Artikelindex

Door naar de kust
Dinsdag 30 december 2009. Sihanoukville, Cambodja

Vanmorgen doen we het rustig aan en gaan even naar de plaatselijke markt om de hoek bij het hotel. Dit is geen toeristische markt en je ziet er ook bijna geen westerlingen. Het is er druk en veel Cambodjanen kopen hier groente, fruit, vis, vlees, kleding etc. Leuk om eens een ‘echte’ markt te zien. Wij zijn op zoek naar pennen, potloden, voetballen en shuttles om mee te nemen naar het weeshuis waar we later op de dag heen gaan. Schriften hebben we gisteren al gekocht. Na links en rechts wat vragen, hebben we de spullen en gaan terug naar het hotel. Rond 12.00 uur worden we opgehaald om naar Sihanoukville te gaan (circa vier uur rijden). Eerst gaan we nog naar het weeshuis dat in de buitenwijken van Phnom Penh ligt.

Het weeshuis is van de Stichting COLT. Het was goed om dit te zien. De beschrijving hiervan kun je vinden op onze homepage aan de linkerkant onder het kopje “ons goede doel”.

Hierna rijden we door naar Sihanoukville. Onderweg stoppen we nog om te lunchen. In Sihanoukville stoppen we bij het duurste hotel in Cambodja, het Sokha hotel. Waarschijnlijk hebben de jongens van Local Adventures dit geregeld, zodat Yannick en Florian de zwarte limousine konden zien die hier voor de deur staat. Een giga-auto, één van de twee limousines die Cambodja rijk is. De andere, een witte waren we onderweg al een keer tegengekomen in Siem Reap. Vanaf hier rijden we door naar het guesthouse Orchidée wat voor ons geboekt is. Twee(!) ruime kamers en een lekker zwembad. Na de lange rit hebben we het allemaal een beetje gehad. De jongens gaan nog even zwemmen, daarna eten en naar bed. Morgen oudejaarsavond, we weten nog steeds niet hoe dit hier gevierd gaat worden en of er wel of geen vuurwerk is….

 

Vuurwerk aan het strand
Woensdag 31 december 2008. Sihanoukville, Cambodja

De laatste dag van het jaar. Hier in de zon is dat wel een vreemde gewaarwording. We hoorden van Belgen die ook in Orchidée Guesthouse verbleven dat we in de supermarkt tegenover het guesthouse ‘eenvoudig’ vuurwerk kunnen kopen. De jongens natuurlijk helemaal blij. Eerst hebben we de was weggebracht, dit werd weer eens nodig. Ze wegen hier de was en je betaalt dan per kilo (in ons geval twee kilo voor 2,00 USD). Tja, dat heb je met al die lichte kleding… We zijn een stukje langs het strand gelopen en hebben alvast geïnformeerd voor de bustickets naar Thailand en we zochten een boot om naar Koh Russei te gaan. Het bleek dat de accommodatie (hutjes) die we daar geboekt hadden niet vrij zijn. Gelukkig is er nog een guesthouse met zo’n tien hutjes op het strand en zij hadden nog twee hutjes vrij. Gelijk maar vastgelegd en ook de boot besproken. 1 januari moeten we al om half tien bij het strand zijn om te vertrekken. Op naar de supermarkt om vuurwerk te kopen….

In het Orchidée Guesthouse hebben we nog gezwommen. Hierna geprobeerd even te rusten/slapen. Florian ging douchen en een Donald Duckje lezen, want dan kon hij beter slapen… Goed geprobeerd, maar dit lukte dus niet. We hebben toen de was maar opgehaald en zijn doorgelopen naar het strand waar het al ongelooflijk druk was. Het hele strand stond vol met tafels en stoelen en er was al overal siervuurwerk; dit hadden we niet verwacht!!

We konden nog een tafel direct aan het strand bemachtigen en genoten van het mooie vuurwerk. Florian en ik zijn met een tuktuk even naar het guesthouse gegaan om ons vuurwerk te halen en de was weg te brengen. Daar aangekomen werden we nog getrakteerd op een echte Nederlandse oliebol! Toen we terugkwamen op het strand en ons eten besteld hadden, begon het te regenen. Niet zo hard, maar te hard om buiten te eten, dus  verhuisden we naar binnen (d.w.z. onder het plastic).

Vuurwerk op SihanoukvilleRond tien uur vonden Yannick en Florian dat het lang genoeg geduurd had en wilden ze ook vuurwerk afsteken. Het ging nog steeds door, al vanaf zo’n zes uur ’s avonds! Onze eerste pijlen gingen de lucht in en de rest zouden we bewaren voor twaalf uur. Een half uurtje later kwamen we de Belgen uit ons guesthouse tegen in een volgend restaurant en daar zijn we nog een tijdje gebleven. Rond elf uur hield hun zoontje het niet meer uit en zijn we teruggegaan. We wilden bij ons guesthouse het laatste vuurwerk afsteken, echter daar was iedereen al naar bed. We hebben het vuurwerk toen maar buiten afgestoken en hebben even geskyped met opa en oma. Op onze kamer hebben we ‘twaalf uur’ gevolgd op de televisie.

 

 

 

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!