Paulien single mama met zoon op reis in Ecuador 2011
6 t/m 31 juli 2011

Met de juiste dosis lef en vertrouwen kun je heel ver komen. Single mama Paulien en haar zoon Govert (8) belanden deze zomer zelfs helemaal in Ecuador. Wat ze daar gaan doen, dat ligt nog open. Maar Govert (8) heeft wel een verlanglijstje: de fregatvogel, jan van gents én de bultrugwalvis. De speurtocht kan beginnen!

Door Paulien Rijke

Zuid Amerika is in zicht
Zondag 19 juni 2011. Nederland.

Wat vliegt de tijd toch weer voorbij. Ineens is het nog maar twee weken! Ongelooflijk. Langzamerhand begin ik steeds vaker aan onze reis te denken. Wat gaan we daar doen? Wat komen we tegen? Govert verheugt zich vooral op alle bijzondere dieren. Variërend van de fregatvogel met de rode keel tot de Jan van Gents met blauwe poten, maar ook de bultrugwalvis staat op zijn verlanglijstje. En juist nu komt AH met een nieuwe plaatjes actie! Ja inderdaad, dierenkaartjes. Je begrijpt dit verhoogt de pret.

Eigenlijk heb ik nog weinig echt geregeld. Gezien het klimaat en de vele gezichten van Ecuador denk ik dat we deze keer zowel warme als koele kleding bij ons moeten hebben. Toch wil ik alles in één rugzak proppen. Ik heb mij dan ook voorgenomen deze keer echt heel weinig mee te nemen. Wel allebei een lange broek en een warme trui verder een korte broek of een jurkje en echt licht spul wat in laagjes gedragen kan worden.

En omdat ik mij de, goedbedoelende waarschuwende, verhalen over de hoogte toch aantrek, ben ik zelf nog op de valreep aan mijn conditie aan het werken. Met de Belgische Evy van Vlaanderen Sport op de Ipod loop ik twee a drie keer per week hard. Hopelijk is dit genoeg. Met Goverts conditie is niets mis, die voetbalt drie keer per week en in de meivakantie fietste hij nog fluitend tachtig kilometer op een dag met ons mee naar Beverwijk en de volgende dag weer net zo makkelijk tachtig kilometer terug. Dus dat zal wel lukken.

Woensdag 6 juli vliegen we naar Quito. Natuurlijk weer met de bekende omweg (inclusive bij een goedkoop ticket). Donderdag- en vrijdagochtend hoop ik mijn Spaans weer wat op te frissen. Ik heb voor twee ochtenden Spaanse les geregeld op een taleninstituut in Quito. Vrijdagmiddag vertrekken we dan met de lokale bus richting Ottavalo. Daar begint de reis denk ik pas echt. Ottavalo staat bekend om haar indianen en de beroemde grote indianenmarkt op zaterdag. Benieuwd wat we daar allemaal gaan aantreffen.

Verder wil ik graag nog een jungletocht maken en een vulkaan beklimmen. Dit laatste schijn je ook goed gedeeltelijk per fiets te kunnen doen. Nu heb ik van hier al veel websites bekeken, maar ik vind het allemaal nog wel prijzig. Zeker als je bedenkt dat Ecuador een van de armste landen is, vind ik een bedrag van 160 dollar pp (!) voor 1 nacht, 2 dagen excursie best aan de hoge kant. Hopelijk kan ik ter plekke nog wat over de prijs onderhandelen en kunnen we toch wel een en ander regelen. We nemen de reisgids mee en in het vliegtuig heb ik tijd zat om nog wat dingetjes uit te zoeken dus dat komt vast allemaal goed.

Van de week al even bij de huisarts langsgeweest en gelukkig hebben we geen prikken meer nodig. Dat maakt het allemaal vrij eenvoudig. We zijn er eigenlijk al bijna klaar voor.

De eerste diepte- en hoogtepunten
Vrijdag 8 juli 2011. Otavalo, Ecuador.

Hier is ons eerste verslag vanuit een zonnig Ecuador. We zijn pas drie dagen onderweg maar er is natuurlijk al veel gebeurd. Na een voorspoedige eerste vlucht naar Madrid hebben we ons zes uur vermaakt op het vliegveld van Madrid. Je kunt je voorstellen dat we dus redelijk gaar het vliegtuig richting Bogota instapten. Maar de reis verliep prima. Personeel van Avianca was heel vriendelijk en het toestel was prima. We hebben aardig wat van de ruim tien uur kunnen slapen.

In Bogota aangekomen begon echter de stress. Onze bagage was maar tot Bogota doorgelabeld en niemand kon ons zeggen of onze bagage door zou gaan naar Quito. Zelf ophalen was geen optie, daar zou geen tijd voor zijn. Het vliegveld van Bogota is vol met bewaking en no chance dat je ook maar één stap buiten je paadje zet... De enige troost was dat bijna alle passagiers uit Madrid hetzelfde probleem hadden. Dus geduld hebben. Om half een ‘s nachts lokale tijd kwamen we uiteindelijk door de douane en... jawel een beetje opzij van de lopende band lag onze bagage. Je kunt je niet voorstellen hoe opgelucht wij waren. Blij en enigszins uitgelaten stapten we in het busje van onze chauffeur. Onze moeheid viel even weg want ach, wat kon ons nog gebeuren. De chauffeur zou ons naar ons hotel brengen en wij zagen onszelf al heerlijk in bed rollen. Maar helaas het liep anders.

