Kobe staat rechtop
Zondag 2 december 2012. Mandalay, Myanmar.

Kasper heeft vannacht nog moeten overgeven nadat hij (weeral) uit zijn bed was gevallen, maar daarna de rest van de dag niets meer. Wij content dat het maar kort en hevig is geweest.

We maakten de autorit van Inle Lake naar Mandalay (oftewel Mandarijn volgens dat de kindjes zeggen). Eerst terug een stop in Kalaw en daarna verder noordelijker. Eenmaal we uit de bergen waren was het weer stukken warmer. Een tweehonderd kilometer voor Mandalay zijn we dan gestopt in het dorp waar ons chauffeur woont. En daar heeft Kobe voor het eerst helemaal alleen blijven rechtstaan zonder hulp. Kobe supertrots, en ook de chauffeur omdat het juist in zijn huis was dat Kobe voor de eerste maal rechtstond.

In de vroege avond in Mandelay toegekomen. We zitten in de Golden Mandalay resort, een superleuk hotel en zeer kindvriendelijk (zoals de meeste hotels hier in Myanmar). Nadat we al ons gerief in de kamer hadden gezet ging Dries nog iets halen buiten; deur toegevallen achter hem. Hij kon de deur niet meer van buiten opendoen zonder de sleutel en wij in de kamer konden de deur ook niet meer opendoen zelfs met sleutel. Dries heeft hulp mogen gaan halen zodat de deur weer openging. De hoteldeuren in Myanmar zijn ons dus niet echt gunstig gezind.

Dan naar de supermarkt achter babyfood en Pampers aan. Er was juist een actie dat als je voor een bepaald bedrag aan babyspullen kocht je een gratis kinderstoeltje cadeau kreeg. Niet echt handig dus om met zo'n flashy blauwe plastieken stoel rond te reizen als je met de rugzak rondtrekt.

Net als Piet Piraat
Maandag 3 december 2012. Mandalay, Myanmar.

Kindjes vroeg wakker deze ochtend want er stond een boottrip op het programma. Met de boot vanuit Mandalay de Mingùnrivier overgestoken naar het stadje Mingùn. Het was een soort oude schippersboot waar wij alleen opzaten. Kasper heeft natuurlijk eerst alles van techniek uitvoerig zitten bestuderen.

In Mingùn was er een tempel te bezichtigen die een vroege koning had laten bouwen. Maar door de recente aardbeving waren er vele delen vernield en kon je er ook niet meer op. Je kon er ook nog de tweede grootste bel van de wereld bezichtigen. Myrthe en Kasper hebben ze natuurlijk uitvoerig zitten testen. De boottrip terug naar Mandalay was in handen van kapiteins Myrthe en Kasper. Ze mochten elk om beurt mee aan het roer staan van de kapitein van de boot. Ze waanden zich gans de tijd in een Piet Piraat verhaal.

Vanop de boot hadden Myrthe en Kasper een reuzenrad zien staan, dus zijn we daar naartoe gegaan na de boottocht. Wat blijkt een lokaal pretpark en je moet gewoon per attractie betalen. Bij de veiligheidsnormen mag je gewoon niet echt stilstaan maar het was een zeer toffe namiddag voor de kindjes. Kobe heeft daar voor het eerst zijn pretpark attractie gedaan. Vanuit het reuzenrad had je prachtig uitzicht over Mandalay (tenminste als je niet zoals Dries met een ei in je broek op dat reuzenrad zat).

Vanavond zijn we dan nog naar de Kyauktawgyi pagode op de heuvel van Mandalay geweest om de zonsondergang te zien. Schitterend!

Snoopie kwijt
Dinsdag 4 december 2012. Mandalay, Myanmar.

Het zoveelste pagodebezoek vandaag. We dachten van vlug efkes binnen te kijken. Maar uiteindelijk was de Mahonya (of zoiets) pagoda echt wel de moeite. De ganse binnenhal is bedekt met bladgoud. Ze waren er nog steeds aan bezig en het is een echt kunstwerk om te zien. Er was daar ook een grote zittende Boeddha waar alleen de mannen dichtbij mochten gaan. Je moet dan eens proberen uit te leggen aan Myrthe waarom de vrouwen niet erbij mogen gaan. Kasper content dat hij mocht gaan en zijn zus niet, vooral als hij nog van iemand een strookje bladgoud kreeg om op de grote zittende Boeddha te kleven. Hij was al een grote Boeddhafan en sinds vandaag is het nog een stukje erger geworden. Hij praat over Boeddha alsof hij er al alles over weet. In de pagode heeft Kasper dan een reuze ballon olifant gekregen. Omdat er vlug ruzie was hebben we dan nog vlug zo'n ballon zeemeermin voor Myrthe gekocht.

In de namiddag hebben we dan (eindelijk) de U Brein Bridge bezocht. Dit is de langste teakhouten brug ter wereld. Kindjes content dat ze er eindelijk mochten overstappen. Op de brug wel een klein probleempje gehad: Myrthe en Kasper hadden staan poseren met Snoopie op de brug. Myrthe heeft dan Snoopie gegeven aan Kobe omdat hij wat zou kunnen slapen, maar zonder dat we het gezien hebben heeft Kobe Snoopie uit de buggy gesmeten. We hebben nog een heel eind achter Snoopie zitten zoeken maar hij was onvindbaar. Myrthe was ontroostbaar. Ze had beloofd aan mijnheer de directeur dat ze zo goed voor Snoopie ging zorgen en nu was ze hem kwijt. Uiteindelijk is ze dan toch gestopt met huilen nadat we gezegd hebben dat we een vervanger voor Snoopie gaan zoeken dat de klasgenootjes dan gaan kunnen meevolgen. Dus voor de klasgenootjes: sorry dat we Snoopie kwijt zijn maar we zoeken zo vlug mogelijk voor een vervanger.

Toen we aankwamen in Taung Taman (het dorpje aan de overkant van de brug) was er daar een schooltje. Het was geen probleem om het schooltje bezoeken. Myrthe en Kasper vonden het zeer indrukwekkend hoe dat de kindjes daar les krijgen. Toen we uitleg vroegen aan de juffrouw die Engelse les gaf aan de kindjes bleek dat ze zelf bijna geen Engels kon.

Dan nog maar een zoveelste pagode bezocht. Er stond een hoge toren die je kon beklimmen om uitzicht te hebben over het dorp en de brug. Aangezien je pagodes moet bezoeken op je blote voeten was de toren beklimmen een pijnlijke bedoening voor de voeten daar de trap bestond uit fijne metalen treden.

Terug naar de overkant via de houten brug bij zonsondergang ondertussen nogmaals gezocht achter Snoopie maar hij bleef onvindbaar. Op de terugweg zijn we nog op zoek geweest naar een plaatselijke hersteldienst voor onze buggy want er was een stukje kapot en we wilden dat laten herstellen.

Uiteindelijk iemand gevonden die het kon herstellen. Eerst hebben ze met vier man zitten discussiëren over hoe ze het gingen oplossen. Dan is er iemand met zijn brommerke rondgereden om alle benodigdheden te verzamelen om het te herstellen. Dan hebben ze allemaal samen operatie buggy gedaan. Resultaat: buggy is nu beter dan ervoor!