Kaas, salami en lekkere koude melk
Zaterdag 24 april 2010. Siem Reap, Cambodja.
Vanuit Kampong Thom was het maar twee-en-een-half uur naar Siem Reap (inclusief twee plas/eetpauzes) dus voor ons gevoel zaten we net lekker in de bus en toen waren we er al. Vooral het laatste kwartier was het veel herkenning en ‘Oh, kijk, daar is de afslag naar Ankor Wat. Bij dat restaurant hebben we toen gegeten, daar is de Ankor Market waar we lekkere melk en salami kunnen kopen’. Oftewel het was na drie maanden een feest van herkenning. De prijzen voor de tuktuk wisten we al, we wisten al waar we naartoe wilden, net thuiskomen… Nu zitten we dan ook in het Auberge Mont Royal waar de vorige keer Norbert, Danielle, Naoussa en Idanika verbleven. (Het gezin dat we in de supermarkt tegenkwamen en we kenden van verrereizenmetkinderen.nl) mét een zwembadje dus de meiden waren ook helemaal blij. Het leuke is dat we nu in kamer 311 zitten waar zij de vorige keer ook zaten.
Tot nu toe hebben we behalve schoolwerk en wat bekende plaatsen/markten/restaurants in de buurt bezoeken, niet zoveel bijzonders gedaan (voor ons doen dan). Het is even lekker om niks uit te hoeven zoeken en het belangrijkste... het is hier gelukt om toch nog onze vlucht van 26 april naar Kuala Lumpur te regelen. Al sinds Pakse (Laos) waren we daarmee bezig maar de boeking via vliegtickets.nl was eerst bijna (wel geld afgeschreven maar geen ticket), en na veel uitzoek en belwerk vanuit het thuisfront toch weer niet gelukt... Nu hebben we het hier zelf direct bij Air Asia geboekt en tadaaaa, binnen een half uurtje klaar! Nu maar hopen dat ze het geld ook net zo snel terugstorten als ze het af kunnen schrijven.
Kook-, paard- en tekenles
Zondag 25 april 2010. Siem Reap, Cambodja.
Voor de helft van het gezin was het vandaag aanpoten (We en Ka in dit geval). Het begon al om 5:15 met de wekker die afging voor Kathy. Ze ging vandaag namelijk weer paardrijden bij de Happy Ranch waar ze in februari ook met Wendy had gereden. Op school kan je namelijk stickers verdienen als je goed, snel en netjes hebt gewerkt. De meester en juf vertellen dat keurig aan papa en mama dus kunnen de dames die stickers inleveren voor leuke dingen zoals een massage, een ijsje of in Kathy's geval voor een drie uur durende buitenrit over het Cambodjaanse platteland. Omdat het inmiddels bekend en vertrouwd is, stapte ze dan ook met een ontbijtpakketje in de tuktuk en ging zelf naar de manege waar ze om zes uur al op een paard klom. Tja, met die temperaturen hier moet je vroeg beginnen om nog een beetje comfortabel te kunnen rijden. Na het rijden volgen natuurlijk het wassen, borstelen en kroelen. En laat er nou net gisteren een veulen geboren zijn. Rond elf uur kwam ze moe maar voldaan weer terug bij het hotel.
Wendy was toen al lang weg want die had vanmorgen een kookcursus in de stad. Cambodjaanse Lok Lak (gemarineerde biefreepjes op een bedje van komkommer, tomaat en ui overgoten met een heerlijke saus), gebakken springrolls en een tapioca/rijstpudding. Erg leuk heeft ze het gehad en natuurlijk kreeg ze naast de recepten ook een certificaat mee. Het belangrijkste was echter dat wij als MaKaFlo om één uur langs mochten komen in het restaurant en daar al We's kookkunsten mochten verorberen! Nou, Wendy/Mama, chapeau! (Frans leenwoord uit Kathy's taalles) het was heerlijk, behalve dan misschien die warme tapioca/rijstpudding als toetje, maar daar kan jij niks aan doen.
De rest van de middag hebben we heerlijk in het zwembad doorgebracht. Voor het eerst in lange tijd allemaal in zwemkleding. In Vientiane hadden we namelijk de zwemspullen laten hangen toen we weggingen. Zwemmen doen ze hier allemaal in hun normale kleren (spijkerbroek, T shirt) dus badpakken kennen ze hier niet. Op zich geen probleem voor ons, als iedereen het doet dan kijkt niemand gek op als je in je gewone korte broek en shirt gaat zwemmen. Siem Reap is 'wat meer' op toeristen gericht dus hier kan je zwemkleding krijgen. Aangezien we zo naar de kust van Maleisië gaan voelt het wel zo fijn ook een 'westers' badpak of bikini te hebben en voor zo'n 27 Euro waren we allemaal weer in het nieuw.
Na alle spullen ingepakt te hebben zijn we naar pub street gegaan waar we met Frank en Karin (die we ook in Laos al tegenkwamen) hadden afgesproken om wat te eten/drinken en waar de meiden hun beloofde tekenles kregen. Zij zijn namelijk kunstenaars uit Roosendaal (www.2crea8.nl) en zagen ons op Don Det bezig met lesgeven aan de meiden. Frank zei toen dat hij de tekenles wel voor z'n rekening zou nemen. In Cambodja is het er dus van gekomen en de meiden hingen dan ook aan zijn lippen en tekenblok. Heel leuk en gezellig hebben we het gehad.
