Paraplu’s en nog meer Boeddha’s
Donderdag 29 november 2012. Inle Lake, Myanmar.

Met pijn in het hart vertrokken we vanuit het hotel. Ze waren er echt zeer vriendelijk en ook de kindjes waren daar graag, alleen Kobe misschien iets minder want hij werd er geen minuut met gerust gelaten.

Onze eerst stop voor vandaag was in Pindaya. Toen we uitstapten werden we overrompeld door de lokale toeristen die allemaal op de foto wilden met de kindjes. Uiteindelijk toch kunnen ontsnappen en naar het Natural Cave Museum geweest. Lees: een grot vol Boeddhabeelden. Kasper weer in de wolken met al zijn Boeddhabeelden en wij waren achter enkele kamers die Boeddhabeelden al beu gezien, maar Kasper ging die grot niet buiten gaan vooraleer hij al de boedda's gezien had én ze met het nodige enthousiasme bekeken had. Aan de voet had je dan nog alle soorten pagodes staan, veel minder toerisme en meer de moeite voor het bezoeken dan die Boeddhabeelden.

Net naast de pagodes was er een parapluwerkplaats waar ze (vooral zonne-) paraplu's op ambachtelijke wijze maakten. We kregen er onmiddellijk de nodige uitleg en de kindjes mochten dan ook meehelpen. Eerst maakten ze van een soort hout pulp, dit dan fijn kloppen met een hamer (waar Kasper met veel enthousiasme aan meehielp), dan alles in een waterbad en het papier versieren met bloemblaadjes.

Na een aantal uren verder rijden uiteindelijk in Inle Lake toegekomen. Op het eerste zicht een leuk stadje. Morgen gaan we dit dan verder ontdekken.

Leuke hotelkamer. Alleen had Myrthe deze keer aan de deur van de badkamer geprutst zodat ze in het slot viel, en van buiten uit kon je ze enkel opendoen met een sleutel die we niet hadden. Dries dus naar de receptie en ze gingen het onmiddellijk komen oplossen. Na enkele minuten hoorden we plots lawaai, we gaan naar buiten kijken en we zien ze daar met een ladder staan tegen de muur van ons badkamervenstertje. Ze waren erdoor aan het kruipen om de deur van binnen uit open te krijgen. We lagen allemaal krom van het lachen, want blijkbaar hebben ze in het hotel geen sleutels van de badkamerdeuren.

Hoera voor Kobe!
Vrijdag 30 november 2013. Inle Lake, Myanmar.

Hiep hiep hoera! Vandaag is ons Kobe één jaar. Deze morgen dan vertrokken met een longtailbootje op het Inle Lake. Overal langs het meer vind je paalwoningdorpen met plaatselijke ambachten. Leuk om alles te bezoeken maar wel zeer toeristisch. We hadden wel geluk dat onze chauffeur iemand kent in het dorpje met een boot. Hij kende vele leuke plekjes op het meer. De broer van de bootman is monnik in een klooster langs het meer en vandaag was het daar juist monnikenwijding. Dus heeft hij ons daar mee naar toe genomen. Gans het dorpje was daar voor de ceremonie. Eerst mochten we naar binnen gaan om te zien hoe ze donaties deden aan de monniken. Aangezien dat het ook juist de dag was om de zonen van Boeddha te eren namen ze Kasper mee om hem in traditionele kledij te steken. Maar dat was niet echt zo'n succes. Kasper wist niet wat er hem overkwam. Al dat volk dat aan hem begon te prutsen om hem aan te kleden. Toen ze hoorden dat Kobe jarig was, kreeg hij een mooie kroon op (die hij natuurlijk niet lang op zijn hoofd liet staan). Daarna mochten we mee aanschuiven voor het middagmaal. Het smaakte, vooral de kindjes aten alsof ze al een week geen eten hadden gekregen. Na het eten mochten we dan naar de monnikenwijding gaan kijken. Eigenlijk een lange en eentonige bedoening, dus dan maar weer de boot op om nog wat verder te varen. Zo bezochten we nog de weverij, waar Myrthe en Kasper eens aan zo'n weefgetouw mochten plaatsnemen. De vele vrouwen vonden het natuurlijk plezant om de kinderen bezig te zien aan de te grote weefgetouwen voor hen. Daarna vaarden we nog voorbij de drijvende tuinen, daarkweekten ze vooral tomaten.

Na de boottocht was het tijd vor Kobe zijn verjaardagstaart, de chauffeur had voor verrassing een lekkere chocoladetaart besteld bij de plaatselijke bakker. Nadat hij zijn eerste kaarsje had uitgeblazen (met de hulp van grote broer en zus) heeft Kobe een groot stuk van zijn taart gegeten.

Zwemmen in de hotsprings
Zaterdag 1 december 2012. Inle Lake, Myanmar.

Opnieuw wat regen vandaag, maar tegen dat we vertrokken was het weer wat over. Gelukkig want vandaag stonden de hotsprings op het programma. Dit is een kuuroord met natuurlijke warmwaterbronnen waarin je kon zwemmen. We hadden geluk want we hadden de drie baden voor ons alleen. Met bijhorende bar, terras en tuinstoelen, pure luxe. Het eerste bad had een temperatuur van in de 40°C, het tweede van meer dan 50°C en het laatste bad meer dan 60°C. Wij zaten dus vooral in het eerste bad.

In de namiddag hebben we dan naar de wijngaard van Inle Lake geweest. Daar kunnen we zeer kort over zijn: een Fransman heeft daar enkele hectare gekocht en de plaatselijke bevolking werkt daar zonder machines voor hongerlonen(handmatig etiketten plakken, enz) en verkoopt zijn (slechte) wijn dan voor woekerprijzen. Dus het was een zeer kort bezoek.

Vanavond had Kasper dan plots hevige buikpijn met diarree en overgeven. We wisten eerst niet hoe het kwam want we hadden die dag allemaal hetzelfde gegeten. Totdat we doorhadden dat hij ‘s morgens waarschijnlijk van dat water gedronken had in die zwembaden van de hotsprings.