Ivanka en Hugo backpacken met kids door Indochina (Cambodja)
29 juni - 26 juli 2013

In 2013 slaan Ivanka, Hugo, Tijmen (6) en Mees (3) voor het tweede jaar op rij hun geliefde Latijns Amerika over. Indonesië beviel erg goed, dus dit jaar wordt Cambodja en Laos de reisbestemming. En omdat vliegen naar Bangkok het goedkoopst is, komt daar ook nog een stukje Thailand bij.

Door: Ivanka en Hugo

Grensmaffia
Woensdag 3 juli 2013. Siem Reap, Cambodja.

's Ochtends zes uur op, de minibus staat ons om zeven uur namelijk al op te wachten. Nog snel betalen (zo hé, tweeëneenhalf keer eten en drinken en dan nog geen 25 Euro af moeten rekenen, haha) en hop de bus in. Op Lonely Beach pikken we nog wat backpackers op, drie Russinnen, een Engelsman en drie Thai en op weg. Onderweg moeten we nog even stoppen bij de health clinic om te betalen en het paspoort van Hugo terug te krijgen. Maar dat loopt aardig in de soep, de chauffeur rijdt gewoon door.

Bij de tussenstop bij het kantoortje van het reisbureautje een hele discussie met de baas, dat ze geen tijd hebben, waarom ik gisteren niet betaald heb etc etc. Man, in de tijd van de discussie had ik mijn paspoort al drie keer kunnen hebben. Zelfs onze rugzakken worden al uitgeladen, dan moeten we morgen maar mee gaan. Ze hebben nu echt geen tijd meer, want ze moeten de veerboot halen. Na wat stampei maken, en zielig doen (je zet ons er met twee kleine kindjes toch niet uit?) lukt het toch. Hugo racet met de snel geregelde taxi heen en weer, in tien minuten, en we kunnen toch mee. En gelukkig is de veerboot ook niet weg, zoals Tijmen heel wijs zei nog voordat we bij de veerboot waren. 'Rustig maar, alles komt uiteindelijk goed'. Wat een wijsheid voor een net zevenjarige. Na de overtocht nog een uurtje of vier gereden en rond half twee komen we dan aan bij de grens met Cambodja.

Stom, stom, stom! Van alles gelezen over deze grensovergang van Thailand naar Cambodja, dat het één grote mafiabende is, waarbij douane, busmaatschappijen, 'gidsen' en taxichauffeurs samenwerken om goedgelovige toeristen wat armer te maken. Dus we hadden ons goed voorbereid, visa online geregeld, transport geregeld van de grens naar Siem Reap, en toch laten we ons oplichten blijkt achteraf, gvd!

De chauffeur die ons de grens over helpt, blijkt onze chauffeur helemaal niet te zijn, maar een zogenaamde gids. Hij helpt ons inderdaad soepel de grens over, maar op zijn advies pinnen we veel contant geld in Thaise Baht, om deze na de grens om te wisselen in Cambodjaanse Riel, tegen een superslechte koers natuurlijk! Dus een klein advies, wat ze ook zeggen wissel geen geld bij de grens, nergens voor nodig! Verder betalen we, vrijwillig, driehonderd Baht per paspoort aan smeergeld aan de douane om niet in de rij van minimaal een uur in de bloedhitte te hoeven staan. Dat was het geld eigenlijk wel waard met de kids.

Maar goed na de grens blijkt daar onze chauffeur te staan die ons naar Siem Reap brengt. Na tweeëneenhalf uur rijden komen we dan aan bij onze guesthouse (www.goldenmangoinn.com). We betalen hier 23 Euro per nacht voor een triple room met extra bed, en ze hebben een zwembadje. De ontvangst is super, echt enorm vriendelijk. We zijn er nu na een paar dagen wel achter dat de Cambodjanen echt super vriendelijk zijn. Wat een leuk volk, en dat met zo'n geschiedenis. Je zou van minder zwaarmoedig worden. Maar goed, na elf uur reizen doen we niet zoveel meer en we eten bij het hotelletje. Nasi goreng, loempiaatjes en frietjes voor de kids.

Angkor Wat
Vrijdag 5 juli 2013. Siem Reap, Cambodja.

Na een heerlijke nacht, super bedden, worden we wakker van de wekker om zeven uur. Snel opstaan en ontbijten, want om half negen gaan we met tuktuk naar Angkor. Even wat info van Wikipedia: Met Angkor wordt bedoeld een gebied in de Cambodjaanse provincie Siem Reap waar veel ruïnes van oude tempels en steden zijn uit de periode van het Khmerrijk. Het is samen met de tempel Preah Vihear aan de grens met Thailand een van de twee monumenten in Cambodja, die op de UNESCO Werelderfgoedlijst staan. Angkor betekent in het Khmer 'Heilige Stad'. De eerste stad in het gebied werd in 889 onder de naam Yasodharapura gesticht en dit begon een traditie van meer dan 500 jaar waarin er nieuwe tempels en steden werden gebouwd die opeenvolgend de hoofdstad van het Khmer-rijk werden. Dit rijk omvatte Cambodja, delen van Vietnam, Laos en Thailand.

