Leoniek en Krijn met kleine kinderen op de fiets door Cambodja
2008
Drie maanden zitten Teun (3) en Giel (1) in een fietskarretje; dwars door Vietnam, Cambodja, Thailand en Maleisië gaan ze. De drijvende krachten achter deze onderneming zijn Leoniek en Krijn, hun ouders. Op deze unieke manier hopen ze veel van elkaar en van Azië te genieten. Vanuit Battambang, Cambodja, lieten ze ons weten dat ze graag hun verhalen met andere ouders willen delen. Fiets je mee?
Door Krijn en Leoniek Drijvers
Chum ree up!
5 Mei 2008. Phnom Pehn, Cambodja.
We zijn vandaag aangekomen in Cambodja. Vanuit Chau Doc in Vietnam hebben we een boot genomen naar Phnom Penh. Prachtige tocht van zon 4-5 uurtjes. De grensformaliteiten waren wel weer om te lachen. Zo moesten we bij het verlaten van Vietnam aanmeren bij een of ander loket. En daar moest serieus alle bagage van de boot en door een röntgenapparaat. Fijn dus met heel veel fietstassen, twee fietsen, een fietskar en twee kinderen die je niet alleen durft te laten bij het water. Dat apparaat stelde werkelijk helemaal niks voor en het was dus ook pure onzin, maar goed....we bleven lief lachen en na wat serieuze blikken in de paspoorten konden we alles weer op de boot laden. Een paar kilometer verder kwam de Cambodjaanse grens en we waren heel erg bang dat we nu weer hetzelfde verhaal kregen....maar gelukkig hadden ze hier niet zo'n apparaat en moesten we alleen maar in de rij voor een visum. Teun en Giel werden gelijk weer verwend door de mannen van de douane en gingen weer de boot in met allebei een zakje chips! Wat gelijk lastiger is in Cambodja is dat je de borden niet meer kunt lezen. Geen letters zoals wij die kennen maar mooie kringels die werkelijk op niets lijken.
In Phnom Pehn valt de rust ons gelijk op. Niemand begint meteen aan onze mannetjes te friemelen en te pulken, ze worden gewoon met rust gelaten. Heerlijk, hopelijk blijft dit zo, want Giel begon al zo'n beetje te krijsen als er maar iemand naar hem wees!! Rustig onze fietsen opgeladen en naar ons hotelletje gefietst. Ook onderweg blijft het veel rustiger dan wat we gewend zijn vanuit Vietnam. We worden wel nagekeken door mensen maar niemand kwam er naast ons toeteren of foto's maken. Heeeeeeeerlijk!!!!
Maar wat hebben we verder nog meegemaakt in Vietnam. Vanuit Vinh Long zijn we verder gefietst naar Sa Dec. Het was een lelijke route, voor het eerst, veel industrie en weinig groen. Daar kwam nog eens bij dat de weg echt dramatisch was. Arme Teun en Giel! En dat bij een temperatuur die misschien wel tegen de 40 graden liep. Wij vonden het eigenlijk niet te doen voor de jongens. We besloten dan ook om in Sa dec een boot te zoeken die ons een heel eind in de goede richting zou kunnen afzetten. Maar omdat op het platteland echt niemand 1 woord Engels spreekt kregen we het niet voor elkaar om de goede zijtak van de rivier te vinden. We kwamen in allerlei buitenwijkjes, ook leuk om te zien, maar niet echt de bedoeling. Uiteindelijk kwamen we weer op een weg die we wel op onze kaart konden terugvinden en bleken we alweer een eind richting het volgende stadje te zitten. Doorfietsen dus maar tot daar..... echt onwijs heet. Best wel afzien. In Vung Lai probeerden we aan mensen te vragen waar het busstation was. Nergens dus!! Tenminste dat begrepen we want we werden steeds terug verwezen naar de doorgaande weg. Liften dan maar..... Teun en Giel in een hangmat gedropt, Krijn langs de weg en alles aanhouden wat er langskomt. Vince, dit voelde best wel een beetje als Peking Express, maar dan met een heeeeeel groot blok aan het been. Want wie wil je nou meenemen met vier personen, twee fietsen en een fietskar!