Eenmaal bij het hotelletje (in een verlaten slapend straatje in het oude gedeelte van Quito) werden we opgewacht door de bewaker. De receptie was op dit tijdstip natuurlijk al gesloten. De bewaker was veel aan het bellen en gebaarde ons nog even te wachten. Hij bleek niets van onze reservering (en bevestiging!) te weten. Opgewekt sjouwde hij onze bagage drie etages hoog om vervolgens ons toch mee te delen geen plaats te hebben! En voordat ik er erg in had sjouwde hij weer net zo vrolijk onze bagage naar beneden en zette die op straat! We moesten maar even ergens verderop proberen en morgen terugkomen...

Sta je dan, na een reis van meer dan 26 uur, midden in de nacht in een verlaten straatje van Quito. Dat terwijl alle gidsen je waarschuwen om na negen uur ‘s avonds in dit gedeelte niet over straat te gaan. In mijn wanhoop nog bij een onguur hotelletje aangebeld, stel je voor het was inmiddels een uur ‘s nachts. De man die open deed kwam mij echt te creepy over, maar ach dat lag misschien meer aan mij dan aan hem, want hoe zie jij eruit als je om een uur ‘s nachts uit je bed gebeld wordt? Gelukkig vielen we toch wel een beetje op in dit slapende straatje en was er een aardige taxichauffeur wakker die in de gaten had wat er gebeurde en die nam ons op sleeptouw. Na twee vergeefse pogingen bij andere hostals wist hij ons gelukkig bij een goed adresje te droppen. Om twee uur vielen wij opgelucht maar ook enigszins ontdaan op bed. Als roosjes geslapen.

De volgende ochtend bleek dat we uiteindelijk heel goed terecht waren gekomen. Een super vriendelijk hotelletje, heerlijk ontbijtje en je bent bijna alles weer vergeten. Helaas heb ik door dit hele incident wel de Spaanse les moeten missen. Misschien dat we dat later deze week nog eens regelen. Voor nu doe ik het met mijn gebrekkige Spaans aangevuld met Engels. Het gaat redelijk.

Goed zoals gezegd een wat vreemde enerverende start, maar inmiddels genieten we volop van Ecuador. De eerste dag nog wel rustig aan gedaan in verband met hoogte en jetlag. Quito ligt al op 2600m maar gisteren hebben we al onze eerste 4000der gedaan. Oké we zijn met een kabelbaan naar boven gegaan en hebben daar een wandeling van een uur gedaan. Waanzinnig uitzicht, het was heel helder (en koud!). Drie andere vulkanen kunnen zien van boven rond de 5000m. en natuurlijk een mooi uitzicht op Quito zelf. Daarna ‘s middags paar uurtjes geslapen, in de stad gegeten en weer vroeg naar bed.

Vanochtend op tijd op en na een heerlijk ontbijtje Quito weer in. Mooie botanische tuin met een reptielenmuseum en een klein alles wat museumpje, daarna de Basiliek van Quito bekeken. En ‘s middag met de lokale bus door naar Otavalo.

De busrit was een attractie op zich. We mochten voorin naast de chauffeur zitten en hadden niet alleen een geweldig uitzicht, maar ook een leuk gesprekje met de chauffeur én goed zicht op het reilen en zeilen langs de weg. Ecuador is leuk! Relatief nog maar weinig toeristen gezien. Veel mensen die nog in authentieke kleding lopen (veel indianen). Een mooi oud centrum met veel kerken. Vriendelijke, behulpzame mensen. Het is genieten hier.

We zitten nu in Otavalo in een prima hostal. Morgen eerst naar de zaterdagmarkt die vooral bevolkt wordt door indianen en daarna misschien een waterval bezoeken. Zondag hopen we een tochtje te regelen naar het Condorpark. Deze bijzondere grote roofvogel zou hier te zien zijn. Ben benieuwd.

Indianen, beestenmarkt, condors en een waterval
Maandag 11 juli 2011. Quito, Ecuador.

Even weer een berichtje van ons. Zaterdagochtend hebben we heerlijk over de markt gesjouwd. Een grote markt van en voor Indianen. De meeste nog heerlijk authentiek in klederdracht. Echt wat een plaatjes, we komen ogen tekort. Na de groente- en fruitmarkt zijn we doorgewandeld naar de beestenmarkt. Want zoals jullie misschien wel weten, eten de Ecuadorianen graag vlees en dan blijft het niet alleen bij varkens, koeien, schapen en kippen maar ook honden, katten en cavia´s zouden prima smaken. Hier op de markt worden ze dus in alle soorten en maten aangeboden. Ja, we moesten af en toe even slikken. ‘Mamma het is toch wel zielig he, kijk nou wat een lieve hondjes, zouden ze die echt eten, nee toch zeker?’ ‘Mm, ik weet het niet Govert, maar wat denk jij? En dan volgt natuurlijk een diepe zucht en nog een keer vertwijfeld: ‘Nee, toch?’ Tja… Maar ik moet zeggen, ik heb al aardig wat marktjes over de hele wereld gezien, maar het gaat er hier in Ecuador erg relaxt aan toe. Weinig stress, geen gegil, getrek en geduw. Wij konden ook heel makkelijk overal rondsnuffelen zonder dat het ongemakkelijk werd. Een hele leuke ochtend.

s Middags hebben we een mooie tocht gemaakt naar een kratermeer. Het is hier zo mooi. Al die hoge bergen, hoog maar wel glooiend en ondanks de hoogte toch nog begroeid of in ieder geval groen. Prachtig. Via wat kleine weggetjes zijn we uiteindelijk nog uitgekomen bij de kleine nederzettingen van de lokale indianen. We werden zelfs even op een (besloten) indianenfeest uitgenodigd, super!

