altijd druk is, maar blijkbaar met uitzondering van deze dag, want we hebben het park bijna voor onszelf. Ijendu vindt het leuk, maar Kuala Lumpur is niet te overtreffen volgens haar.

Daarna zijn we cultuur gaan snuiven in Intramuros, het klassieke hart van de Filippijnse hoofdstad. We hebben hier genoten van koloniale gebouwen en oude kerkers. In de zestiende eeuw is Intramuros gebouwd. De kerken en Europese bouwwerken herinneren je aan de koloniale tijd. Terwijl we hier rondliepen zagen we een vervoermiddel waar we nog niet in hadden gezeten en hebben zodoende dit deel van Manilla met paard en wagen ontdekt.

De stad heeft enorm geleden onder het slagveld dat de Japanners en Amerikanen hier aanrichtten in de Tweede Wereldoorlog. Maar, de stadsmuren van het oude Intramuros staan nog overeind en ook in Fort Santiago hebben we een hele tijd rondgelopen. Het was al laat toen we weer terug gingen naar het hotel en zo hebben we het drukke verkeer van Manilla leren kennen. We deden er twee keer zo lang over om weer terug naar ons hotel te komen.

Aangezien Manilla bekend staat om zijn malls hebben we er daar ook nog wat van bezocht en aardig wat inkopen gedaan. Gelijk maar een extra tas gekocht, anders hadden we onze extra spullen niet eens mee naar huis kunnen nemen.

En toen was het al weer tijd om naar huis te gaan. We hadden beiden wel langer willen blijven, want ook Ijendu gaf aan nog wel acht nachtjes langer te willen blijven. Eenmaal thuis heeft ze ook al weer gevraagd wanneer we weer weg gaan. Ook vraagt ze elke ochtend: 'Wat gaan we vandaag doen mama?' 'Boodschappen, ramenlappen en daarna een eindje fietsen?' Tja, dat valt tegen. En niet alleen voor haar!