De tempel Angkor Wat is een Hindoeïstische tempel in de Cambodjaanse provincie Siem Reap, en wordt beschouwd als het grootste religieuze bouwwerk ter wereld. De tempel is een van de belangrijkste overblijfselen uit de periode van het Khmer-rijk. De tempel lag in de hoofdstad van het rijk, die tegenwoordig ook Angkor genoemd wordt, maar door de Khmers zelf Yasodharapura. De tempel Angkor Wat is gebouwd tussen 1113 en 1145, tijdens de regeerperiode van Suryavarman II (regeerde van 1113-1150), en is de grootste piramide met verdiepingen op het Zuidoost Aziatische vasteland.

 We komen als eerst langs Angkor Wat, maar dat hoogtepunt bewaren wevoor het laatst. Eerst naar Angkor Thom, een enorm groot ommuurd gebied. Hierbinnen bezoeken eerst Bayon, gebouwd in 1181. Met 54 torens met elk vier grote gezichten. Leuk dat je hier overal op en in mag. Voor de jongens ook erg leuk dat klimmen en klauteren. De zon schijnt en het is echt ongelooflijk heet en benauwd, we zweten wat af. Daarna lopen we nog naar een paar andere, minder mooie, tempels om met de tuktuk via nog meer tempels naar Pra Thom te gaan. Ook een bekende tempel, hier is de tempel nog deels door de jungle overwoekert, wat mooie plaatjes oplevert.

Na de lunch (ze hebben hier stokbroodjes met smeerkaas, met dank aan de Franse koloniale periode) dan op naar Angkor Wat. Na een gesprekje met een hele oude man in gebrekkig Frans over Pol Pot (denken we) gaan we de tempel binnen. Het is inderdaad een supergroot en enorm mooie tempel. Na veel te veel plaatjes schieten rijden we weer terug en spelen we al het zweet af in ons zwembadje.

's Avonds met de tuktuk het centrum in om te eten. We eten in een van de wat toeristische straatjes, echt super lekker Aziatisch eten en de kids friet met kip. Het bier kost hier dertig Eurocent per glas, en alles bij elkaar moeten we 12,5 dollar afrekenen, ook goed te doen!

Phnom Penh en de Killing Fields
Zondag 7 juli 2013. Phnom Penh, Cambodja.

Na weer een goede nachtrust willen we eigenlijk rustig opstaan en dan op de bonnefooi naar het busstation. Blijkt dat het toch verstandig is de kaartjes te reserveren voor de bus. Dus de receptie regelt (het is half zeven) nog snel kaartjes en Hugo wekt iedereen snel, de bus vertrekt al om half acht. Na een heel snel ontbijtje hop de bus in, op naar Phnom Phen, de hoofdstad van Cambodja. Na zeven uur rijden worden we er op het busstation uitgezet en regelen we een tuktuk. We laten ons afzetten bij guesthouse nr 9, in de hoop dat ze hier een kamer vrij hebben.

Gelukkig konden we blijven bij Guesthouse nr 9 en hebben we genoten van het zwembadje op de derde verdieping. Het was bewolkt maar door het warme water onmogelijk om eruit te gaan. We hadden gewoon ons eigen privé bubbelbad met ober en happy hour! Hoe luxe! En dat voor minder dan twintig Euro per nacht. Daarna omkleden en eten in het straatje. Na het eten naar bed want iedereen is erg moe.

De volgende ochtend kunnen we weer uitslapen maar worden we spontaan rond half zeven wakker. Jetlag voorbij dus. Wel heerlijk om ons op ons gemak aan te kleden om nog even te ontbijten. Om negen uur komt de remork (tuktuk), we hadden de chauffeur die ons gisteren van het busstation naar het hotel had gebracht geregeld voor de trip van vandaag (dertien dollar), naar de Killing Fields van Choeung Ek. Het is een behoorlijke rit door de drukke, stoffige en hobbelige straten van Phnom Penh. Na ongeveer 45 minuten zijn we er.

