In Salto en Vaqueros
Woensdag 12 januari 2011. Vaqueros, Argentinië.

Ons vorige verhaal eindigde in Salta. We waren daar aangekomen, hebben ontbeten en waren naar een internetcafé gegaan om de foto's en het verhaal te uploaden. Daarna hebben we door de stad gewandeld en zijn we naar de gondel gegaan. De gondel gaat naar een berg in de buurt, waar je een mooi uitzicht over de omgeving hebt. Hoewel je ook een enkeltje kunt kopen (met de gondel naar boven en dan lopend weer terug), gingen wij toch maar voor een retour. Het weer was wisselvallig, en ik weet niet of de jongens een bergwandeling van twee uur aankunnen.

In ons huisje in Vaqueros is geen internet. Dat betekent dat we dus niet online onze weblog kunnen bijwerken en onze mail kunnen lezen. Dat moet dus offline; eerst naar Salta om de laatste mailtjes op te halen. Dan 's avonds de mailtjes lezen en beantwoorden, en de volgende dag weer naar Salta om de mailtjes echt te versturen. Omdat er ook geen televisie is, hebben we nu de tijd om eens rustig de mailbox te verwerken.

De jongens liggen op bed (in de woonkamer) en ik ben achter de computer gekropen. We hebben koptelefoontjes meegenomen, dus ik kan nu luisteren naar de muziek die we hebben meegenomen van huis. Nu luister ik naar Alison Moyet, de singles collection, muziek van mijn generatie zeg maar. Na het bijwerken van de mailbox, wil ik nog even kijken of ik streaming DivX kan maken (een manier om filmpjes op internet te tonen), en daarna nog maar even een spelletje bubbleshooter. Even wat anders. Omdat er geen televisie is, en Karen vroeg naar bed gegaan is, heb ik maar een filmpje gekeken. We hebben een paar films op de computer meegenomen, en dat komt nu goed van pas.

Op het veld naar het huis van de eigenaar staat een perenboom. De peren zijn rijp en liggen op de grond. Ze smaken goed, en er wordt verder niks me gedaan. Simon en ik hebben ze (de goede) opgeraapt en er perenmoes van gemaakt. Heerlijk, maar de pan was wel snel leeg. De volgende dag nog maar wat peren geraapt, en de laatste uit de boom gehaald. Simon vindt het leuk om te helpen; de peren rapen en in een schaal doen. En verder de geschilde peren in kleine stukjes snijden en in de pan doen. We hebben een extra grote portie perenmoes gemaakt, en Letty ook maar een deel gegeven.

In ons huis staan twee kleine houtkachels. Het is niet echt koud, maar het is leuk om een vuurtje te stoken, dus ik heb bij Letty wat hout gevraagd. Ze liet ons een stapel zien waar we wat vanaf mochten halen. Bij Letty worden meubels gemaakt van hardhout, dus er zijn restjes genoeg. Het hout was alleen nog wel een beetje nat van de regen, dus hebben we de stukjes in de zon te drogen gelegd. Later op de avond een vuur gestookt; maar dat was een drama. Het wilde niet branden, en ik had allemaal rook en as in huis. Ik denk dat het hout toch nog te nat is, dus ik ga het later nog maar eens proberen. Ondertussen heb ik al wat oud barbecuehout gevonden. Hout wat al een keer gebrand heeft, maar uitgemaakt is. Misschien gaat het daarmee beter.

Ons huis ligt een half uur rijden met de bus van de stad. We gebruiken de bus dan ook vaak; het kost ook weinig; anderhalve peso, omgerekend dertig cent. Daarvoor mag je zover rijden als je wilt. Je kunt met geld betalen, maar Letty heeft een paar chipkaarten die we kunnen opladen, en in de bus kunnen gebruiken. Een soort OV-Chipkaart, maar dan een die wel gewoon werkt. Je hoeft alleen bij de ingang je kaart voor de lezer te houden voor een rit. En ben je met meer mensen dan houd je de kaart gewoon meerdere keren voor de lezer. Daar kunnen ze in Nederland nog iets van leren.

Toen we in Vaqueros aankwamen regende het veel, en de dagen erna hebben we ook regenbuien gehad. Gelukkig is het weer nu beter geworden, en hadden we vandaag een dag zonder een druppel regen. In de middag zijn we binnen gebleven, in de zon is het veel te warm. Aan het eind van de middag zijn we nog even naar een speeltuin in de buurt geweest. Karen was ondertussen naar een vogelpark in de buurt, om van de omgeving en de vogels te genieten.

Morgen gaan we een auto huren, en dan willen we proberen om iets verder weg te gaan kijken. Maar ik denk niet al te ver weg; in de nabijheid is ook veel moois, en we willen met de jongens ook niet hele lange autotochten gaan maken.