Bussen reden allemaal door, zaten al vol vanuit de grote stad van waaruit ze vertrokken waren. De kleinere busjes wilden allemaal geen fietsen op het dak! Pech dus! Onze redding werd een klein vrachtwagentje dat blokken ijs vervoerde om ijsblokjes van te maken. Fietsen achter in de bak, en wij met zijn allen voorin bij de chauffeur. Nog even bij zijn familie langs om de ijsblokken te dumpen. Teun en Giel werden daar weer schandalig verwend met allerlei lekkere ijsjes. Daarna door. Na dit dorp werd de weg helemaal hel!!! Blij dat we nu vervoer hadden en ook barstte de regen los. Het leek dus een gouden lift.......totdat we aankwamen in Long Xuyen, plaats van bestemming. Wilde die gek opeens het veelvuldige bedrag van wat we hadden afgesproken. Na getouwtrek over geld besloten wij om te middelen en om er vandoor te gaan. Toen werd hij dus echt link. Hij haalde een stuk touw uit zijn vrachtwagen en wilde mijn (Leonieks) fiets vastbinden aan zijn wagen. Ik snel ervandoor maar toen had hij dus de fietskar met onze twee mannen erin te pakken. ......Nou, je had Krijn moeten zien/horen....Gelukkig komen die Vietnamezen maar tot Krijn zijn navel en heeft hij daardoor al snel wat overwicht. Toen zijn we er vandoor gefietst. Trillend op onze benen. We waren nog wel even bang dat hij ons achterna zou komen maar dat deed hij gelukkig niet. Zo.....dat was dus een spannend einde van een enerverend fietsdagje. Teun had het er een paar dagen later nog steeds over dat papa zo boos was op die meneer van de centjes. Dit is trouwens de enige vervelende Vietnamees die wij hebben meegemaakt in 2 weken tijd, dus op zich valt dat nog wel mee.
De volgende fietsdag door naar Chau Doc. Na ‘s morgens nog even zes belegde stokbroodjes voor zo'n pakweg 70 eurocent te hebben gescoord snel op weg. Dit keer was het een mooie, maar wel redelijk drukke route. We fietsten een heel groot stuk langs de rivier en dat geeft een mooi beeld van alles wat zich op het water afspeelt. Grote boten met rijst, schepen met rivierzand, kleine bootjes met locale groenten, taxibootjes en nog veel meer. En alles zwaait naar ons! Je voelt je best welkom!!
Na 58 kilometer kwamen we aan op onze laatste bestemming in Vietnam: Chau Doc. We vinden een hotelletje aan de rivier. Geweldig mooi gelegen met uitzicht op een drijvend dorp. Het terrasje lag iets hoger dus je had een super uitzicht over de rivier. Je hebt hier overal van die huizen op palen en ons hotel was er ook zo een. Teun vond het prachtig, want als je tussen de plankenvloer doorkeek zag je of het eb of vloed was. Het was wel opletten geblazen zo op het water, drijvend restaurantje, maar wel geweldig mooi! Nadeeltje... veel muggen en ons kleine Gieltje zit dan ook helemaal onder de bulten. Ik denk dat hij echt het lekkerste smaakt want hij is echt behoorlijk de pineut!
