Mooie trip naar Siem Reap
Vrijdag 24 oktober 2008. Siem Reap, Cambodja

Het werd tijd om te verkassen. Tijd om Phnom Penh gedag te zeggen en naar Siem Reap af te reizen. In zes uur bracht de bus ons hier naar toe. Ik heb genoten van de trip, zoveel vanuit de bus te zien!! We reden langs allerlei huisjes/hutten op palen met een aantal magere koeien er onder, prachtig groen gekleurde rijstvelden en uitgestrekte stukken water. Genoeg mooie plaatjes.

Het reizen gaat makkelijker dan vorig jaar. We kunnen goed merken dat de kinderen een jaartje ouder zijn. Ze zijn allebei zelfstandiger geworden, kunnen zichzelf beter bezig houden en hebben meer aan elkaar gekregen.

In Siem Reap hebben we een mooi stekkie gevonden. Het is een ruime kamer en suite, wat wil zeggen dat we naast onze slaapkamer nog een kamer met een zitje hebben. Voor ons best luxe, maar erg prettig om wat meer ruimte te hebben. We merken dat dit voor ons nu belangrijker is dan vorig jaar. Ook hechten we meer waarde aan het hebben van een zwembad bij de accommodatie. En die hebben we dan ook. Als we de schuifpui open doen, staan we bij het zwembad. Het lijkt wel of het ons privé zwembad is. (www.greengardenhome.com)

Het loopt tegen het einde van het regenseisoen, maar deze is nog zeker niet afgelopen. Elke dag regent het nog flink. Gelukkig meestal 's avonds en/of 's nachts. Gister regende het overdag ook flink. De temperatuur blijft goed. Het grote nadeel van de vele regenval zijn de plassen en modderige bende die het geeft.

Tempelen per tuktuk
Zaterdag 25 oktober 2008. Siem Reap, Cambodja

Vandaag zijn we begonnen om de tempels te bezoeken. We hebben een eigen tuktuk voor de komende drie dagen. Een vriendelijke chauffeur gaat ons naar de tempels brengen. Het wordt voor hem een makkie, want we kunnen met de kinderen niet zoveel tempels bezoeken. Het moet leuk voor ze blijven. Vanmorgen alleen Angkor Wat bewonderd. Dit is de beroemde tempel van de plaatjes. Echt prachtig!! Nog zoveel is in tact. Het staat in een een mooie omgeving en door de regentijd is alles zo mooi groen. Ook hier waren nog veel regenplassen en daar omheen kon het glad zijn. Dit hebben we geweten. Rink gleed tot drie keer uit en drie keer met z'n billen in een plas. Hij nam het goed op en kon er om lachen.

In de middag zijn we naar nog een tempel geweest. Onderweg in de tuktuk vielen allebei de kinderen in slaap. Lars en ik hebben daarom om de beurt de tempel bekeken. Morgen gaan we opnieuw tempelen.

Kiene haar taalontwikkeling op het gebied van spreken komt hier goed op gang. Erg leuk om te horen. Zo horen we haar regelmatig tuktuk zeggen, want een ritje daarin vindt ze erg leuk.

Klimmen en klauteren bij Ta Phrom
Zondag 26 oktober 2008. Siem Reap, Cambodja

Vanmorgen zijn we opnieuw wezen tempelen. Vandaag stond Ta Phrom op het programma. Bij deze tempel heeft de natuur haar gang mogen gaan met het resultaat dat de hele tempel is overwoekerd door bomen. Erg mooi gezicht.

De kinderen vermaken zich wonderwel goed bij de bezoeken aan de tempels. Door het klimmen en klauteren wordt het een waar avontuur voor ze. We bekijken overigens maar één tempel per keer, hierdoor blijft het te behappen voor ze. Het rijden in een tuktuk vinden de kinderen keer op keer een feest. Rink is helemaal in zijn sas met de koelbox in de tuktuk. Hierin zit namelijk een groot stuk ijs in en dat is reuze interessant. Regelmatig verzorgd hij ons van een koele verfrissing in de vorm van een aantal spetters uit het koelboxje.

Bij veel tempels staan mannen, vrouwen en kinderen hun koopwaar aan te prijzen. Hun manier van verkopen is vasthoudend en ze laten je niet zomaar gaan. Ze doen echt alles om maar iets te verdienen. Als ze eenmaal iets verkocht hebben, zijn ze nog niet klaar met je, dan proberen ze gelijk het volgende aan je te verkopen. Vriendelijk blijven lachen en rustig blijven, ook al is het soms wel een beetje irritant. Blijkbaar is het voor deze mensen echt nodig om zo te werk te gaan en dat is best triest.

Ballonvaren, vlinders en waterpokken
Maandag 27 oktober 2008. Siem Reap, Cambodja

Kiene heeft de waterpokken. Vanmorgen werd ze met rode vlekjes op haar lijfje wakker. We dachten eerst aan muggebulten. Mijn conclusie was dat de muggenmelk waardeloos was, want ik had het meisje namelijk goed ingesmeerd. Bij nadere inspectie van de rode vlekjes kon ik niet anders dan constateren dat het waterpokken zijn.