 Het is indrukwekkend, de Killing Fields, vooral als je er over nadenkt dat dit allemaal is gebeurd toen wij klein waren (1975-1979). Niet zolang geleden dus. Als eerste zien we de memorial stupa met daarin zo'n achtduizend schedels opgestapeld. Tijmen en Mees steken hier een wierook stokje aan en planten een bloem in een pot. De jongens doen het goed, zijn erg geïnteresseerd in de schedels en botten, maar vinden het na een tijdje een beetje saai en warm. Dus lopen we apart wat rond en laten we hen op een bankje in de schaduw tekenen. Is ook beter zo. Want wat een gruwelijke dingen zijn hier gebeurd, zeker als je hoort hoe de mensen (ook baby's en kinderen) hier aan hun eind zijn gekomen. Om kogels te sparen werden de meest gruwelijke methodes gebruikt. En nog steeds worden er kleding en botten gevonden van de 17.000 mensen (in totaal zijn drie miljoen mensen vermoord, een kwart van de bevolking, door de Rode Khmer) die hier zijn vermoord en in massagraven liggen (nu goed te zien als ingezakte stukken grond). Bij regenbuien komen telkens weer botten en kleding omhoog, deze worden ieder drie maanden verzameld.

Na een paar uur rondgelopen te hebben gaan we weer terug met de remork, baguettes halen bij de bakker en weer het zwembadje in! Althans Ivanka, Tijmen en Mees. Hugo loopt langs de Mekong naar het presidentiële paleis, wat deels opengesteld is voor publiek. Super mooie gebouwen, met als toppunt de Silver Pagoda. Deze heet zo omdat de vloer van de tempel volledig bestaat uit zilveren vloertegels. Je loopt hier dus op het zilver. Verder staat er ook nog een manshoge pure gouden Boeddha van negentig kilo, ingelegd met meer dan tweeduizend diamanten.

 Na een uurtje of anderhalf is Hugo ook weer terug, na de bustickets voor morgen geregeld te hebben naar Kratie, om ook een plons te nemen. Wat is dat lekker zeg om het stof en zweet, want wat is het hier benauwd en heet zeg, zo af te spoelen. Uiteraard met een biertje van vijftig cent erbij. Na een tijdje komt er een Franse familie bij met drie kids, dus al snel is dat één grote plonspartij, erg leuk voor de jongens! De familie is elf weken op pad en gaan ook richting Laos, dus misschien zien we ze later nog.

Na even relaxen (Cartoon Network voor de kids) op de kamer weer richting Same Same backpackers restaurant. Zo'n heerlijk tentje, relax stoelen, leuke muziek, super vriendelijk personeel (maar dat is overal) en heerlijk eten. Tijmen en Mees hebben honger, twee pannenkoeken met chocopasta en frietjes gaan er met gemak in (net als de eerste malariapillen). Wij eten loklak, een Cambodjaans gerecht en erg lekker.

Thuis de kids snel op bed en wij op het dakterras even relaxen. Nog één nachtje Phnom Phen en dan alweer weg. Het reisritme ligt erg hoog, maar twee nachten zo'n drukke stad is ook wel genoeg, alhoewel het erg goed bevallen is hier. Tot de volgende keer, dan komt het verslag uit Kratie (spreek uit als Kratjee), een klein plaatsje aan de Mekong richting Laos, waar we hopelijk de met uitsterven bedreigde Irrawaddy dolfijn kunnen spotten!

Werken aan de relaxstand
Dinsdag 9 juli 2013. Kratie, Cambodja.

Om zes uur opgestaan (ja dat is dan vakantie) om om kwart voor zeven de bus te nemen. Hugo nog even snel vier stokbroodjes gehaald en off we go alweer naar de volgende plaats. Pff de bus schiet niet echt op en stopt in elke plaats onderweg om mensen eruit te laten en tijdens de rit worden keiharde Cambodjaanse videoclips gedraaid. Bij één van de pauzes stoppen we in het gebied waar ze gefrituurde tarantula's eten. Die worden dan ook uitgebreid verkocht, en liggen op grote hopen opgestapeld (net als gefrituurde sprinkhanen en hele grote torren). Jakkes echt goor!

Bij de laatste pauze besluiten we toch maar een keer een maaltijd te nemen bij zo'n 'wegrestaurant'. En het smaakt best goed. Eindelijk komen we dan na meer dan acht uur (in plaats van vijf) gaar aan in Kratie. Het is vrij makkelijk om een kamer te vinden (Heng Heng Guesthouse, dertien USD) maar alles is hier een stuk meer basic en vooral zijn de hotels ongezellig. Alles bij elkaar genomen genoeg ingrediënten voor de eerste (en hopelijk de laatste) dip!

