Achter prikkeldraad en tralies
Zondag 25 augustus 2019. Phnom Penh, Cambodja.
De busrit naar Phnom Penh was er een voor flashpackers: backpackers met luxe! Een bus van Giant Ibis met wifi, een stewart, oplaadpunten voor de gsm en snacks. En aangezien de bus nog niet voor de helft vol zat hadden we ook nog eens alle ruimte. De 5,5 uur vlogen dan ook voorbij.
Ons guesthouse RS II was niet echt geweldig en voor het eerst sliepen we met z'n vieren op één kamer. Effe wennen dus aan elkaars gewoontes! :-)
De volgende dag ging niet 'leuk' worden, dat wisten we op voorhand. Zien, horen en tot je door laten dringen dat maar liefst 3 miljoen van de 8 miljoen inwoners van Cambodja door Pol Pot en de Rode Khmer werden afgeslacht, is niet echt iets om je op te verheugen. Maar het was wel nodig om dit land beter te begrijpen.
Dus bezoeken we een van de vele Killing Fields die Cambodja telt, Choeung Ek. De Nederlandstalige audiotour leidt ons over het terrein waar na de val van Pol Pot eind jaren 70, de massagraven van duizenden mensen werden ontdekt. De kuilen in het landschap verraden de plekken waar hun lichamen als vuil werden gedumpt. De aanblik van de zogenaamde baby-boom doet me rillen, ondanks de brandende zon en de hitte. Het monument van alle opgegraven schedels doet iedereen zwijgen. De lachende stemmen van de kinderen op het ernaast gelegen schoolplein staan in schril contrast met de gebeurtenissen op deze lugubere plek.
Daarna bezoeken we nog S21, Tuol Sleng. Een oud schooltje dat door de Rode Khmer werd gebruikt als gevangenis en martelkamers. Ik bespaar jullie de gruwelijke details, maar alleen al de aanblik van de duizenden foto's die gemaakt werden van alle mannen, vrouwen en kinderen die hier opgesloten zaten was zeer beklijvend.
De dag erna vieren we het leven! Om precies te zijn Tijns 14e verjaardag! We bezoeken het Phnom Tamao Wildlife Rescue Centre, een opvangcentrum voor inheemse wilde dieren. Sil uit Opglabbeek zou jaloers zijn op zo'n groot stuk land! De Nederlandse Aram en zijn Khmer vrouw Vathana van Betelnut Tours leiden ons rond door het park en vertellen ons de achterliggende verhalen bij alle dieren. Sommige dieren kunnen helaas niet meer worden teruggezet in de vrije natuur en zijn inmiddels erg gewend aan mensen. Zo voederen we olifant Lucky en geven we gibbon Cooky een rugmassage! Vathaya kookt een overheerlijke lunch voor ons en we horen de trieste verhalen van tijgers, luipaarden, beren en apen die ooit als huisdieren werden gehouden. Een vermoeiende maar leuke dag. En Tijn kreeg zelfs een kaart gemaakt van olifantenpoep van onze tourleiders!
Zondag 25 augustus is het alweer tijd om de hoofdstad te verlaten. Het idee was om de trein te pakken (het enige treinspoor dat nog in gebruik is), maar om tijd te winnen kiezen we toch weer voor de flachpacker-bus. We reizen naar Kep, aan de kust. Hopelijk werkt het weer mee en kunnen we toch nog wat beach-sfeer opsnuiven!