We hebben de dag weer vroeg afgesloten. We zitten nog steeds niet helemaal in het ritme. We zijn vroeg wakker (rond vijf uur, half zes) en gaan vroeg slapen. Govert smeekt mij zo rond 19.00 uur al of hij naar bed mag. Nou, ik hoef vast niet te vertellen wat dat wil zeggen als Govert naar bed wil!

Zondagochtend hebben we een bezoekje gebracht aan het Condorpark. Super. Veel mooie roofvogels en als toetje een mooie show. Helaas hebben we geen Condors in het wild gezien, maar wel veel overvliegende gieren. Op de terugweg hebben we een stukje gelopen, maar al gauw kregen we een lift van een Ecuadoriaans stel. ‘s Middags gingen we natuurlijk weer lekker op pad. Deze keer de andere kant op, naar een waterval. Een mooi aangelegd pad ernaartoe. En aan de voet een leuke bron midden tussen de bergen. Govert heeft nog even gezwommen. Het zag er geweldig uit, maar volgens Govert was het wel veel te koud. Tja, dat is misschien wel het enige minpuntje tot nu toe. Het weer is prima, maar nog niet zo zomers als we andere jaren gewend zijn.

Vandaag zijn we weer terug in Quito om straks de nachtbus naar de jungle te nemen. We hebben onszelf op een trip van vier dagen jungle getrakteerd. We hopen dus morgen in de loop van de dag het primaire regenwoud in te varen!

Lieve allemaal, ik hoop dat jullie ook allemaal genieten van de zomer(vakantie). Dank jullie wel voor de leuke reacties en tot over een weekje. Wij zijn immers even een paar dagen ‘uit de lucht" op zoek naar wild!

Terug van de jungle
Zaterdag 16 juli 2011. Quito, Ecuador.

We zijn weer terug in Quito. Heerlijk uitgerust! De jungle was zo ontspannen dat ik bijna mijn kringen onder m’n ogen kwijt ben.

Maandagavond hebben we de nachtbus genomen. Na een redelijke goed geslapen te hebben zijn we dinsdagochtend vroeg in Cuyabeno aangekomen. Met een kano trokken we de jungle in en peddelend zijn we bij ons resort aangekomen. Een eenvoudig kleinschalig resort. Goof en ik kregen een leuke kleine cabin op palen, een houten open hutje met een kleine badkamer. We kwamen aan samen met nog drie toeristen uit Australië en Zwitserland. Er was al een groepje van vijf toeristen die twee dagen eerder waren aangekomen. Al met al waren er telkens niet meer dan tien tot twaalf gasten.

Na een ontbijt hebben we wat gehangen in een hangmat en van het uitzicht en de mooie junglegeluiden genoten. ‘s Middags viel er een serieuze regenbui. Ja, het is niet voor niets het regenwoud! Daarna rond een uur of drie een mooie wandeling van ongeveer drie uur door de bush gemaakt. Ongelooflijk al die planten en al die kleuren groen. Super. Zoals overal in Ecuador komt de zon op om zes uur en gaat ook onder om zes uur en dan is het ook echt donker in de jungle. ‘s Avonds zijn we op kaaimannenjacht gegaan. Gewapend met zaklantarens zijn we in de boot gestapt op zoek naar kaaimannen. Heel spannend om zo in het donker door de jungle te varen. Alle takken lijken op kaaimannen of andere enge beesten. Maar deze avond niets gespot. Bij thuiskomst hebben we in het pikkedonker de hut opgezocht en heerlijk (onder een klamboe) geslapen. Die geluiden die je hier hoort zijn echt zo gaaf.

De volgende dag bleek Govert helaas niet helemaal fit. In de ochtend zijn we nog wel gaan vissen, maar ‘s middags hebben we het even wat rustig aan gedaan. Hij had koorts, maar gelukkig hielp een sinasprilletje goed. Het vissen was wel een leuke activiteit hoor. Eerst hebben we met de kano een mooi rustig inhammetje tussen de bush in de rivier gezocht en daar zaten we met een bamboestok, stuk draad, haakje en wat rauw vlees geduldig naar het water staren. Maar ondanks dat bij Goof en mij het vlees door slechts kleine visjes werd afgesnoept, hebben we met elkaar wel twee gewone vissen en drie piranha´s gevangen!

Donderdag was de mooiste dag. Met z´n allen zijn we in een moterboot op weg naar een lagune gegaan. Een supermooie tocht diep de jungle in. Na wat kleine aapjes en natuurlijk wel veel mooie vogels heeft Govert een anaconda gespot. Een baby anaconda lag zo vlak voor ons op een tak. Met het bootje hebben we vrijwel tegen de tak aangelegen om foto´s te maken. Spannend! Het mag dan een baby anaconda heten, ik denk dat dit beestje toch ook al wel anderhalve meter lang was. Daarna zijn we verder gevaren en hebben we nog een hele groep kleine aapjes door de bomen zien slingeren, supergrappig om te zien. Eenmaal bij de lagune zagen we roze rivierdolfijnen! Jammer dat ze niet zo hoog springen als de grijze, maar toch was het al geweldig dat deze mooie beesten zo om ons bootje zwommen. Zelf zijn we ook nog even in de lagune gesprongen voor een frisse duik. Heerlijk.

Terug weer uren door de jungle gevaren. Zo gaaf wat je allemaal ziet en hoort aan dieren en planten. Onze gids spotte nóg een anaconda. Deze keer wel een grote. Best bijzonder dat we twee van die gevaarlijke slangen hebben gezien. We werden nog verrast door een paar megagrote spinnenwebben die soms inderdaad bewaakt werden door een grote spin! Ik denk wel dat we een mooi beeld van de jungle hebben gekregen deze paar dagen. In het donker zijn we teruggevaren en iedereen was super tevreden over deze mooie dag.

