Artikelindex

Van de bergen naar de zee
Zondag 19 juli 2015. Praia Do Forte, Brazilië.

Het is tijd om afscheid te nemen van de Chapada Diamantina en de pousada en dat doen we met een beetje spijt. Maar eens onderweg is dat gauw vergeten, want nieuwe avonturen liggen voor ons! We hebben opnieuw een stevige rit in het vooruitzicht, vierhonderdvijftig kilometer naar Itacimirim nabij Praia do Forte ten noorden van Salvador. Onderweg is er genoeg te zien om ons niet te vervelen.

Hoewel het zondag is zijn er opnieuw veel vrachtwagens onderweg. De meeste hebben twee aanhangwagens, en achteraan staat de lengte vermeld. We zien wagens tot dertig meter lang (helaas was er vandaag iets mis met het datakaartje van ons fototoestel dus geen foto's als bewijs). In het begin is de weg erg slecht en is het slalommen om de putten heen. Ons tempo ligt laag. Wanneer we stoppen om te tanken zien we vrachtwagenchauffeurs bier drinken, terwijl het nog niet eens middag is. Er zijn er ook die zonder schoenen aan achter het stuur zitten.

Praiagatindeweg

We zijn blij wanneer we de tweevaksbaan bereiken en het rijden wat gemakkelijker wordt. Ook al is dit een soort autosnelweg, het is wel uitkijken voor voetgangers, fietsers en paarden met karren. We lunchen op een parking tussen de vrachtwagens. Onze auto lijkt nog kleiner tussen al die reuzen rondom ons. We rijden langs Salvador en nemen de Estrada do Coco richting noorden. Een uurtje voorbij Salvador komen we aan in Itacimirim, een klein kustplaatsje net voor het bekendere en meer toeristische Praia do Forte.

Pousada Praia das Ondas, onze volgende verblijfplaats, is snel gevonden. Het blijkt alweer een pareltje, met chaletjes in een grote tuin met twee zwembaden en dat vlakbij de zee. De man aan de receptie kan ons wel niet vertellen welk chalet de onze is. De zoon van iemand die in de keuken werkt is deze ochtend gestorven en het voltallige personeel, inclusief de Nederlandse Ger en zijn vrouw Maria (de eigenaars), zijn naar de begrafenis. Gelukkig moeten we niet lang wachten voor Ger weer terug is en ons onze kamer toont. We hebben naast een kamer waar we met vier slapen ook een keukentje en bovendien een terras met hangmat, en dat net aan het zwembad. Lang duurt het dan ook niet voor we allemaal in het water liggen, en dat houden we vol tot het donker wordt.

In het weekend is deze streek een vakantiebestemming voor Salvadorianen die de stad ontvluchten en dat is duidelijk te zien. We eten ter plekke en we zijn niet alleen. Daarom duurt het erg lang voor we de bestelde en lekkere moqueca met vis en garnalen voor ons hebben staan. Louis haalt het einde van de maaltijd niet maar we zijn zo bij ons huisje. Met het gebeuk van de golven op de achtergrond sla ik in de hangmat aan het bloggen. Op een locatie als deze komt het helemaal goed met enkele dagen nietsdoen!

 

Vakantie tijdens vakantie
Woensdag 22 juli 2015. Praia Do Forte, Brazilië.

En dan beginnen drie dagen van zo goed als niets doen. We staan elke dag op met een strakblauwe lucht en een stralende zon. Nog voor het ontbijt wordt er gezwommen, we gaan van zwembad één naar zwembad twee en weer terug. Of we kiezen voor de zee en het strand die we dan helemaal voor ons alleen hebben. Hoewel de pousada redelijk vol zit is het rustig overdag. De Brazilianen vertrekken met heel hun hebben en houden naar andere oorden maar daar hebben wij niet veel behoefte aan. We houden vakantie tijdens onze vakantie en rijden enkel naar de supermarkt wanneer bijvoorbeeld onze Chileense wijn (die hier driemaal duurder is dan thuis terwijl hij niet de helft van de wereld rond moet) op is.

PraiastrandalleenPraiabommetjezwembad

Enkel op dag twee trekken we in de voormiddag naar Praia do Forte, vroeger vooral een vissersdorpje en nu uitgegroeid tot een toeristisch plaatsje. We wandelen door de autovrije straat met winkels en restaurants naar het Tamar Turtle Project, dat helemaal in het teken van de zeeschildpad staat. In Brazilië leven vijf soorten zeeschildpadden en hier wordt gewerkt aan het in stand houden van de verschillende soorten.

PraiatutlejongensineiPraiarogaaien

Terug in de pousada voetbalt Emiel met het franse jongetje van naast ons, en gaat Louis op zoek naar de poezen en de hond. Er springen kleine aapjes van boom tot boom in de tuin. We zwemmen tot het donker wordt en zeker op de laatste dag genieten we van het zwembad tot de allerlaatste minuut.

PraialiefdiertjePraiavoetballenindetuin

We geraken 's avonds niet tot in Praia do Forte om te eten. Het restaurant hier is prima, voor de jongens is er westers eten en voor ons de Bahiaanse keuken. En niets zo gemakkelijk als na enkele caipirinhas tien meter verder op ons terras in de hangmat duiken en voor de verandering niets anders doen dan luisteren naar de golven. Mocht het nog niet zijn opgevallen, wij zijn helemaal weg van deze pousada, een aanrader voor iedereen die hier eens in de buurt zou zijn!

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!