Artikelindex

Terug in de bewoonde wereld
Woensdag 28 januari 2009. Salta, Argentinië.

De dagen op de Estancia waren heerlijk. Op de 775 hectare woonden gaucho's (cowboys), koeien, paarden, geiten, konijnen en het was ver weg van de bewoonde wereld en moderne communicatiemiddelen.

Het eten was laat, rond 22.30 uur. Voor de kinderen was dit heel erg laat ondanks de afgedwongen siësta’s. Meestal lagen ze voor het toetje al op bed. Wel kregen we 's middags en 's avonds warm eten met veel groente en uiteraard vlees. Tussendoor was er genoeg fruit voorhanden, dus we hoeven ons nu geen zorgen te maken over vitaminegebrek.

Op een gegeven moment zat er een zeer giftige Coral snake op de veranda. De katten deden hun werk goed en signaleerden het uitermate effectief en voordat we er erg in hadden had de eigenaresse de slang geplet met een grote steen. Het gebeurt ongeveer zo'n drie keer per jaar dat slangen op de Estancia komen. Later zat er nog een supergrote spin in onze kamer, uit voorzorg heb ik deze ook maar geplet, normaal zet ik ze altijd buiten. Het poedelen in de rivier vonden de kinderen super. Er waren ook veel stukjes met zand dus van plastic flessen hadden we bootjes, schepjes en emmertjes gemaakt en daar werd volop gebruikt.

De dieren vonden ze wel leuk, maar op een afstandje. Na een paar dagen durfden ze de paarden te aaien en raakten ze niet volledig paniek als er een hond of geit aan kwam lopen. Zelf hebben we nog geiten gemolken, dat was best wel raar.

Een hike met Obanoy op de rugOok hebben we een hike gemaakt naar watervallen. Op de heenweg heeft Rene Obanoy gedragen en ik Yaltah op mijn rug gehad. Dat was wel even aanpoten. We hebben even gepoedeld in het water en Matte gedronken en daarna heeft Obanoy op mijn rug gezeten en heeft Yaltah op haar bergschoenen de hele weg zelf teruggelopen.

Tijdens een extreem hete dag had de hele staf tropenrooster. We zijn toen gaan picknicken (uiteraard met Jeep naar de rivier gereden). Echter daar werd Obanoy door iets in zijn balzak gestoken. Arm jochie, hij stond echt te jodelen. Gelukkig was het niet ernstig en kon ik de angel verwijderen. Omdat het bloedde, konden we er geen zalf opsmeren. We hebben hem maar een zetpil gegeven en later in het koude water van de rivier laten zitten. Einde dag was het redelijk over, alleen heeft zijn balzak nu alle kleuren van de regenboog.

Wij gingen op zondag terug en dachten dat het rustig zou zijn op de weg. Helaas… door de enorme drukte deed de minibus er ruim een uur langer over dan normaal en misten we onze nachtbus richting Salta. Gelukkig hadden we nog geen kaartjes gekocht.

Ondanks de tientallen busmaatschappen was er geen plaats meer te vinden voor de nachtbus naar Salta. Toen toch maar op zoek gegaan naar een hotel, en pas bij de vierde poging hadden we plek. Het was ondertussen al 23.00 uur. We hebben nog snel pizza’s laten bezorgen en zijn toen gaan slapen.

Wachten op de bus naar SaltaDe volgende dag hebben we rondgehangen in het centrum van Cordoba omdat op maandag alle musea e.d. dicht zijn. Terwijl de kinderen aan het ravotten waren in de speeltoestellen bij de Mac Donalds, konden wij mooi even internetten (WIFI).  De nachtelijke busrit naar Salta duurde twaalf uur en verliep prima. De volgende ochtend moesten we de kinderen wakker maken omdat we er waren.

In Salta hebben we voor morgen een tour geboekt naar Cachi. Gisteren hebben we het museum bezocht waar het Inca-meisje te zien is dat meer dan 500 jaar geleden geofferd is op een vulkaan in de Andes. Dit maakte een enorme indruk op de kinderen. De hele avond hebben ze het hier over gehad. Vanochtend regent het, dus zijn we de rekeningen aan het betalen en de kinderen (heel slecht) achter de TV gezet met Spaanstalige Charlie en Lola, Tommy de trein, Barney etc.

