Artikelindex

Piloot Tijmen
Vrijdag 29 juli 2011. Villa de Leyva, Colombia.

Vandaag moeten we helaas afscheid nemen van de Caraibische kust, het warme weer en hostal Yuluka. Afscheid nemen van de muggen en andere steekgrage beesten is minder erg (Mees heeft veertien bulten op zijn hoofd, die op Ivanka haar benen zijn niet meer te tellen).

We vliegen vanaf Santa Marta naar Bogota (Tijmen weer helemaal door het dolle heen op het vliegveld, hij tekent zijn schriften helemaal vol met vliegtuigen van Avianca, Aires en Iberia, en wil nu wel piloot worden, wel van KLM, want dan kan hij Nederlands praten) en vandaar uit de bus naar Villa de Leyva, weer een aardige reisdag. Uiteindelijk komen we om een uur of zeven aan, tien uur gereisd dus. Het laatste uur van de rit valt Mees eindelijk in slaap. Verder kunnen we nog vaag zien dat de omgeving mooi moet zijn, diepe afgronden en bergen en zien we dat alle mannen hier met poncho's aan lopen.

In de hostal (Posada San Martin) aangekomen blijkt de reservering niet helemaal goed te zijn gegaan. Gelukkig hebben ze nog wel een kamer, alleen niet met vier bedden, wordt weer een leuke nacht! En we komen er achter dat we de Lonely Planet ergens zijn verloren, waarschijnlijk in de taxi naar de hostal toe, echt stevig balen! Na een take away pizza op de kamer maar snel naar bed, we zijn allemaal erg moe. Morgen maar weer verder kijken voor een extra matras op de grond of zo.

 

El Fosil
Zaterdag 30 juli 2011. Villa de Leyva, Colombia.

Villa de Leyva ligt op ca. 2100 m hoogte. Een van de mooiste koloniale plaatsen van Colombia volgens de Lonely Planet en het grootste plein van Colombia en dat klopt zeker. Echt heel mooi bewaarde huizen uit de koloniale tijd, allemaal wit met rode daken. Wel behoorlijk veel, met name Colombiaanse, toeristen (ook omdat het weekend is).

We hadden zoals verwacht weer een irritante nacht, maar gelukkig konden we voor dezelfde prijs in een andere kamer met vier bedden voor de volgende nachten. Gelukkig want de hostel is verder wel erg leuk en lekker rustig. Ook regent het gelukkig niet meer.

Na het ontbijt gaan we naar de kleurrijke markt (met toch ook nog wat indiaans uitziende mensen met de bekende vilten hoedjes e.d.) waar we weer veel leuke kiekjes maken maar ook weer veel bekijks hebben. Daarna weer even naar het Plaza Mayor voor een kop koffie. We pakken de bus naar El Fosil, het fossiel (het meest complete ter wereld) van een kronosaurus. Hier heeft Tijmen zich al de hele vakantie op verheugd. Hij vindt het leuk maar racen met Mees door het museum is nog leuker. Na het inimini museum eten we een ijsje waar de jongens lekker vies van worden. We pakken de bus terug voor lunch (croissantjes met chocolademelk) en nemen een korte pauze zodat Mees kan slapen.

Daarna naar Jardin van Gogh voor internet (enige plek in het dorp met wifi) en dan begint het echt hard te regenen. En omdat we zo hoog zitten wordt het ook flink koud. Snel even wat reisverslagen online zetten want we zijn al een week off line en dan eten bij het Italiaanse tentje ernaast. De kids ravioli en wij pasta. Het is weer laat, we duiken allemaal ons warme bedje in en kijken nog gezellig Disney Channel vanuit onze bedjes. De jongens vallen al snel in slaap en wij ook.

 

Dino’s
Zondag 31 juli 2011. Villa de Leyva, Colombia.

Na een heerlijke nacht slapen we uit tot acht uur. Een record! We staan relaxt op en gaan lopend richting het busstation. We gaan naar park Godava, het Dinopark met zestig replica's. Er is hier veel aandacht voor dino's omdat in de omgeving veel fossielen zijn gevonden. In de straat en ook in onze posada zie je in de vloer fossielen zitten.