Op onze rustdag in Chau Doc nog op en neer gefietst naar een bedevaartsoord. Het leek wel Disneyworld. Wat een kitsch, veel draken, maar ook een dinosaurus (we moesten meteen aan jou denken, Jonas!). En de fietsen parkeren was niet echt rustgevend hier. We hadden een politieman gevraagd om op onze fietsen te letten, maar die moest hele hordes mensen op afstand houden. Krijn is dus uiteindelijk met Giel bij de fietsen gebleven en ik ben samen met Teun op de brommer.... ja ja... naar de top van de berg geweest. Teun vond het helemaal geweldig en wilde er eigenlijk niet meer af. Boven had je een mooi uitzicht over Cambodja en over het gebied waar wij al twee weken in gefietst hebben. Nu zag je eigenlijk pas hoe immens veel rijst er daar word verbouwd. De Mekongdelta wordt natuurlijk niet voor niets de rijstschuur van Vietnam genoemd.
En nu zitten we lekker in een wat luxer hotel in Phnom Penh. Lekker een zwembad voor de jongens. Eventjes heerlijk bijkomen van de afgelopen fietsdagen. We zijn vandaag dan ook niet meer van het hotel weggeweest.
Hier zullen we een dag of vier gaan blijven denken we. De stad bekijken en wat rondfietsen vanuit het hotel. We laten het even van de temperatuur afhangen wat we daarna zullen doen want het is echt bloedheet. Warmer dan het hier hoort te zijn, eigenlijk een soort sauna. Wellicht een paar daagjes naar zee, maar we weten nog niet of we dat met de fiets gaan doen. Nu ga ik samen met Krijn nog eens een lekkere cocktail bestellen want dat kan hier in deze chique tent!
Voor de geïnteresseerden nog even de fietsafstanden die we in de Mekongdelta gereden hebben:
2404 Fietsdag 1 Vliegveld-hotel Saigon 13km, druk maar erg leuk!
2704 Fietsdag 2 Saigon-My Tho 78km, highway1, druk! Vanaf Tan An binnendoor, rustig!
2804 Fietsdag 3 My Tho-Ben Tre – Giong Trom – Ben Tre 60 km, 24km onverhard, tot Giong Trom vrij druk, vrachtverkeer.
3004 Fietsdag 4 Ben Tre –Vinh Long 62 km, leuke route langs bonsai en bloemkwekerijen. Smalle verharde weg, wel veel brommers voor Vietnamese begrippen rustige weg.
0205 Fietsdag 5 Vinh Long- Long Xuyen 47 km gefietst rest van de route met vrachtwagentje meegelift. Saaie route. Weinig groen veel industrie. Erg slechte weg. Ze zijn aan het werken aan een nieuwe weg tussen Vinh long en Sa Dec. Na Sa Dec alleen maar kuilen en hobbels. Niet leuk voor de jongens in de fietskar.
0305 Fietsdag 6 Long Xuyen- Chau Doc 58 km. Leuke route wel weer brommers laatste stuk tot Chau Doc iets rustiger. Veel fruit en rijstvelden.
0405 Fietsdag 7 Chau doc 13 km. Naar Mui Sam. Bedevaartsoord en heilige berg. Uitzicht op Cambodja.
Op weg naar Angkor Wat
11 Mei 2008. Phnom Penh, Cambodja.
Hier ons laatste berichtje vanuit de hoofdstad. Morgenvroeg vertrekken we op onze fietsjes richting Siem Reap, alwaar de beroemde tempels van Angkor Wat te vinden zijn. Dit complex heeft de omvang van grofweg de provincie Utrecht, en het kost ons waarschijnlijk ongeveer 6 fietsdagen om er te komen. En ik denk dat we tussendoor ook nog wel ergens een dagje iets anders zullen doen, om de jongens weer even af te laten kicken van die fietskar.
Oh ja, daar over gesproken: we hebben in Vietnam van onze laatste Dong een fietsstoeltje gekocht, die ik (Krijn), met dank aan het boekje van Pit Schubert, vakkundig heb kunnen vastmaken. We laten snel horen hoe het fietsen in Cambodja ons vergaat!
