Artikelindex

De Nasca lijnen
Vrijdag 4 maart 2011. Nasca, Peru.

Ik zit, 's ochtends, op de veranda met uitzicht op zee. De jongens spelen om de hoek met zand en stenen. Karen is op excursie naar eilanden hier in de buurt (Islas Ballestas). Ze hoopt daar nieuwe vogels te zien.

Maandag 28 februari zijn we rustig opgestaan en na het ontbijt naar een speeltuintje gegaan. Karen had er één ontdekt tijdens een wandeling in de stad. Daarna doorgelopen naar een klein café waar ze heerlijke taart hebben en daar hebben we koffie gehad.

Tijdens de wandeling erna, langs oude Inca muren, was Simon vervelend. Hij kreeg straf, hij mocht geen duiven wegjagen en hij zat te roepen om 'mama'. Een Peruaanse vrouw wilde hem wat opvrolijken met een snoepje. Dat vond hij wel lekker. Daarna gaf de vrouw mij een briefje met de aanwijzing van de markt bij San Pedro. Ik begreep er niet veel van, ik denk dat ze wilde helpen met een plek waar je goedkoop groenten en fruit voor de jongens kunt kopen. We hadden toch geen doel die ochtend, dus besloten maar naar die markt te gaan. Het bleek een grote overdekte markt te zijn waar van alles werd verkocht. Leuk om daar eens overheen te lopen. We hadden de markt eigenlijk eerder moeten bezoeken en daar onze boodschappen moeten doen. Maar goed, dat is achteraf. Na de markt zijn we naar ons huisje gegaan en hebben voor het laatst een tosti gemaakt voor de jongens.

Rond vijf uur hadden we alles ingepakt, het huis weer op orde gebracht en hadden we de controle van de huisbaas gehad. Alles was oké, dus we konden naar de bus. We hadden kaarten bij de bus 'Cruz del Sur' besteld en hadden twee plekken voorin de bus gekregen. Gelukkig was de bus niet echt vol, dus konden we de jongens op andere stoelen kwijt. De tocht was gepland op een uur of veertien.

De tocht begon met veel bochten, maar gelukkig vielen de jongens snel in slaap. Tijdens de tocht ook nog veel mist gezien. Maar rond een uur of half drie stopte de bus en ging achter een andere bus staan. Er werd verder niks verteld dus ben ik maar gaan slapen.

's Ochtends om een uur of zes stond de bus er nog. Karen is buiten wat foto's gaan maken en hoorde dat er een 'landslide' was geweest. De weg was geblokkeerd. Je hoort er niet zoveel. Af en toe start de bus, is er lichte paniek bij de mensen die buiten staan, want de bus gaat rijden. En tien meter verder stop de bus weer, omdat het toch niet verder kan. Maar goed, zo rond een uur of acht lijken de bussen door de kunnen rijden. Er is nog een opstopping bij de landslide, waar nu een smal pad gemaakt is. Aan onze kant zijn er bussen die ingehaald hebben en nu de tegengestelde baan blokkeren. Langzaam manoeuvrerend moesten de bussen er langs. Daarna werd de tocht vervolgd.

altaltalt

Het voordeel van een uur of zes wachten is wel dat we nu tijdens daglicht rijden. We blijven bergen oversteken, maar de bergen worden wel steeds droger en droger. En op het laatst komen we bij Nasca aan. Een droge stoffige stad. De bustocht heeft nu twintig uur geduurd, maar eigenlijk ging dat best wel goed met de jongens.

altalt

We worden opgehaald door Mart, de eigenaar van de hostel 'Walk On Inn'. Het is een gezellige hostel waar we meer Nederlanders tegenkomen. Op zijn tijd ook wel eens lekker, weer praten in het Nederlands met anderen. We hadden het hostel gekozen omdat er ook een zwembad was, dus daar hebben we gelijk gebruik van gemaakt.

altaltalt

's Avonds gaan we naar het centrale plein. Het is dicht in de buurt van het hostel. Tot nu toe heeft elk dorp of stad wel een centraal plein met bomen waar mensen samenkomen. Ik vind het wel een mooi idee. Vanaf het plein gaan we naar een restaurant dat aangeraden wordt door de Lonely Planet, waar we lekker eten krijgen (veel vis hier, onder andere in het gerecht ceviche, een koud gerecht waar de vis is 'gegaard' in citroensap).

De volgende ochtend doen we rustig aan. We ontbijten en gaan daarna naar een busmaatschappij die richting Ica rijd. Niet dat we daar naar toe willen, maar op de route ligt een (kleine) uitkijktoren, de Mirador genaamd. In Peru heet veel mirador, uitzichtpunt. Vanaf de Mirador kun je twee Nasca figuren zien. Daarna lopen we nog naar een berg in de buurt. Vanaf daar zien we helaas geen lijnen. Ik zie wel wat lijnen, maar weet niet of deze bij de Nasca lijnen behoren.

altaltalt

Op de weg terug ziet Simon een glijbaan in een gebouw. Dat zie je hier meer: een restaurant met een ballenbak, een klim deel en een glijbaan. En zoals altijd kun je daar goed en goedkoop eten. Simon wil daar uiteraard graag naar toe. En omdat het in de buurt is, en het toch lunch tijd is, gaan we daar maar eten.

altalt

Daarna terug naar het hostel voor een duik in het zwembad. Daarna hebben de jongens een filmpje gekeken en is Karen nog even vogels gaan kijken. 's Avonds weer naar het plein. Nog wat souvenirs gekocht en weer lekker gegeten.

De volgende dag weer rustig opgestaan, ontbeten en de tassen gepakt. De jongens hebben nog wat op de computer gespeeld en daarna zijn we uitgecheckt en naar de bus gegaan. We hebben een 3,5 uur durende tocht naar Pacaras voor de boeg.

Inhoudsopgave

  1. Puno
  2. Cusco
  3. Nasca
  4. Paracas
  5. Lima
  6. Weer thuis
Altijd gesloten?

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!