Het is vandaag supermooi weer en zelfs heel warm in de zon. Een groot verschil met twee dagen geleden toen we aankwamen. Dus weer lekker T-shirts en korte broeken aan. Op weg naar de bus komen we op het plein Marko, Rosemarie en Karlijn weer tegen die vandaag de bruiloft hebben. In het park kunnen de jongens eerst zelf fossielen opgraven en daarna zien we allerlei soorten dino's. Ze vinden het geweldig. Hoezo wil Tijmen wil niet lopen? Hij sprint in de warmte zo'n beetje de berg met dino's op... Als hij het maar interessant vindt!

Terug hebben we geen transport en we moeten dus drie kilometer lopen naar een kruispunt waar de bus (hopelijk) langskomt. Dit gaat supergoed en we zingen het lied van de dromedaris in alle talen, Chinees, Engels, Spaans en Nederlands. Erg gezellig. Ondertussen doen we natuurlijk een race. En dan valt Tijmen en wil niet meer lopen. Balen. Gelukkig komt er op dat moment een jeep (voor degene die 'Romancing de Stone' kennen; een soort van Pepe, my little mule) met bak langs en we mogen mee terugrijden naar Villa de Leyva! Superstoer. Tijmen en Hugo achterin de bak.

We gaan weer naar Van Gogh en hebben een heerlijke middag in de tuin met wifi, zon een biertje en empanadas. De jongens rennen rond met een Colombiaans meisje. Maar Tijmen vind het saai omdat ze allebei een andere taal spreken. Erg grappig, hij probeert wel echt dingen te zeggen in het Spaans. Misschien moeten we maar met z'n drieën op Spaanse les. Verder is ie druk bezig met een woordzoeker die hij aan het maken is (woorden als springbok, wolfspin en dan diagonaal en in het spiegelbeeld zijn geen probleem, de wizzkid....). Mees vermaakt zich met rondrennen en met zijn auto.

We proberen in een winkeltje nog wat poncho's voor Mees (we willen voor hem zo'n kleine poncho meenemen zoals we ook voor Tijmen in Bolivia hadden gedaan), maar kunnen geen goede vinden. Hij ziet er in die poncho's wel superstoer uit. Daarna terug naar de posada, eten, douchen en naar bed.

Over dat douchen, dit is voor het eerst in Colombia dat we weer een elektrische douche hebben (twee stroomdraden in de douchekop om het water te verwarmen, ook bekend als de 'widowmaker'). Om warm water te krijgen moet je zorgen dat er zo min mogelijk water uit de douchekop komt, hoe minder water hoe warmer. Daar sta je dan onder drie druppels heet water. Ach ja waardeer je de luxe van huis weer meer!

Over eten en drinken enzo: Op vakantie drinken de kids altijd dingen die ze thuis niet willen en andersom. Zo zijn in Colombia favoriet chocomelk en water. Fristi/yogidrink waar thuis pakken van op gaan worden hier niet aangeraakt, want het ziet er anders uit. De eerste dagen hebben we ook allerlei soorten appelsap en framboosje aangeschaft maar nee hoor, dat was allemaal vies. En melk die hier toch echt wel anders smaakt vinden ze weer lekker. Het avondeten bestaat voornamelijk uit frietjes of iets wat erop lijkt, pizza of pasta. Maar ik moet zeggen ze eten wel goed, dus de variatie komt thuis wel weer. Voor ons eigen gevoel compenseren we dit met de dagelijkse banaan, die op elke hoek van de straat te krijgen is. Ach ja, het zal met kleine kinderen op vakantie in Europa niet veel anders gaan waarschijnlijk. Het brood hier is niet geweldig. Het is droog en erg zoet. Het is dan ook heerlijk als we ergens zijn waar weer een soort van bruinbrood te krijgen is. Bij het ontbijt krijgen we vaak arepa, dat is een soort van warme maiswafel. In het begin moesten we er erg aan wennen, maar nu is het toch best lekker en helemaal als deze gevuld is met kaas. En daarnaast natuurlijk dan weer het standaard ei, jam en boter. Oh we verlangen weer naar een gewoon bruin brood met kaas!

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!