Berichtje van Teun en de rest
14 Mei 2008 19:53 uur
Hoi allemaal,
Vandaag mag ik (Teun) met mama een berichtje op de computer maken. Ik ga vertellen wat we allemaal doen op de grote reis:
We fietsen en het hobbelt soms. Ik zie onderweg mooie bloemen en ook vaak koetjes. Eigenlijk heten die buffels omdat ze grijs zijn en grote horens hebben. Nu wil ik even typen:tyopppppppppppppppen
We zijn ook bij mooie tempels geweest. De tempels zijn oud. Bij de tempels zijn geen koningen meer. Ik zie daar wel iets van goud, en in het dak zitten gaten, die waren vroeger nog dicht (Tempelruïnes van Sambor Prei Kuk)
Er is ook een zwembad waar wij lang geleden in gezwemd hebben.
Ik heb nieuwe schoenen gekocht op de markt. Het voelt heel fijn mijn nieuwe schoenen (geloof het of niet....blauwe crocjes)
Ik ben nu heel moe en ik ga stoppen met schrijven. We hadden een zwaaiende poes gezien in het restaurant. (bij een familiealtaartje)
Klaar.
Je ziet dat Teun en Giel dus ook een hoop meegemaakt hebben. Nu zal ik het verder overnemen. Na een paar prachtige fietsdagen zijn we nu in Siem Reap aangekomen. Wat een kermis hier!!! Een en al toerist... heeft niet zoveel te maken met Cambodja. Marjolein en Michiel jullie omschrijving klopt helemaal.
Maar ik zal eerst eens wat uitgebreider ingaan op het fietsen. Phnom Penh uit was toch nog best een hele happening. Veel minder verkeer dan in Ho Chi Minh, maar veel minder verkeersregels. Alles gaat aan alle kanten langs je heen en het maakt niet uit aan welke kant van de weg je rijdt. Hier geldt letterlijk, hoe groter hoe meer voorrang! Goed uitkijken dus, maar we komen prima de stad uit. Het blijft nog wel een hele tijd druk met toeterend verkeer en we blijven dus constant achter elkaar fietsen. De natuur wordt al snel prachtig. Uitgestrekte rijstvelden met veel palmbomen ertussen. Een groot verschil met Vietnam waar je nauwelijks van je af kon kijken vanwege de begroeiing. De weidsheid doet ons soms aan Afrika denken. Hele stukken met niks (hoewel die stukken onbebouwd in Zambia vele malen groter zijn), heerlijk om doorheen te rijden. We zijn doorgefietst tot de eerste grotere plaats: Skun. Nou, wat een gehucht....Grave is groter. We kwamen terecht bij een guesthouse dat nou niet echt de schoonheidsprijs gewonnen had. Jek jek jek...veel viezigheid en ongedierte en....geen airco! Gezweet die nacht.....en blij dat het weer ochtend was en we weer verder konden. Byebye kakkerlakken en ander vies ongedierte. Dit willen we niet vaker meemaken besluiten we en dus veranderen we onze tactiek....eerst ergens gaan lunchen en dan op pad om rustig het hele dorp te verkennen en de beste optie te nemen. Weer wat geleerd...
Op het platteland zijn de voorzieningen dus minimaal ook qua ontbijt en avondeten. Altijd goed rondvragen en uitleggen dat je 's avonds ook iets wilt eten. Dat is helaas toch nog een keer ergens mis gegaan.....de mensen spreken hier echt geen woord Engels. Wij ondertussen des te meer Cambodjaans.
Met name de tweede en derde fietsdag waren heel erg mooi. Rustige wegen en prachtige dorpjes en uitzichten. In stadje twee, Kampong Thom, hebben we wel een lekker hotelletje en we nemen een rustdag. We gaan met een tuktuk op pad naar de tempelruïnes van Sambor Prei Kuk. Geweldig mooie rit er naar toe. Was eigenlijk een mooie fietsroute, maar het weer maakt de onverharde wegen er niet beter op!! Teun en Giel vonden dit ritje fantastisch. Teun zegt bij elke hobbel... het hobbelt hier wel he mam!