Gelukkig zitten we qua gevoel op één lijn. Het reistempo ligt te hoog, de reisdagen zijn te lang en ondanks dat we al veel hebben gezien en de kids het super doen komen we maar niet in de relaxstand. Tot nu toe zitten we telkens maar twee nachten in een plaats, dus na een volle dag weer een reisdag. Is normaal gesproken niet zo erg, maar de reisdagen zijn erg lang, telkens minstens acht uur. Willen we wat vaker drie nachten ergens blijven dan moeten we wat plekken van onze lijst schrappen, en dat lukt alleen maar met een binnenlandse vlucht van Pakse naar Luang Prabang (zo slaan we Vientiane en Vang Vieng over). Dus schema aangepast (dat is zo heerlijk van flexibel zijn) binnenlandse vlucht in Laos geboekt en allebei weer happy. Op 14 juli vliegen we dan. Tot die tijd staan dan nog Si Phan Don en Pakse (of Bolaven plateau) op het schema.

Nu even relaxen en eten bij U-hong II guesthouse. Leuk tentje maar eten vinden wij het minste tot nu toe. En we zijn ook allemaal supermoe! Om 21.00 is het bedtijd voor ons allemaal.

Irriwaddy dolfijnen spotten
Woensdag 10 juli 2013. Kratie, Cambodja.

Zo iedereen weer bijgeslapen en om zes uur wakker. Heerlijk een keer op ons gemak opstaan. We ontbijten bij Star Guesthouse. Superlekker ook voor de jongens. Om negen uur komt onze gids/tuktukchauffeur ons ophalen. We maken een prachtig ritje over het platteland, zoveel te zien. Het blijft verbijsterend om te zien in wat voor een hutjes mensen hier met hele families wonen.

Dan gaan we op een bootje Irriwaddy dolfijnen spotten in de Mekong rivier. Gelukkig zien we er best veel, ook wel heel bijzonder want ze worden met uitsterven bedreigd. Naar het schijnt zijn er nog maar 85 in Cambodja. De jongens mogen even een rondje op de motor van de tuktuk. Echt supercool! Daarna gaan we naar een tempel boven Sambok Mountain (nou ja berg, meer een grote heuvel). Pff flink zweten op de trappen in de vochtigheid.

Na een stukkie rijden lunchen we bij de familie van de chauffeur. Leuk om te zien hoe zo'n Cambodjaans huis eruit ziet en hoe ze leven. Het is een houten huis op palen waar ze met tien mensen in wonen. Voor de jongens zijn er sandwiches met ei gemaakt, maar ook dit hoeven ze niet echt. Wij krijgen rijst amok met soep en fruit en het is echt heel erg veel en lekker. Dat zijn we niet meer gewend om zoveel te lunchen.

Daarna gaan we bij de rijstvelden kijken, echt een genot, de mensen zwaaien allemaal en we mogen uitgebreid foto's maken. Ook leuk om het hele proces van zo dichtbij te zien (hoewel niet helemaal onbekend, maar toch). Dan nog naar de Vietnamese floating village en dan naar het hotel. Het is dan vier uur en we zijn allemaal wel een beetje gaar. Je wordt ook zo slaperig van het gehobbel in de tuktuk. Het was een lange dag, maar echt superleuk. Alleen al het rondgereden worden in de tuktuk over platteland is erg leuk. En dan ook om de gezichten van de mensen te zien als ze Tijmen en Mees zien zitten, en de kinderen hier maar roepen en zwaaien.

Als we terug zijn kopen we eerst voor de kids een waterijsje en voor ons zelf een ijskoud biertje op een terrasje. Dat gaat er wel in na zo'n hete en stoffige dag. Terug op de kamer even douchen en daarna eten bij Star Guesthouse. Kip met curry, kip amok en voor de jongens frietjes (staat niet op de kaart, maar is zo gemaakt) met een worstje (die ze uiteraard niet lusten). Verder nog twee water, twee bier, een cola en een bananenmilkshake. En dat alles voor het luttele bedrag van 13,25 USD (tien Euro?). En we regelen ook maar meteen de buskaartjes van morgen naar Laos. Tijdens het eten doen we het landenkwartet en terug moeten we rennen van luifel naar luifel om de stortbui die naar beneden komt te ontwijken. Daarna snel naar bed.

Na weer een goeie nacht lekker uitgeslapen tot zeven uur. Daarna weer naar Star voor een ontbijtje baguette omelet met kaas en een potje landenkwartet. Na een kort rondje over de markt, met veel gepiep en gezeur van de kids dat ze geen zin hebben om te lopen maar even genieten van het uitzicht over de Mekong en weer terug naar het hotel, nog heel even tv voor Mees, en wij op het balkon wat drinken en reisverslag typen. Over een uurtje, half één vanmiddag, pakken we de bus naar Laos.

Vervolg reis in Laos