De dag is Kiene goed doorgekomen, ze had er weinig last van. Dit kwam eind van de dag. Vooral de pokjes onder haar haartjes zijn storend. De pokjes schieten als paddestoeltjes uit haar huidje. Ben benieuwd hoe ze er morgen uitziet en hoe ze zich voelt. Ik hoop maar op een milde vorm, maar vrees het ergste. Bij thuiskomst kunnen we in ieder geval zeggen dat Kiene de waterpokken heeft gehad én deze dus niet meer krijgt. Als het mee zit zijn alle pokjes bij thuiskomst verdwenen, alsof er niets is gebeurd.

Vandaag was het laatste dagje tempelen voor ons. De tempels zijn prachtig en indrukwekkend. We hebben er slechts een paar gezien van de vele die er zijn. Maar we hebben genoeg gezien om een goede indruk te krijgen van dit wereldwonder.

We hebben de tempel Angkor Wat ook vanuit de lucht bekeken. Een ballonvluchtje van ongeveer tien minuten. De grote luchtballon zit aan een touw en gaat ongeveer 200 meter de lucht in. Het geeft een prachtig uitzicht op de tempel en het landschap. Opvallend is hoe vlak het landschap is.

Voor de lunch zijn we naar Butterflies Garden gegaan. Een vlindertuin en tevens restaurant. Het is een heerlijk mooi plekje en ook het eten was erg smakelijk. De vlindertuin is gekoppeld aan een goed doel voor kinderen. Drie keer per week brengen kinderen hun gevangen vlinders naar de tuin voor wat geld. Rink en Kiene vonden het erg leuk in de vlindertuin. Vooral toen ze een grote vlinder op hun hand hadden.

Net als tijdens de vorige reis krijgen Rink en Kiene veel aandacht door hun westerse verschijning. Kiene wordt nog steevast 'baby' genoemd. Als ik aan haar vraag of ze nog een baby is zegt ze lachend: 'Nee toch????' Lars en ik worden geprezen met een zoon en een dochter en dan zijn ze ook nog zoooo mooi. Rink trotseert de aandacht goed. Hij blijft het wel raar vinden dat ze telkens aan hem willen zitten. Als hij het zat is zegt hij ferm: 'NEE'. De aandacht maakt Kiene verlegen en van aanraken is ze niet gediend. Door paniekerig te piepen/huilen en naar onze veilige armen te rennen weet ze de goedbedoelde Cambodjanen op een afstand te houden.

Morgen alweer onze laatste dag in Siem Reap. Het is hier erg leuk vertoeven. Er is hier genoeg te doen en te beleven. We gaan morgen met een tuktuk een tourtje maken naar het platteland en we gaan een schooltje bezoeken. Woensdag gaan we naar het zuiden van het land. Een paar dagen naar het strand.

Van de ene verbazing in de andere
Dinsdag 28 oktober 2008. Siem Reap, Cambodja

Naast prachtige tempels, wilden we ook graag wat meer zien van de omgeving van Siem Reap. We boekten bij het guesthouse Baca Villa een tourtje van eeen halve dag naar een schooltje op het platteland. Dit schooltje is opgezet door een Nederlander. Met behulp van Nederlandse vrijwilligers wordt aan de kinderen van het dorp Engelse les gegeven.
Tijdens het tourtje met de tuktuk konden we goed ervaren hoe de mensen in Cambodja leven op het platteland. Vanuit de tuktuk valt zoveel te zien. Ik wil graag alles vangen in woorden en foto's, maar dat is een onmogelijke taak. Het 'gewone' leven is voor ons al zo bijzonder. We vallen dan ook van de ene verbazing in de andere. De wereld hier is zo totaal anders dan in Nederland.

Cambodja is een land van talloze brommers. Een bezienswaardigheid op zich. Soms zit er slechts één persoon op, maar meestal meer. Vijf personen op een brommertje is geen uitzondering. Vaak nog aangevuld met een baby die aan moeders borst ligt/hangt te drinken. Het meest bizarre vond ik wel een man achter op de brommer met in zijn ene hand een stang waar een zak vloeistof aanhing die via een infuus in zijn andere hand ging. Varkens worden ook achterop de brommer vervoerd, drie stuks lukt gemakkelijk... Bij wat hobbels in de weg hoorde wij een hoge gil. Zullen ze nog leven?? Ja dus.

's Avonds een hapje gegeten bij het guesthouse Baca Villa om een praatje te maken met Jan, de stuwende kracht achter het project. Het guesthouse lag net om de hoek van ons plekje, een wandelingetje van een paar honderd meter. Een makkie, normaal gesproken, maar niet als het net flink geregend heeft. Het was een ware plassentocht, een beproeving om er te komen. Leuk praatje gemaakt met Jan, altijd interessant om te horen hoe mensen in een ander land belanden en doen wat ze doen.

Het uitstapje naar het platteland was ons laatste dagje in Siem Reap. Siem Reap is leuk vertoeven. Ik had er best nog wel een paar dagen kunnen blijven.