Feest
Donderdag 8 juli 2010. Manilla, Filippijnen.

Deze week waren we nog niet met onze gedachten bij het reizen, maar bij de bruiloft. We hebben dan ook niet veel ondernomen om Manilla te ontdekken. Dit bewaren we voor de laatste dagen, voor we weer naar huis gaan. Na een prima vlucht, waar Ijendu van de dertien uur maar drie uur heeft geslapen zijn we naar ons hotel gereden. Wij zaten in een prima kamer. Lekker groot en dat kwam goed uit, zodat we vaak bij elkaar konden zitten. De volgende dag gelijk afgesproken met tante Cherry en oom Toine. Wij, dames zijn onze jurken gaan passen en ophalen. Ik was helemaal happy, want mijn ontwerp is precies zoals ik het had bedacht (met natuurlijk de wensen van het bruidspaar) en hoefde ik niet in een traditionele 'bruidsmeisjes jurk'. Ook Ijendu zag er prachtig uit in haar prinsessenjurk, met diamantjes. Wel moest er bij mij en mijn moeder nog wat worden versteld en vermaakt. Mijn kont wilde er niet in passen. Tenminste als ik niet een hele avond wilde blijven staan.

Dezelfde avond een vrijgezellenfeestje. Waar we de vriendinnen van Cherry hebben leren kennen en onszelf hebben laten verwennen met een manicure/ pedicure. Verder wat spelletjes gedaan en gegeten. Erg netjes allemaal vergeleken met de feestjes die ik eerder heb meegemaakt in Nederland.

Ook hebben we de broers en zussen van Cherry ontmoet. Een hele club, om alle acht bij naam te kennen en ze weer te herkennen op de bruiloft zelf. En dan kwam de rest van de familie er nog bij. Tja, dat is iets anders dan de kleine familie waar wij uitkomen.

De dag van het trouwen begon met flinke stress want ik paste nog steeds niet in mijn outfit. Terwijl ma en ik naar de mall zijn gesneld, heeft mijn pa de naden los gehaald, zodat er nog een extra stuk stof tussen zou passen. Pff, een uur voor tijd was het af en konden we ons op gaan tutten voor het feest.

Tita (tante) Cherry en oom Toine zijn getrouwd in een mooi, klein kerkje (met harde houten banken). Ik ben niet echt romantisch aangelegd en al helemaal niet sentimenteel, maar als ik heel eerlijk ben heb ik een paar keer mijn tranen weg moeten slikken (tegen niemand verder vertellen aub). Tante Cherry zag er prachtig uit en oom Toine glom van trots. In zijn traditionele barong stond hij voorin de kerk te wachten op zijn bruid. Ijendu mocht de ringen aangeven tijdens de ceremonie, maar vond dit met al die mensen toch te eng en zag er van af. Bruidsmeiden genoeg, dus werd de taak gelijk overgenomen.

Daarna was er in het 'Shangri La hotel' , of zoals Ijendu het noemt 'het poepchique hotel', het feest. De tafels waren prachtig gedekt en alles in de kleuren van de de bruiloft. Het feest was lekker eten, met tussen door een spelletje en een toespraak. En zo was een mooie dag weer snel voorbij. Dank je Toine en Cherry, dat we bij deze deze bijzondere dag aanwezig mochten zijn!