 

Cactussen, carnaval en de tandarts
Maandag 2 februari 2009. Salta en Tilcara, Argentinië

Yaltah in CachiDe tour naar Cachi was super. De bergen (voet van de Andes) hebben hier enorme mooie kleuren. Ook groeien hier veel cactussen, iets wat we tijdens onze reis in 2003 aan de andere kant van de Andes in deze formaties niet gezien hebben.

Toen we na vier uur met tussenstops in Cachi aankwamen, bleek er op het centrale plein een speeltuintje in de schaduw te zijn. De kinderen waren niet te stoppen en een paar minuten later pikzwart van het stof en het zwarte zand. Rene heeft ondertussen rondgelopen om wat foto's te maken. Na een uur heb ik de kinderen schoongepoetst en zijn we een ijsje gaan eten. Daarna was het tijd om terug te gaan naar de bus. De kinderen hebben op de terugweg lekker geslapen.

Helaas brak 's avonds een stuk voortand af van Rene. De dochter van de accommodatie-eigenaar wist gelukkig snel een tandarts te regelen en voor maar liefst 15,- euro kan Rene weer lachen. De apparatuur die daar werd gebruikt, was minimaal vergeleken met wat wij gewend zijn in Nederland maar goed, de basis en hygiëne was hetzelfde. Momenteel is het dus weer een hype onder de kids om ook hun tong te poetsen, dit hadden ze gezien op een poster in de wachtkamer

Obanoy spuit met schuimVrijdag was er een Carnavalsoptocht in Salta. Dit begon om 22.00 uur, dus na het eten gingen we daar naartoe. Totdat de stoet voorbij kwam, was het lokale vermaak om elkaar helemaal onder te spuiten met spuitbussen schuim. Ouders waren daar op voorbereid en hadden regenkleding, handdoeken en schone kleding meegenomen. Wij uiteraard niet, hoewel onze kinderen driftig mee deden. De stoet werd gevormd door de lokale carnavalsverenigingen samen  met verenigingen uit omringende dorpen en landen zoals Bolivia. Ze hadden er flink wat werk van gemaakt en een maximale toegestane aantal decibellen, dat kennen ze niet in Argentinië. Rond 01.00 uur vonden we het welletjes, terwijl de stoet nog een paar uur zou doorgaan, begrepen we.

De volgende dag per bus naar Tilcari. Dit duurde iets langer dan gedacht. Eerst tweeënhalf uur in een luxe bus. Op het volgende busstation aangekomen hadden we niet genoeg cash geld meer en de pinautomaten op het busstation accepteerde geen Visa en Maestro. Met het restant geld hebben we toen maar twee plekken gekocht in plaats van drie in een volle bus die op ons stond te wachten.

Na twee uur kwamen we aan in Tilcara. Het hotel dat ik gereserveerd had, was drie keer niets. Via het toeristenbureau kregen we een ander adresje wat een superplek blijkt te zijn. We hebben een cabana met alleen een ochtendzonnetje waar we het ontbijt gereserveerd krijgen op het 'terras'. Een grote tuin waar de kinderen lekker kunnen spelen en een eigenaar die een beetje Engels spreekt. Morgen gaan we met hem naar de salina's, dat zijn de zoutvlaktes in Argentinië. Deze salina's zijn klein vergeleken met Uyuni in Bolivia die we al gezien hebben, maar we denken dat de kinderen het wel leuk vinden. De tocht van Rene vanochtend in zijn eentje naar Humuacaca ging een beetje mis, ze hadden hem in de verkeerde bus gezet dus hij ging naar het Zuiden in plaats van het Noorden.

Jacqueline, Rene en Obanoy op de salina'sYaltah en Obanoy op de zoutvlakte

Woensdag vertrekken we naar Corrientes, dit keer helaas geen echte nachtbus, want die rijden er niet. Maar vertrek om 15.00 uur en aankomst om 3.00 uur 's nachts. Dus ja, ook deze keer boeken we een hotel van tevoren en hopen dat die wel acceptabel is.

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!