Vrijdag sloten we de tocht af met nog een tochtje per boot stroomopwaarts de rivier om vervolgens terug met de stroom mee terug te zwemmen naar onze lodge. Spannend! Want ondanks dat het volgens de gids, mits je in het midden van de rivier zwemt, geen kwaad kan, wisten we toch dat er slangen, piranha´s en kaaimannen zwemmen.

Heel tevreden namen we ‘s middags de bus terug naar Quito. Deze keer reden we het grootste gedeelte overdag. Je ziet in een paar uur de hele omgeving veranderen van warm subtropisch klimaat en vegetatie naar wat koeler berg landschap. Terug in Quito werden we weer hartelijk ontvangen bij de ons inmiddels bekende lodge. Dat voelt een beetje als thuiskomen 

Vandaag bezochten we de evenaar. Toch onwerkelijk om te zien dat hier op het midden van de wereld het water niet linksom of rechtsom draait, maar recht naar beneden het putje in valt. Zwaartekracht !? Het is Goof en mij zelfs gelukt om een rauw ei op een spijker te plaatsen. Foto’s volgen later als bewijs!

Vanaf de evenaar rijden we met de lokale bus terug. Althans, dat was de bedoeling. Maar het eerste stuk kregen we weer spontaan een lift aangeboden door een Amerikaans/Ecuadoriaans stel. Bijzonder vriendelijk, ze nodigden ons nog uit voor een lekkere kop koffie en gewapend met nieuwe tips en adressen hebben ze ons een stukje verder alsnog naar de bus gebracht.

Lieve allemaal. Het is hier super, we genieten enorm. Ecuador bevalt zeer goed. Iedereen is vriendelijk, behulpzaam en erg relaxt. We hebben nog twee weken vakantie, maar nog plannen voor minstens het dubbele. Morgen gaan we door richting Mindo, Banos en Cuenca en volgende week hopen we nog een week aan de kust te genieten. Lieve groet van ons uit een zonnig, relaxt Ecuador.

Mi niño devuelto
Zondag 17 juli 2011. Baños, Ecuador.

Vanuit Quito zijn we vroeg (zes uur!) richting Baños vertrokken. Het eerste stuk kregen we een lift van onze hoteleigenaar. Daarna vlot op de bus verder gezet. We waren rond tien uur al in Baños, een heerlijk stadje dat op zondag gezellig druk was. Ecuador is erg katholiek dus de kerken zijn op zondag nog vol!

Een leuk hotelletje gevonden en deze dag een leuke dierentuin iets buiten het stadje bezocht en verder wat rondgeslenterd. 's Middags viel er nog een forse regenbui, maar die hebben we als goed excuus gebruikt voor een lekkere massage.

In Baños zijn veel heet waterbronnen, zwembaden en nog werkende vulkanen. Het water is heet, de zwembaden worden gevuld met water uit de vulkaan en zijn zo rond de veertig graden! Verder staat het dorpje ook bekend om de vele spectaculaire excursies naar vulkanen, maar ook canoying, rafting en bungy jump worden hier veelvuldig aangeprezen. Govert werd helemaal enthousiast bij het zien van een soort buggy´s, cross autootjes waar je met z’n tweetjes in kan. Dus de plannen voor de komende dagen waren snel gemaakt. Maandag fietsen, dinsdag met de buggy op stap. ‘s Avonds hebben we in een Frans restaurantje vleesfondue gegeten. Helaas viel het eten bij Govert niet goed. Midden in de nacht kwam alles er weer uit… Goed, de volgende ochtend kon ik mijn Spaans uitbreiden. Mi niño devuelto a las noche. Pueder usted limpian la habitacion, por favor? Ha ha jawel mijn spaans gaat vooruit toch?

Fietsen
Maandag 18 juli 2011. Baños, Ecuador.

Vandaag hebben we twee fietsen gehuurd. En vol goede moed gaan we op pad. Maar helaas zit het weer vandaag niet echt mee. Het is koud, we moeten veel klimmen het eerste stuk en Govert z’n fiets is niet echt goed (de versnellingen doen het niet!). Het enthousiasme van Govert zakt bij elke bocht verder weg. En als het dan ook nog serieus gaat regenen, tja dan moeten we wel opgeven. Dus steken we onze duim maar weer op en liften met een pick-up mee terug.

Eerst maar even lunchen. Gelukkig klaart het weer op en 's middags stappen we opnieuw op de fiets nu richting de heet water zwembaden. Nu heb ik in het boek natuurlijk even gekeken welke baden het lekkerst zijn. Maar ja, vandaag moeten we kennelijk werken voor de kost. Dus worden we van het kastje naar de muur gestuurd en klimmen heel Baños door. Uiteindelijk vinden we een stuk buiten Baños helemaal boven op de berg zwembaden. Ons harde werken wordt beloond! Heerlijke hete baden af te wisselen met koude en heerlijke massagedouches met zowel heet als koud water. We zijn de enige toeristen tussen allemaal Ecuadorianen die hier hun bad nemen. Super.

Hier in Baños kan je soms de vulkaan ‘s avonds nog echt vuur zien spugen, maar het reisbureautje waar ik naar een avondritje naar de vulkaan informeer vertelt ons dat er helaas op het ogenblik weinig te zien is. De vulkaan werkt nog wel, maar spuugt niet! Gek idee toch zo dichtbij een werkende vulkaan te zijn. In de omgeving zie je hier overal bordjes met vluchtroutes en veilige verzamelplaatsen. Geeft toch wel een beetje te denken!

