Salta en op stap met een gribus
Dinsdag 2 oktober 2012. Cachi, Argentinië.
Tot mijn schande moet ik (Michiel) bekennen dat alle updates tot nu toe door Marije zijn geschreven. Het is dus hoog tijd dat ik ook eens de pen ter hand neem.
Argentinië is een prima land om te vertoeven. Het land is prachtig, de mensen zijn erg vriendelijk en de biefstukken zijn sappig en varieren tussen de half en heel pond. De Argentijnse wijnen zijn van wereldklasse. Het is echter geen goedkope bestemming; het prijspijl is niet te vergelijken met bijv. Zuidoost Azië. De supermarktprijzen zijn ongeveer hetzelfde als in Europa. Een hotelletje voor ons gezin kost tussen de 50 en 100 euro per nacht. Wijnen zijn gelukkig goedkoop. Een hapje eten met het gezin kost tussen de 25 en 50 euro. Taxi’s en lokaal openbaar vervoer zijn wel goedkoop. De busreizen tussen de grote steden zijn op hun beurt weer betrekkelijk duur, maar wel een stuk goedkoper dan vliegen.
We raken wat verontrust over de waarschuwingen die we van wildvreemden hebben gekregen aangaande kinderroof, met name in Buenos Aires, en ook in Ciudad del Este in Paraquay. Dit is voor ons de reden geweest deze plek links te laten liggen. We kunnen dit niet goed rijmen met de vriendelijkheid die we onderweg van de Argentijnen ondervinden, en hun bezorgdheid om kinderen. We zijn dus niet overmatig bezorgd, maar we zijn wel op ons hoede, met name in winkelcentra en rond stations.
Op 1 oktober komen we na een achttien uur durende en ongemakkelijke busreis komen we vermoeid in Salta aan. We hebben een hotelletje vlakbij het centrale plein en bovendien is er een klein zwembadje, zij het een ijskoud zwembadje. We besluiten even rustig aan te doen. Ik ga ’s middags met Hylke wat drinken op het Plaza de 9 Julio en Marije hangt met de meisjes wat rond op de kamer en rond het zwembadje.
De volgende dag slapen we wat uit en wandelen vervolgens wat door de stad. Eerst bezoeken we het MAAM museum, bekend van de ‘Llullaillaco kinderen’. Dit zijn goed geconserveerde mummies van kinderen die enige jaren geleden boven op een berg zijn gevonden. Ze zijn daar 400 jaar geleden door de Inca’s geofferd en er is nu een heel museum aan gewijd, waar onder andere in een diepvries een jongetje van zeven jaar oud te bewonderen is. Ik heb dergelijke mummies al eens eerder in Peru gezien. Het maakt in ieder geval diepe indruk op de kinderen en bij iedere berg die we zien vragen ze of dit de berg is waar de dode kindertjes gevonden zijn. Na het eten van een heerlijke empanada gaan we vervolgens met een kabelbaan een berg op en vermaken ons daar een paar uurtjes.
Na Buenos Aires en de fantastische watervallen van Iguazu vinden we het echter tijd worden om wat meer uit onze comfort zone te kruipen en Salta is de uitvalsbasis voor alle mogelijke tours in het omringende Andesgebied.
We besluiten om een auto te huren zodat we op eigen gelegenheid en in eigen tempo de omgeving kunnen verkennen. Uiteindelijke huren we via een vaag tourbureautje een gribus met een barst in de voorruit, echter wel voor de helft van de prijs die de gerenommeerde autoverhuurbedrijven vragen. Het ding rijd echter goed en we besluiten eerst het Andesgebied ten zuiden van Salta te verkennen. De eerste dag is meteen goed raak: na een uur gaan we op onverharde wegen de hoogte in tot ruim 4000 meter. De rit duurt verscheidende uren, mede omdat we in de wolken belanden en geen hand voor ogen zien naast vervaarlijke afgronden. Uiteindelijk belanden we op een enorme hoogvlakte die werkelijk fantastisch mooi is. Het blijkt een nationaal park te zijn en het uitzicht wordt bepaald dor vele duizenden reuzencactussen, bergtoppen en binnendrijvende wolken. Via een vallei met prachtige rotsformaties komen we uiteindelijke in het stadje Cachi aan. Hier overnachten we in een charmante guesthouse.
