Over de grens
Maandag 11 februari 2013. Kratie, Cambodja.

Tijd om weer een nieuw land te gaan verkennen. Om 8.00 uur vertrok ons boot richting vaste land. In Nagasang moesten we aan het 'busstation' reeds alle papieren invullen voor de grensoversteek naar Cambodja. We zagen dat iedereen aan de chauffeur van de bus dan zijn paspoort afgaf + 30,- USD zodat de chauffeur al de visa kon regelen. Toen ik klaar was met mijn papieren kwam de chauffeur al af om al mijn paspoorten te nemen en dat ik 150$ moest betalen. Nadat ik zei dat ik aan de grens wel zelf mijn visums ging regelen was hij zeer miscontent. Want ik wist dat een visum maar 25$ kost en ook dat we voor de kinderen niet moeten betalen.

Eenmaal aan de grens kon gans het gedoe beginnen. Eerst een hoop miserie om onze uitreisstempel van Laos. Toen ik al mijn paspoorten afgaf moest ik betalen voor een stempel om uit Laos te gaan. Toen ik weigerde te betalen kreeg ik boos al mijn paspoorten terug. Dan maar mooi voor zijn raampje blijven staan zodat er niemand anders meer door kon. Dit hielp nog niet dus dan maar onze kindjes naar voor geschoven met hun liefst glimlach... en dat hielp wel.
Na het eerste corrupte gedeelte was het tijd voor het tweede gedeelte. Eerst de gezondheidscontrole passeren (= gewoon je temperatuur die ze opnemen). Nadat we allemaal koortsvrij waren bevonden mochten we door. Daarna tijd voor ons visum. Toen ik binnenkwam kreeg ik onmiddellijk te horen dat ik 125,- USD moest betalen voor de visa. Toen ik weeral weigerde om dit te betalen omdat kinderen normaal niet hoeven te betalen voor een visum , kreeg ik weeral mijn paspoorten teruggeschoven. Altijd als ik ze dan wou afgeven kreeg ik te horen dat ik moest wachten ofwel 125,- USD betalen. Geduld is een mooie deugd dus hebben we nog lang mogen wachten. Uiteindelijk kunnen bekomen dat wij ons visum hebben betaald en voor de kindjes dan toch 5,- USD moeten betalen (voor de plakker zogezegd).

Dan tijd voor deel drie van corrupte gedeelte. We moesten aan een ander kot dan nog onze inreisstempel halen. We zagen dat ze aan iedereen 1,- USD vroegen om te betalen. We wisten dat dit niet legaal was dus toen we onze paspoorten terugkregen met de inreisstempel zijn we gewoon vriendelijk weggelopen met onze paspoorten in onze handen zonder te betalen. Dan was het wachten totdat al de mensen op de bus hun paspoorten terughadden. Na twee uur aan de grenspost konden we dan eindelijk doorrijden richting Kratie.

Na een uur rijden kwam de bus plots al hobbelend stil te staan. Platte band... na een uur wachten in de bus konden we dan uiteindelijk weer verder rijden. Bij aankomst in Kratie, rond 17.00 uur, moesten we dan nog een slaapplaats vinden. Uiteindelijk zijn we dan terechtgekomen in de Silver Dolphin guesthouse. Want daar hadden ze een supergrote familiekamer met drie dubbele bedden en een zeer groot balkon (en achteraf gezien zeer slechte matrassen).

Schildpadden voeren
Dinsdag 12 februari 2013. Kratie, Cambodja.

Van mensen die we onderweg tegengekomen zijn in Laos hadden we de naam doorgekregen van een tuktukchauffeur. Hij deed zeer leuke tours rondom Kratie dus hadden we hem gisterenavond gebeld om voor vandaag af te spreken. En Mr Sithal was inderdaad een schat van een vent. Eerst zijn we naar een berg geweest met een tempel bovenop. Van bovenop de berg had je dan een prachtig uitzicht over de Mekong en de dorpjes rondom. Een beetje verder kon je dan op een boot naar de Irrawady dolfijnen gaan kijken. Niet alleen was het veel geld voor de boot maar we zagen ook dat ze voordurend achter de dieren aanzaten met hun boot. We waren niet echt te vinden voor deze praktijken en onze tuktukchauffeur is dan een beetje verder gestopt. Daar konden we ook de dolfijnen zien van langs de kant. Dan zijn we een stuk verder gereden naar een tempel met 1000 pilaren. Mooi om te zien maar het schildpaddencentrum was stukken interessanter. Er zaten vele soorten schildpadden en de gastjes kregen veel uitleg over de dieren. Ze mochten ze vastnemen (Kasper met zijn bang hartje natuurlijk niet) en eten geven.

Na het eten was het weer tijd om verder te gaan. Een beetje verderop bouwen ze op de Mekong massa's picknickplaatsen voor de lokale bevolking en de toeristen. Daar kan je dan eten en zwemmen tussen de eilandjes. Maar op de eilandjes ertussen dumpten ze dan al hun vuilnis en gingen ze hun behoefte gaan doen. Onze tuktuk driver verstond niet waarom dat onze gastjes niet in het water gingen. Maar no way dat ik ze daar ging laten zwemmen. En daarbij de stroming was er ook veel te sterk. Met onze tuktuk driver die dan wat miscontent was zijn we dan maar weer teruggekeerd richting Kratie. We moesten nog onze bustickets regelen naar Kompong Cham de volgende dag en nog wat inkopen doen. Na onze inkopen zijn we dan verderop gaan kijken aan een floating village voor de zonsondergang aan de Mekong.