Buggyen
Dinsdag 19 juli 2011. Baños, Ecuador.

De dag kan voor Govert niet snel genoeg beginnen. Vandaag gaan we een buggy huren. We krijgen een vrij oud karretje met een echte knalpot! Allebei een helm op, riemen vast... daar gaan we. De weg die gisteren zo lastig te fietsen was, is nu natuurlijk een leuke uitdaging.

Na een paar kilometer rijden we langs de rivier. Hier kun je op verschillende plaatsen aan een kabel de rivier (het dal) oversteken. Je kunt kiezen of je dit in een soort bakje wilt doen of dat je je met een tuigje aan zo het dal in laat schieten. Het ziet er super uit. Ja ik kan het nog bijna niet geloven maar ik ben inderdaad het dal over gevlogen. Geweldig. Eerst natuurlijk super eng, staan ze een beetje zo'n tuigje bij je aan te sjorren daarna een paar grote karabijnhaken die ze eerst aan je rug haken en vervolgens aan de kabel over het dal. En dan ineens vlieg je! Wauw. Govert zag dit (gelukkig!) nog niet zitten dus hij is (ook heel stoer) alleen in het bakje teruggegaan om vervolgens mij mooi op de foto vast te leggen.

Daarna door met de buggy. Op een rustig stukje heeft Govert het stuur even over genomen. En ook dat was natuurlijk geweldig om te zien. Een glunderend kind, die helemaal trots alleen in de buggy rijdt, heerlijk. Voldaan hebben we na ruim 3,5 uur de buggy weer ingeleverd.

Top(pen) dag
Woensdag 20 juli 2011. Cuenca, Ecuador.

Vandaag zijn we door gegaan naar Cuenca. Dat is vanuit Baños best een heel eind, maar we zijn wel wat gewend en vinden het allebei ook jammer om anders twee dagen onderweg te zijn. Dus nemen we eerst de bus naar Riobamba om vervolgens een uur later de bus naar Cuenca te nemen. Deze rit is werkelijk fantastisch qua uitzicht maar ook weer typisch Ecuadoriaans qua entertainment. Vandaag hebben we geluk met het weer; het is een heldere zonnige dag.

De rit vanaf Riobamba naar Cuenca duurt ongeveer zes uur en voert dwars door hoge bergen van rond de 5000 a 6000 meter! Onbeschrijfelijk mooie vergezichten, zo gaaf. In het boekje had ik al gelezen dat je vaak hele stukken door de wolken/mist rijdt, maar zoals ik al zei hadden we een top dag. Het zicht was fantastisch. Jammer dat we dit niet op foto's kunnen vastleggen. We waren er allebei helemaal stil en onder de indruk van. Wat gaaf.

Helaas werd ons geluksgevoel een beetje verstoord door de Ecuadoriaanse ideeën van entertainment. Vanaf een uur of vier werden we ruim drie uur lang getrakteerd op harde actiefilms met bijbehorende harde muziek. Hier in Ecuador worden veel films nog nagesynchroniseerd en dus gaan de meest bloederige beelden gepaard met Spaans geschreeuw onze bus in. Het was bijna onmogelijk om je voor dit ‘geweld´ af te sluiten en te blijven genieten van de adembenemende natuur. Maar oh wat is het hier mooi. Puur geluk dat wij hier doorheen mogen reizen en dit moois mogen zien!

We komen tegen half acht aan in Cuenca en het is zoals altijd hier alweer helemaal donker. Gelukkig vinden we snel een fijn hostel en worden super lief verwelkomd door een enthousiaste mevrouw die ons een goede tip voor een restaurantje die avond geeft. Het voelt gelijk een beetje als thuis.

Zwemmen in een bad van veertig graden
Donderdag 21 juli 2011. Cuenca, Ecuador.

We verkennen Cuenca verder. Een leuke stad met veel en indrukwekkende kerken, leuke pleintjes en gezellige dingetjes op straat. ‘s Middags gaan we met de lokale bus naar een klein plaatsje hier in de buurt waar ook heetwaterbronnen zijn. En dus zwemmen we ook vandaag lekker in een bad van veertig graden.

El Cajas NP
Vrijdag 22 juli 2011. Cuenca, Ecuador.

Vandaag hebben we het Nationale park El Cajas bezocht. Weer een heerlijke dag. Met de lokale bus vertrekken we naar het park. Een grot-berggebied met meer dan 240 meren.

Bij het begin van het park worden we uit de bus gezet, maar dit blijkt niet de juiste plek te zijn om een wandeling te maken. Tezamen met vier Duitse studenten krijgen we een lift achterin een vrachtwagen naar het informatiecentrum. Daar moeten we ons inschrijven om het park te bezoeken. De Duitse studenten zijn supervriendelijk en stellen voor om ons als groep in te schrijven. Zo hebben we geen gids nodig en mogen met z’n zessen zelf een wandeling maken. Het is waanzinnig mooi hier, maar weer heel anders. Hoog en ruig met wat gletsjer paden, veel water soms bos en moeras.

We maken een geweldige wandeling van ruim 3,5 uur. Ik ben erg blij dat we bij deze vier studenten kunnen aansluiten want alleen met Govert had ik het niet aangedurfd. Je kunt hier heel makkelijk verdwalen. Het pad was vaak nauwelijks te vinden en we hebben veel door moeras en bos moeten slingeren. Zoals gewoonlijk gaat Govert er als een echte berggems makkelijk doorheen en moet er vooral op mij gewacht worden... Tja, het is nu al begonnen. Maar we genieten allemaal, Govert geniet ook van de mooie omgeving en wijst mij regelmatig op de mooie uitzichten. Met een trots en voldaan gevoel bereiken we de weg. Daar krijgen we al snel weer met z’n zessen een lift terug. Deze keer helemaal tot aan Cuenca.

