Karaokebus
Woensdag 10 november 2010. Battambang, Cambodja.
Vandaag vertrekken we naar Battambang. Na het ontbijt afrekenen en dan met twee tuktuks naar het busstation. We moesten aan het kantoor zijn om tien uur voor de bus van half elf maar het werd kwart voor elf toen we de bus pas zagen. Eer we vertrokken waren met een volle bus, stopte ze nog een paar keer om nog enkele mensen mee te nemen (zaten wel in de middengang tussen de zetels). Onze busrit zou ongeveer vijf uur duren met onderweg een snelle plaspauze langs de kant van de weg (hierbij hebben de mannen duidelijk een voordeel) en even tijd om iets te eten. Wij hebben het, bij het zien van al dat ‘lekkers in bedenkelijke staat’ wijslijk bij een pak koekjes gehouden. Onderweg konden we genieten van de karaoke versie van de Cambodiaanse top 40 inclusief videoclips en Khmer ondertitels, joehoe!
Uiteindelijk kwamen we rond half vier toe in Battambang. Wat een drukte van tuktuk drivers die klanten willen lokken. We boekten de dag voordien twee hotelkamers via mail met vervoer tot aan het hotel. Hoe zoek je hier de juiste persoon tussenuit?. Gelukkig kwam er iemand naar ons die zelf begon over een reservatie via mail. Dit moest onze chauffeur zijn. Hij bracht ons met twee tuktuk’s naar het hotel. Hier ingeschreven, even douchen en dan even op verkenning in de stad. Dit is de tweede grootste stad van Cambodja, maar als je op het dak van het hotel staat zie je zo over de stad. We zijn ‘s avonds gaan eten bij een persoon die ook kookcursus geeft. Het is er wel klein (kan maar max. acht man blijven eten) maar heel proper. Zo konden we eerst uittesten of we van zijn eten geen maag of darmklachten kregen. Dan kunnen we hier misschien een cursus volgen. Na het eten terug naar het hotel en slapen.
Phnom Sampeu
Donderdag 11 november 2010. Battambang, Cambodja.
Vandaag hadden we een rondtrip geboekt bij mr. Sokah, onze chauffeur van de tuktuk. Na ons ontbijt stond mr. Sokah al te wachten met zijn tuktuk. Onze rondrit zou beginnen met een bezoek aan Phnom Sampeu een tempel een dertien km. buiten de stad. Onderweg mochten de jongens een voor een eens vooraan zitten op de brommer. Dit vonden ze geweldig. Aan de voet van de tempel hadden we de keuze te voet naar boven (twee uur wandelen) of met een brommer naar boven. Voor ons was de keuze snel gemaakt: het werd de brommer (drie stuks). Op weg naar boven, over een steile betonweg, stopten we halfweg. Hier stond een tempel die vroeger gediend heeft als gevangenis tijdens de Rode Khmer. Een beetje verder waren een aantal grotten die nog niet zolang te betreden waren. Als we met de brommer nog hoger reden kwamen we aan de top van de berg. Hier was ook nog een tempel te bezoeken waar een aantal apen aan het spelen waren rond een waterput. Weer geweldig voor de kinderen. De tempel (of tempeltjes) stelden niet veel voor. Het was een allegaartje van onafgewerkte en te restaureren bouwsels maar het uitzicht van op de berg was prachtig.
Dan verder naar de bamboetrein. De bevolking daar vond onze vier jongens toch weer iets om mee te lachen en weer volgt dan de vraag of er geen dochter meer komt... Na het betalen van vijftien USD stapten we op ons gammele karretje. De motor werd gestart en de riem werd aangespannen met een stok en we vertrokken. We werden heen en weer geschokt op de sporen die kronkelend voor ons uitliepen. Als er een tegenligger komt wordt één van de twee wagentjes uiteen gehaald en wat verderop terug in elkaar gezet. Op het einde van de rit konden we iets drinken.
In het dorp was ook een baksteen fabriek vrij te bezoeken. Deze baksteenovens (drie stuks) werden gestookt met het kaf van de rijst. Artuur mocht op de terugweg plaats nemen naast de bestuurder en trots dat hij was!
Bamboetrein op herhaling en Cambodjaans koken
Vrijdag 12 november 2010. Battambang, Cambodja.
Vandaag mochten de kinderen kiezen wat we gingen doen. Keuze 1: een bezoek aan een tempel en mini fabriekjes keuze 2: nog eens de bamboetrein of 3: een ossenkarrentocht. En natuurlijk kozen onze jongens voor… de bamboetrein (uiteindelijk maar goed dat we hier nog eens van geprofiteerd hebben want binnen enkele maanden zou het gedaan zijn met de bamboetrein omdat een Australische maatschappij de spoorlijn weer in gebruik wil nemen voor een sneltrein. Spijtig want nu gebruikt de plaatselijke bevolking de spoorlijn nog voor eigen vervoer. Het is primitief maar snel). Onderweg nog gesproken met een koppel dat in Willebroek woont en voor drie maanden op reis is in Azië. Wat is de wereld toch klein.
Rond vier uur in de namiddag hadden we een kookcursus geboekt bij het kleine restaurantje. Wij met ons zessen en nog twee koppels. We deden eerst de inkopen op de lokale markt en begonnen dan in de kleine warme keuken aan onze kookcursus. Compleet met roze koksmuts en al. Na een paar uur konden we dan onze drie schotels opeten. We maakten fried springrolls (loempia), fish amok (vis met kokosmelk gestoomd in palmblad) en chicken curry met rijst (pikant maar erg lekker). Ondertussen konden de kinderen tussen het koken door spelen met de kinderen van de eigenaar en de buren.
