Over water naar Cambodja
Dinsdag 23 december 2008. Phnom Penh, Cambodja.

Om 05.45 uur werden we vanmorgen al gewekt voor het ontbijt. Zo vroeg waren we nog niet gewend… Na het ontbijt stonden er twee fietstaxi’s klaar om alle koffers naar de boot te brengen. Wij liepen een kleine tien minuten naar de boot, Florian en Yannick mochten allebei bovenop de koffers zitten (alsof ze nog niet genoeg moesten trappen…). Dat was natuurlijk dolle pret. Iets verderop gingen we aan boord van roeiboten (twee personen per roeiboot). Die vrouwen hebben zwaar werk hoor, zo’n twee uur roeien met twee tussenstops.

Onderweg zien we hoe mensen in de boten op het water leven en winkeltjes hebben. Er is zelf een drijvend benzinestation. We stoppen bij een vissenkwekerij. Als hier voer in het water wordt gegooid is het een gespetter van jewelste. Alle vissen proberen naar boven te komen rondom een gat van anderhalf tot een meter.

Dan gaan we weer verder in de roeiboten en stoppen bij een ‘Cham’ moslim dorp. We kijken hier rond en kunnen de moskee (aan de buitenkant) zien. Dan worden we weer verder geroeid naar een passagiersboot. Hier stappen we in over en varen zo’n drie uur tot de lunch. Florian moet hier nodig naar de wc. Als hij terugkomt vertelt hij dat er geen toiletpapier was, en hij het toch nodig had. Dit heeft hij maar creatief opgelost: ‘mama, ik heb de allerschoonste papiertjes uit de prullenbak gepakt…’. Voortaan heeft hij dus zakdoekjes in zijn broekzak. Bij het lunchadres is gelijk de grens. Paspoortgegevens invullen, dollars betalen voor het visum ($ 22,00 per persoon. Let op: kinderen zijn gratis als ze in jouw paspoort staan – achteraf betaal je dan nog $ 1,00 per kind). Hierna langs de grenspost, een ceremonie van een heleboel stempels en dan kunnen we aan boord van de volgende boot. We zijn in Cambodja!

Onze Cambodjaanse boottocht duurt wederom zo’n drie uur waarna er vervolgens twee busjes klaar staan waar me met zo’n 25 mensen in moeten. Proppen… Zo’n klein uur later arriveren we dan moe in Phnom Penh bij het guesthouse Okay waar we na de excursie gratis kunnen overnachten! Prima guesthouse en een kamer met maar liefst vier bedden (dat zijn we niet gewend….). We gaan eerst wat eten en zijn dan wel moe, kijken nog een stukje film en slapen voor het eerst in Cambodja.

Eerste kennismaking met Phnom Penh
Woensdag 24 december 2008. Phnom Penh, Cambodja.

Na het ontbijt kwam de organisatie Local Adventures ons ophalen om naar hun kantoor te gaan. Ons eerste ritje door Phnom Penh. De verschillen met Vietnam vallen ons gelijk op. Veel minder brommertjes, grote dure auto’s en weinig getoeter, veel ruimte, grote trottoirs en ga zo maar door.
Op het kantoor werd ons van alles verteld over Cambodja en de reis hier die ze voor ons hebben geregeld. Hierna werden we naar het Castle Hotel gebracht. Tjee, dat is wel luxe hoor, dat zijn we niet meer gewend…

Na de lunch gaan we naar het Koninklijk Paleis en de Zilveren Pagode. De koning van Cambodja woont hier en er zijn dan ook gedeeltes van het paleis niet toegankelijk voor bezoekers. Meestal verblijft de Koning echter in China. We hebben de troonzaal bekeken waar onder andere officiële gelegenheden en bezoeken van diplomaten plaatsvinden. De Zilveren Pagode is één van de weinige overblijfselen die niet zijn vernietigd door het regiem van Pol Pot.

Er is hier weinig van de kerstsfeer te merken. Je ziet een enkele kerstboom, maar veel wordt er niet aan gedaan. We zoeken een gezellig restaurantje op om ons diner voor kerstavond te eten. Het is opvallend dat de prijzen hier in Phnom Penh erg hoog liggen in vergelijking met Saigon. Alles wordt hier dan ook in US dollars betaald, met uitzondering van de markten/stalletjes op straat waar nog met de Cambodiaanse Riel betaald wordt.

Vanavond kijken we een kerstfilm van Home Alone, hebben we toch nog een beetje kerstgevoel.

Kerst op de Killing Fields
Donderdag 25 december 2008. Phnom Penh, Cambodja

VROLIJK KERSTFEEST VOOR IEDEREEN!!

Vanmorgen weer eens lekker uitgeslapen. Hierna zijn we met een tuktuk (een brommer waarachter een soort wagentje zit met vier zitplaatsen en een overkapping) naar de Phsar Toul Tomp Poung geweest. Dit is een traditionele (Russische) markt met ontzettend veel souvenirs, kleding, schoenen, CD’s/DVD’s en ook een klein stukje met wat groente en fruit. Ook is er een gedeelte met naaimachines waar kleding op maat wordt gemaakt. Yannick en Florian mochten allebei een DVD uitzoeken voor kerst en waren hier erg blij mee.

Hierna vertrokken we naar de Killing Fields, circa vijftien kilometer verderop. We hadden de kinderen van tevoren uitgelegd wat het ongeveer zou zijn en ze wilden dan wel en dan niet mee. We besloten om te gaan en ze zelf te laten beslissen of ze naar binnen wilden. Uiteindelijk wilden ze dit wel. Vooral Yannick wilde overal weten wat er beschreven stond. Het is erg indrukwekkend. Allereerst is er een soort Pagode waarin duizenden schedels van mannen/vrouwen/kinderen zijn uitgestald. Onderin liggen de kleren die ze gedragen hebben. Dan loop je door het gebied en zie je al die massagraven waar mensen geëxecuteerd zijn. En dit is nog maar dertig jaar geleden. Zeer indrukwekkend allemaal.

Hierna gaan we weer met de tuktuk terug naar ons hotel en gaat Hans met de jongens zwemmen en probeer ik internet bij te werken. Het werkt hier erg traag, dus we zien wel hoe het gaat