Mijn fototoestel heeft het helaas onderweg vanochtend begeven. Zojuist dus toch nog even een nieuwe camera gekocht in de stad. Hopelijk kan ik dan de komende dagen ook nog een en ander met foto's vastleggen.

Wij genieten hier nog een royale week van dit mooie land. Zondag vertrekken we naar Puerto Lopez aan de kust.

Bultrugwalvissen. We hebben ze gezien!
Donderdag 28 juli 2011. Puerto Lopez, Ecuador.

Het laatste stukje van onze reis alweer. Maar ook hier was het weer super genieten. Zondagochtend zijn we vroeg vanuit Cuenca vertrokken. Het samen (met openbaar vervoer) reizen loopt gesmeerd. Eén grote rugzak en allebei een klein rugzakje is ook best overzichtelijk. We waren deze keer zo vroeg dat er nog nauwelijks taxi's reden maar gelukkig was onze hoteleigenares zo attent om gelijk even te bellen.

Rond een uur zijn we in Guayaquil. Een grote stad en dus ook een groot chaotisch en druk busstation. De volgende bus naar Puerto Lopez gaat pas om kwart voor vier. Dat is even een tegenvaller. Wachten... maar gelukkig boven (het lijkt wel een vliegveldhal) zijn winkeltjes en een internetcafé.

In de bus naar Puerto Lopez zien we nu heel snel het landschap en de mensen veranderen. Meer tropisch en de mensen zijn tropischer maar armoedig gekleed. Nee dit is duidelijk niet het rijkste deel van Ecuador.

Als we in Puerto Lopez aankomen is het al weer donker. En er is een demonstratie voor de komende verkiezingen aan de gang. Een hele stoet met mensen lopend of zittend in achterbakken van auto's sjouwen met borden met 'NO!'. Maar het gaat allemaal heel vriendelijk en gemoedelijk. Jammer voor ons is wel dat wij hierdoor eerder uit de bus worden gezet én er geen taxi of bemo te zien is!? Tja, we krijgen het advies even naar de boulevard te lopen. Zo gezegd zo gedaan. En hier zijn een paar mensen gelukkig weer zo vriendelijk om even een (bevriende) bemo/taxi te bellen. Dit is wel echt zoals wij de mensen hier ervaren, heel behulpzaam en vriendelijk, fijn.

Zo komen we dus tegen acht uur aan bij La Terraza. Een mooi hotelletje boven op de berg. We krijgen een lekker appartementje vlakbij het zwembad en met uitzicht op zee. Daarna kunnen we heerlijk in het restaurant de door ons zo geliefde garnalen eten!

Maandag en dinsdag zijn echte lummel dagen. We hangen wat rond, zwemmen wat in het zwembad, lezen en doen een spelletje. Genieten van de mooie roof- en andere vogels boven ons. Na al het reizen even vakantie houden! Jammer genoeg valt het weer wat tegen. Ik had zo gehoopt op echt strandweer! Maar nee ook hier is het weer wat wisselvallig en bewolkt. De temperatuur is wel beduidend hoger dan in de bergen, maar echt zon waarin je op een bedje gaat liggen bakken... nee. In het hotel ontmoeten we nog een leuk Nederlands stel met een zoon van vijftien. Daar gaan we dinsdagavond mee eten. Gezellig.

Woensdag is het weer tijd voor actie. Na eerst ‘s ochtends uitgebreid de vismarkt op het strand te hebben bekeken. Er liggen vissen met grote tanden, een kleine hamerhaai en allerlei andere vissen, octopussen, garnalen etc. Dit alles vergezeld met veel grote pelikanen die wel weten dat er hier een visje te vangen is. Rond een uur of elf gaan we met een klein motorbootje op walvissenjacht! Want dat is natuurlijk wel een van de dingen waar we hier voor komen. Hier in Puerto Lopez komt jaarlijks (juni - september) een groep bultrugwalvissen vanuit Antartica gezwommen om hier in de wat warmere wateren te baren. Een volwassen walvis is circa dertien tot vijftien meter lang en weegt circa 25 ton! Het kleintje zou bij geboorte nog niet sterk genoeg zijn voor het koude water in Antartica en dus is hier bij Puerto Lopez als het ware de kraamkamer.

Vandaag is het bewolkt met een redelijke zee. De mensen links in de boot krijgen regelmatig een golfje toegeworpen maar al met al gaat het goed. Gelukkig niemand zeeziek. Na een uurtje varen hebben we ineens echt een bultrugwalvis gespot. Het blijkt nog beter dan gehoopt. Een moeder met haar jong! Gaaf. Samen zwemmen en springen ze door het water. Wel een half uur lang zwemmen de twee tussen een andere boot en de onze in. Ongelooflijk wat indrukwekkend. De moeder komt wel veelvuldig boven met haar lijf en staart maar springt er niet helemaal uit maar het jong is goed aan het oefenen en komt regelmatig helemaal uit het water. Super gaaf! Bijna niet te beschrijven hoe indrukwekkend dit is. Zulke zware (logge) beesten die zo sierlijk zwemmen. We hebben echt super veel geluk gehad dat we ze zo goed (en lang) konden zien. Helemaal tevreden en blij komen we weer terug aan de wal. Deze missie was weer meer dan geslaagd.

