Annemaria koekoek
Donderdag 30 juli 2015. Pantanal, Brazilië.

Met een beetje heimwee nemen we afscheid van het avontuurlijke Bonito en onze superleuke pousada. Het is twee uur rijden naar de Pantanal. Dit is een supergroot vlak gebied (wikipedia noemt het een draslandschap). Het wordt omringd door bergketens en kan alleen maar afwateren via de Rio Paraguay. In de zomer is de vlakte grotendeels overstroomd en moeilijk bereikbaar. Dieren komen bij elkaar op de hogere delen. Wij zijn er in de winter. Een goed seizoen om vogels en andere dieren te spotten.

We slapen op een zogenaamde fazienda (boerderij) met de naam Meia Lua (mijn maan). Een grote boerderij met schapen, paarden, koeien en een lief jong puppy hondje Baru genaamd. Er zijn maximaal twintig bedden. 's Avonds wordt er gezamenlijk in een grote keuken gegeten. Mirjam, een Zwitserse is eigenaar samen met haar Braziliaanse man. Onze familiekamer is ruim maar simpel. En er is een zwembad!

De volgende dag is meteen een lange. We hebben een dagexcursie in de Pantanal. Om half zeven ‘s ochtends vertrekken we met de auto. Onderweg zien we al een groep coati's (neusberen) en capibara's (grootste knaagdier ter wereld). En als we bij een brug stoppen, zien we tientallen kaaimannen liggen. Bij Passo do Lontra stappen we over op een safari jeep en rijden we echt het park in. We zien veel vogels: toekans, reigers, struisvogels, parkieten, roofvogels en nog veel meer. We zien ook een mooi moerashert, brulapen en capibara's.

Tijdens de lunch maken we een kleine wandeling naar een nest van de bedreigde hyacinth macaw (blauwe ara). Niet te verwarren met de blauwe ara's uit Rio. Deze zijn helaas uitgestorven. Maar deze blauwe ara's met geel bij de ogen zijn net zo mooi. Luna heeft scherpe ogen en spot ze al als ze naar een meertje vliegen om te drinken. We kunnen goed dichtbij komen en mooie foto's maken. 's Middags maken we nog een boottocht op de Rio Miranda. Prachtige bomen langs de waterkant. Weer heel veel vogels en een reiger die heel statig zijn vleugels laten drogen/opwarmen. Met zonsondergang varen we terug naar de steiger. Een mooie dag.

De volgende dag slapen we heerlijk uit. Om negen uur gaan we paardrijden. Soort van traditie tijdens onze vakanties. Alle vier een eigen paard en daar gaan we. Meteen dwars door een weiland vol koeien die ons nieuwsgierig aankijken en soms erg dichtbij komen. We voelen ons een klein beetje cowboy. We gaan door greppels, onder bomen door (bukken) en de paarden gaan water drinken in een klein meertje. Een avontuurlijk ritje. We gaan stapvoets. Op de weg terug vragen we of ook harder mogen. Dat mag. Daar gaan we alle vier in draf en Andre zelfs in galop. Super leuk. Daarna lekker de hele dag chillen in en rondom het zwembad. Er vliegen toekans over ons hoofd en zelf een koppel blauw-gele ara's.

Laat in de middag gaan we een natuurwandeling doen met Mirjam. Eerst langs het vismeertje dat vol zit met kaaimannen. Daarna door een dichtbegroeid bos dat meteen een paar graden koeler is. Maar ook vol muggen zit. Normaal zijn er in de winter in de Pantanal niet zo veel muggen. Maar een week geleden heeft het een paar dagen erg hard geregend hier. Dus er zijn volop muggen. We zien sporen van capibara's en van een poema. Spannend. Een kaaiman op een paar meter afstand, die geruisloos het water inglijdt. Het bos staat vol zogenaamde victory bomen, die parasiteren op andere bomen.

Nu moeten we alleen nog de miereneter zien. Er zijn volop termietenheuvels. Het gaat al een beetje schemeren. Mirjam besluit nog snel in de auto te springen naar een andere plek. Een miereneter slaapt negentien uur per dag. In de resterende tijd moet hij tweeëneenhalf kilo mieren/termieten eten. Hij doet dit meestal als het wat koeler is. Zijn tong is zestig centimeter lang en eindigt meteen in zijn maag. We hebben mazzel en zien nog een miereneter lopen van wel anderhalve meter lang. Imposant beest. We proberen dichterbij te komen. Elke keer als de miereneter stil staat en zijn neus in de lucht steekt, moeten wij ook stil staan. Het lijkt wel alsof we ‘annemaria koekoek’ spelen met de miereneter. Uiteindelijk komen we best dichtbij voordat hij ons in de gaten heeft.

De volgende dag is ook chillen rondom het zwembad. In de middag vertrekken we naar Fazienda San Francisco om een nachtsafari te doen. Eerst genieten we van een prachtige zonsondergang over de Pantanal. We zien tijdens de jeepsafari veel moerasherten en twee vossen die net een muis gevangen hebben. Verder natuurlijk veel kaaimannen en capybara's. Helaas geen luipaard. Maar die kans was ook erg klein. Vandaag vertrekken we rustig aan richting Campo Grande om vanaf daar weer terug naar de kust en het strand te vliegen. Nog een ruime week te gaan. Heerlijk!