De tempels zijn prachtig gelegen in een soort jungleachtig gebied. En ze zijn nog ouder dan de tempels van Angkor waar we nog naar toe gaan. De rest van de dag lekker op ons balkonnetje gespeeld.
Aan het eind van dag 3 sliepen we in Kampong k'dei. Echt een gehucht van niks, en onze langste fietsdag tot nu toe, 88 kilometer. Applausje voor onze stoere jongens! Dit was wel een erg lange zit voor ze! Maar toch nauwelijks gemopper. Wat doen we zoal onderweg om het voor T en G ook leuk te houden. Buffels tellen, liedjes zingen, zakjes chipjes kopen op marktjes, afwisselend in de kar of op het stoeltje,muziek maken op zo'n tering pianootje! en natuurlijk niet te vergeten.... de verhaaltjes luisteren die de opa's en oma's en tante Sanne ingesproken hebben! Dit is echt de hit van de vakantie tot dusver!
De vierde fietsdag tot hier waren Krijn en ik niet vooruit te branden, waarschijnlijk doordat we door miscommunicatie niet echt avondeten ophadden ( alleen een wit broodje van de markt!) En omdat er ‘s morgens niks te krijgen was. Lekker met niks in je maag op de fiets.... Al snel wat colaatjes gescoord. Koelboxen kom je gelukkig wel vrij vaak tegen.
Dit is dus wel wat anders dan het fietsen in Vietnam waar je op elke straathoek iets kunt kopen.
Wat wel grappig is is dat je na een paar dagen de ochtendrituelen gaat herkennen. Vanaf 6 uur zie je veel schooljeugd op het fietsje naar school vertrekken. Net zoals de ijsblokken mannen die bij alle koelbox eigenaren hun ijs gaan slijten en evenals de accuboeren die met een kar vol opgeladen accu’s bij elk winkeltje/huisje een accu komt afleveren voor de o zo gezellige muziek die je overal hoort! En overal feesten en partijen ‘s morgens, variërend van bruiloften tot begrafenissen, maar vooral heel veel herrie.
En nu zitten we dan ik Siem Reap. In een guesthouse dat gerund wordt door een Nederlander. Wel wat basic... we hadden eigenlijk wel iets meer luxe verdiend na het fietsen, maar daar staat tegenover dat we een hele ruime kamer hebben en een heerlijk zitje in de schaduw waar we kunnen lezen en spelen. Vandaag en gisteren heerlijk niks gedaan, behalve dan die lieve schattige minicrocjes voor de mannen gescoord.
Morgen vertrekken we al vroeg op het fietsje naar de Tempels van Angkor....we zijn benieuwd....dit is toch wel een van de highlights van onze reis. Hopelijk gooit het weer geen roet in het eten, we hebben veel meer regen dan normaal is in dit seizoen....hebben wij weer he! Maar het scheelt ook wel weer in de temperatuur..............
Verder gaan we waarschijnlijk nog het platteland op voor wat leuke fietsrondjes, ze hebben in dit guesthouse een aantal routes uitgeschreven en misschien nog een paar nachtjes overnachten op het platteland waar de Nederlandse eigenaar ook iets van een soort ontwikkelingsprojectje heeft lopen. Het fijne weten we er nog niet van! Wellicht daarna nog door naar Batambang met de boot, maar dat is afhankelijk van de waterstand of de boot wel of niet vaart, onduidelijk dus nog!
We blijven nog wel een aantal daagjes in SR dus wie weet nog wel een keer een berichtje.
Foto's vanuit Siem Reap: Angkor Wat
18 Mei 2008. Siem Reap, Cambodja.
Hierbij foto's van ons, we laten dit keer de foto's het praatwerk maar even doen.
We hebben de tempels van Angkor Wat bezocht, en inderdaad hebben we de liedjes van Jungle Book nu in ons hoofd zitten (Ennnn ik ben koning Louwie....)