's Avonds gaan we eten aan de boulevard. Maar eerst voetbalt Govert nog een uurtje met wat jongetjes op het strand. 'Wie scoort is keep' blijken ze over de hele wereld te kennen. Hij vindt het leuk, maar is wel onder de indruk. Mam, moet je kijken wat een rode voeten ik heb. Dat doet zeer joh, die bal was hartstikke hard. En die jongens spelen allemaal op hun blote voeten en lijken niets te voelen!?

Donderdag staat nog een mooie excursie op het lijstje. Weer staan we op tijd op want vandaag gaan we naar Isla la Plata (poor men Galapagos). Rond een uur of negen varen we de haven uit. Met een groepje van zestien mensen varen we naar het eiland (circa anderhalf uur varen). Vandaag is het een zonnige warme dag (de eerste) en de zee is helemaal glad. Het wordt dus een rustig tochtje. Eenmaal bij het eiland aangekomen worden we gelijk al getrakteerd op twee grote waterschildpadden. De bemanning gooit wat bananenschillen in het water en daar zijn deze twee duidelijk niet vies van. Wat mooi. Dit belooft weer een mooie dag te worden.

Eenmaal op het eiland wordt de groep in tweeën gesplitst en maken we een wandeling van circa drie uur over het eiland. Hier op het eiland zitten de zo voor de Galapagos en Ecuador bekende vogels. Het is ongelooflijk de vogels zitten hier echt! En overal! Je loopt er zo rustig langs en weet bijna niet waar je moet kijken. De vogels zijn helemaal niet bang en dus loop je echt letterlijk tussen de beesten door. Nu weten de meeste van jullie wel dat ik normaal helemaal niet zo'n geweldige vogelliefhebber (laat staan vogelkenner) ben, maar hier in Ecuador wordt ik regelmatig getroffen door de pracht van deze beesten. Eerst zien we de Jan van Gents met de blauwe poten. Gek dat dit naar mijn idee nogal droge eiland zo'n bijzondere aantrekkingskracht heeft voor deze vogels.  Verderop zien we Nazca genten. Zelfs een aantal met jongen. Kleintjes, soms zelfs nog zonder dons! Mooi te zien dat ook Govert niet alleen onder de indruk is maar hier ook met eigen ogen ziet hoe het in de natuur werkt. Ze hebben vrijwel altijd twee eieren, maar uiteindelijk overleeft maar één jong. De sterkste.

We lopen langs wel honderd paartjes en dan zien we ook nog een hele kolonie fregatvogels. Die mooie vogels met rode opgeblazen kelen! Echt een geweldige wandeling weer. Terug bij de boot komt er tot slot nog een zeeleeuw voorbij zwemmen. Op de pinguïns na hebben we alle bijzondere dieren van het eiland gezien.

Na zo'n heerlijke warme wandeling is het dan echt een traktatie even in het water te springen. En met bril en snorkel op zien we nog heel wat mooie vissen ook! Al helemaal tevreden beginnen wij aan de terugvaart. Maar ja de bemanning wil de excursie graag compleet maken dus gaan we ook vandaag nog op zoek naar bultruggen. En die krijgen we! Wel vier of vijf volwassen bultrugwalvissen zwemmen regelmatig bij ons in de buurt. We turen geconcentreerd over de golven en regelmatig komen de dieren even in beeld. Soms echt met twee of drie bij elkaar. Alweer een super dag. Wat is de natuur mooi en verrassend.

Vrijdag verlaten we Puerto Lopez en vertrekken naar Guayaquil voor een laatste dagje Ecuador.

Guayaquil: leguanen, luiaard en drugscontrôle
Zondag 31 juli 2011. Guayaquil, Ecuador.

Vanuit Puerto Lopez vertrekken we vrijdag weer met de bus naar Guayaquil. We hebben midden in het centrum naast Plaza Seminario een hotelletje. Niets bijzonders qua hotel, maar wel lekker centraal gelegen. In het parkje Plaza Seminario lopen leguanen. Nu had ik dat wel al gehoord, maar ja wat denk je dan? Eén, twee. Nee, er blijken tientallen te lopen. Werkelijk overal waar je kijkt, in bomen op het standbeeld langs de hekjes overal liggen, lopen die beesten. Wonderlijk toch weer. Wat brengt en wat houdt die beesten hier?

s Avonds smullen we bij een Spaans restaurant van heerlijke tapas en gaan op tijd slapen. Nu van slapen komt het helaas pas laat. Want het lijkt alsof we vannacht boven een speelhal of iets dergelijks liggen. Govert lijkt er geen last van te hebben en slaapt gewoon lekker. Tot twee uur is het een kabaal van toeters/bellen en sirenes, maar daarna wordt het stil en val ook ik gewoon in slaap.

Zaterdag nog een dagje statten en hopelijk wat souvenirs scoren want daar is niets van gekomen. We beginnen bij de bekende Malecon 2000. Een mooie brede boulevard. Er is een mooie expositie over duurzaamheid en eigenlijk worden we zo ongemerkt nog op een kleine dierentuin getrakteerd. Daarna wat winkelen en dan stappen we in de stadsbus. Maar helaas we rijden de verkeerde kant op. Dus in plaats van het centrum in, rijden we eruit. Ik vind het prima, voor vijftig dollarcent hebben we zo een rondrit van een uur. Govert vindt het na drie kwartier wel wat saai worden (haha). Tja we rijden ook echt door achterstandswijken. Guayaquil heeft veel armoede en dat zie je hier wel. De achterkant van de schone schijn van zo'n mooie boulevard wordt hier al wel duidelijk.

