Mijnstad
Maandag 20 juli 2015. Ouro Preto, Brazilië.

We zeggen dag tegen het strand en hebben een lange reisdag voor de boeg het binnenland in, naar Ouro Preto. Een oude mijnstad toen deze streek floreerde door het vele goud dat er gewonnen werd. Midden achttiende eeuw werd hier de helft van de wereldproductie aan goud gewonnen. Keerzijde is dat er honderdtienduizend slaven (met name uit Afrika) nodig waren om hier onder erbarmelijke omstandigheden te werken. Na vijfhonderdvijftig kilometer en negen uur rijden komen we aan.

In onze strandkleding en met slippers staan we bij de receptie terwijl het buiten vijftien graden is. We zitten in de bergen. We slapen in Hotel Mirante met een mooi uitzicht op het historische centrum van de stad, maar het is wel een conditietraining (berg op berg af) om er te komen. Ouro Preto is gebouwd op een steile berg. Alle gebouwen zijn oud en monumentaal en de straten zijn cobblestones. Met Andre zijn (studie)achtergrond kunnen we niet anders dan hier een mijn bezoeken. Met een oud en krakkemikkig karretje aan een lier (aangedreven door lucht) werden we honderdvijftig meter diep de mijn ingelaten. Bijzonder voor de kinderen om te zien.

We bezoeken Mariana. Een klein dorpje met nog meer mooie gebouwen en kerken. Een soort openluchtmuseum. In Ouro Preto wil Andre graag het mijnbouw/techniek museum in. Ze hebben een prachtige mineralen collectie. De meiden hopen ook zulke mooie stenen te vinden tijdens de wandelingen later deze week. Ouro Preto kent ook een chocolade winkel. En die verkoopt... verse aardbeien met warme gesmolten chocola. Wat een traktatie. Elke avond lopen we speciaal even naar deze winkel om dit als toetje te eten.

We wandelen bij Lavras Navas in de buurt, een lief klein dorpje waar vele slaven zich gesettled hebben lang geleden. Prachtige route en natuur. Het is overdag vijfentwintig graden en heerlijk wandelweer. We vinden nog een soort canyon landschap van wit mergel. Heel bijzonder. We zoeken een wasserij en vinden op zondag een vriendelijke Braziliaanse vrouw in pyjama, die voor tien Euro onze zak van drieeneenhalf kilo was weer schoon wast. We proberen kleine gesprekjes aan te knopen met de Brazilianen. Ze zijn vriendelijk en zijn vrolijk. Morgen reizen we verder naar de Pantanal. Daar hebben we twee reisdagen voor nodig, want Brazilië is groot.