Bij ons hotel zie je veel straatkinderen en moeders met kleine kinderen die bedelen en op straat leven en slapen! Een andere wereld en ook Govert is zich wel bewust van de verschillen en hopelijk ook wel van het onrecht. Ook dit is reizen.

Zondagochtend doen we rustig aan. Na het ontbijt pak ik op m’n gemak de rugzak in. We mogen de bagage gelukkig nog even in het hotel stallen zodat we nog wat kunnen doen. We vliegen namelijk pas om zes uur vanavond. Dus nog maar weer een park bezocht.

Een beetje aan de rand van de stad ligt Parque Historico Guayaquil. Een mooi aangelegd park in een dure wijk. Het is inderdaad mooi. Het eerste gedeelte heeft een boszone met mangroven gecombineerd met dieren uit Ecuador. We zien nog tapirs, kaaimannen, ocelotten (soort tijgerkat) apen en een harpij (grote arend). En als toetje komen we een van de verzorgers tegen met een luiaard op de arm, die Govert even zelf mag vasthouden!

Het tweede gedeelte van het park vindt Govert minder interessant en gaat over de geschiedenis van Guayaquil. In het derde en laatste gedeelte van het park is te zien wat er zoal op de boerderij van Ecuador verbouwd wordt. Hier zien we bananen, cacao, koffie etc. Het is dat er nog wat dieren (niveau kinderboerderij) bij staan anders had Govert dit deel ook over willen slaan. Maar goed voor een laatste dag toch nog best een leuk bezoekje.

Daarna sluiten we af met een bezoek aan een echt winkelcentrum inclusief normale supermarkt. Nu is het verschil compleet. Het is duidelijk dat er hier in Ecuador een klein gedeelte hele rijke mensen leven die geheel buiten het echte Ecuador blijven. Mooie villa's zorgvuldig afgeschermd door hekken en bewakers. Winkelcentra waar het personeel voor je rent en alles graag voor je draagt... etc etc. We kijken ook hier onze ogen uit en ik geniet maar even mee van deze luxe en bestel een lekkere dubbele espresso.

Rond half vier zijn we op het vliegveld en geven we ons over aan de bureaucratie en het bijbehorende wachten. Maar als we relaxt in de wachtruimte bij de gate zitten en genieten van het uitzicht van de vertrekken de vliegtuigen is het toch even schrikken als ik mijn naam hoor omroepen. Wat zou er zijn, zijn we toch te laat, zijn ze al aan het boarden? Ik meld mij snel bij de gate, maar nee mijn bagage is gecheckt en of ik maar even mee wil komen! Huh...? Govert is gelijk wat zenuwachtig. Maar ja het is ook wel spannend. We moeten met een bewaker mee naar beneden. Vervolgens worden we 'overgedragen' aan de volgende bewaker en moeten we mee het vliegveld over naar een grote hal waar de bagage ligt. Hier veel bewakers (in uniformen inclusief gummiknuppel en geweer) en een aantal drugshonden. Oké, rustig blijven, ik weet dat er niets aan de hand kan zijn. Snel ga ik in gedachten na wat er met mijn bagage is gebeurd. Heb ik het ergens onbeheerd achtergelaten? Ja in het hotel?! Nee, dat kan niet, zij waren helemaal niet geïnteresseerd in wat wij gingen doen. Weten niet eens dat we naar het vliegveld zijn. Nee, dat zal niet. Nu dan daarna? Nee, vanaf het hotel heb ik de rugzak gewoon bij mij gehad. Op het vliegveld heb ik de rugzakken in een grote hoes gedaan en die vervolgens op slot gedaan. Daarna hebben we ingecheckt. Dus als de zak heel is en op slot?! Nee er kan dus niets zijn!

Goed zo laconiek mogelijk wijs ik op verzoek onze bagage aan. Snel scan ik de zak op beschadigingen. Je weet dat er niets kan zijn, maar toch. Je haalt het niet in je hoofd hier grapjes te maken of onverschillig te doen. Govert stelt voortdurend vragen. Mam, wat is er, wat zeggen ze nu, wat moet je nu doen... Begrijpelijk, ook hij voelt wel dat er hier serieuze dingen kunnen gebeuren. Ik houd het er maar op dat hij gewoon goed om zich heen moet kijken want hier kom je normaal gesproken niet. Dit zie je immers alleen op tv.

Zo blijkt het ook te zijn. De bewaker geeft mij gelukkig gelijk aan dat de controle van mijn tas 'just routine' is. Dat stelt gerust. Dus maak ik keurig het slotje open en help bij het openen van de rugzak etc etc. Govert is al wat meer op z’n gemak als een van de andere bewakers grapjes met hem gaat maken. En inderdaad er zijn gelukkig geen bijzonderheden. We proppen de spullen er weer in. En sluiten graag de tas opnieuw zodat hij gewoon weer op de bagageband richting vliegtuig kan. Maar de mevrouw naast mij moet wel wat meer opruimen. Bij haar worden zelfs lolly's kapot gemaakt en een zak met pitten/noten wordt opengesneden. Verderop zit een man voorovergebogen met z’n hoofd in z’n handen. Die moet kennelijk nog wat meer uitleg geven. We zijn toch allebei wel beetje onder de indruk. Opgelucht lopen we weer (onder begeleiding) terug.

Dit was Ecuador. We hebben heel veel gezien. Een doorlopend bezoek aan de dierentuin. Genoten van de waanzinnige natuur. Verrast door de vriendelijke behulpzame mensen. Een land om graag nog een keer te komen.