Harde landing en helse nacht
Woensdag 4 juli 2018. Londen, Engeland.

Na verschillende vluchtwijzigingen van Garuda hebben we uiteindelijk besloten om toch al op woensdagavond naar Londen te vertrekken. Was niet fijn ivm met school, maar Jelle was al klaar door zijn examens. En Eder hoefde alleen op vrijdagochtend nog maar haar rapport op te halen maar na overleg met de leerkracht kon dit ook door mijn moeder gedaan worden.

Woensdagavond zijn we om 17.00 uur naar Eindhoven gereden voor onze vlucht naar Londen met Ryanair. Het begon al met ruim een uur vertraging helaas en uiteindelijk kwamen we pas rond 22.45 uur aan in Londen, we hebben nog nooit zo’n harde landing gehad, het vliegtuig slipte zelfs.
De geboekte bus van National Express mogen we gelukkig nog in, anders hadden we een nieuw ticket moeten kopen dat vier keer zo duur was dan dat ik al had betaald.

Aangekomen in ons hotel, hotel Equity Point, moesten we heel even de schok verwerken, wat een verschrikkelijk hotel! De bedden waren schoon maar daar was ook alles mee gezegd. We zijn nog even op zoek gegaan naar eten, de KFC was als enige nog open en uiteindelijk lagen we pas rond 2.00 uur in bed.

Na een helse nacht met heel veel sirenes, straatraces en andere onverklaarbare herrie, het enige dat we konden bedenken was dat de hele buurt was afgebroken en weer was opgebouwd in één nacht, zijn we gaan ontbijten bij de Mac.

 

Een dagje Londen
Donderdag 5 juli 2018. Londen, Engeland.

We moeten onze tijd een beetje zien te doden omdat onze vlucht pas vanavond om 21.45 vertrekt naar Denpasar. We hebben treinkaartjes voor vanavond gekocht, hebben de omgeving wat verkend, we zijn zelfs nog op zoek geweest naar een ander hotel voor de laatste dagen hier maar we zijn tot de conclusie gekomen dat dit geen haalbare kaart zou zijn, alles is duurder en vaak ook nog slechter dus dat risico lopen we liever niet. Op zich ligt het hotel wel ideaal en is voor €102 per nacht betaalbaar. We zouden anders al snel richting de €170 per nacht gaan voor iets dat op tripadvisor maar net een 5,4 scoort, dus lager.
We hebben nog lekker in het park gezeten en zijn op zoek gegaan naar een Engels boek voor Eder, om 17.00 uur hebben we de trein naar Heathrow airport genomen.
We hadden het geluk dat we echt geweldige plaatsen konden regelen in het vliegtuig, bij de nooddeuren dus we hadden super veel beenruimte, heerlijk tijdens zo’n lange vlucht.

 

Relaxt vliegen
Vrijdag 6 juli 2018. Kuta, Bali, Indonesië.

Na weer wat vertraging zijn we aangekomen in Jakarta, het gevolg was dat we nu niet meer zo’n lange tussenstop hadden maar dat we als gekken over het vliegveld moesten rennen. In het vliegtuig naar Denpasar bleek dat we nog lang niet mochten opstijgen, we hebben nog zeker anderhalf uur aan de grond gestaan. Daarna kwam de landing, ook hier mochten we niet gelijk landen en moesten een soort van boven andere vliegtuigen aansluiten in de rij. We hebben zeker wel acht rondjes gevlogen, misschien wel meer voordat we aan de grond stonden.

We zijn rond 02.00 uur in de nacht op zaterdag geland in Denpasar, hier hebben we snel een taxi genomen en zijn naar ons hotel in Kuta, Billy Pendawa Homestay, gereden.
Dankzij onze toffe plaatsen in het vliegtuig, nog nooit zo relaxt gevlogen, was het moeilijk om in slaap te komen door de jetlag. En vanmorgen, zaterdag, om 10.00 uur, stond onze chauffeur, Sinarddana Made, al op de stoep om ons via een toeristische route mee naar Munduk te nemen.

 

Rijstvelden en infinity pool
Zaterdag 7 juli 2018. Munduk, Bali, Indonesië.

Vandaag zijn we met onze chauffeur naar Munduk gereden, hebben echt al heel veel mooie dingen gezien. We zijn eerst naar de rijstvelden van Jatiluwih gegaan, hebben daar een wandeling gemaakt en heerlijk gegeten daarna zijn we naar de Ulun Danu tempel gegaan en onderweg zijn we nog gestopt bij de golf gate. De kids hebben zoveel gave foto’s op instagram gezien van Bali dat ze het liefst een heel lijstje af gaan werken om dezelfde plaatjes te kunnen maken.

Aangekomen in Munduk zijn we echt verrast door het geweldige uitzicht! We zitten weer in een geweldig onderkomen, Bali Rahayu Homestay, met een infinity pool, ja dat vonden de kids ook wel wat voor de foto’s.

image1

 

Dagje rust, net als de zon
Zondag 8 juli Munduk, Bali, Indonesië.

De eerste dag nemen we een dagje rust om van het zwembad en de omgeving te kunnen genieten, helaas had de zon die dag ook een rustdag. Wel zijn we weer wat bijgetrokken na al deze drukke dagen en kunnen we de volgende dag weer fris en fruitig aan onze rondreis beginnen.

image2

 

Springen en shoppen
Maandag 9 juli 2018. Ubud, Bali, Indonesië.

We zijn vandaag weer opgehaald door onze chauffeur en begonnen bij de Banyumala Twin watervallen maar omdat de weg open lag kon de chauffeur niet verder met de auto dus zijn we bij een paar locals achterop de motor gesprongen om via de jungle te gaan. Leuk maar levensgevaarlijk. Daarna zijn we even foto's gaan maken bij dé toeristische trekpleister van Bali: de schommels.
Toen zijn we verder gereden naar de aling, aling watervallen waar de kids van vijftien meter hoge kliffen af konden springen en glijden van een natuurlijke glijbaan, leuk maar voor mij iets te hoog, en wat een klim met deze temperaturen. We waren blij toen we de auto weer zagen!

Daarna was het tijd om te ontspannen en zijn we gaan kijken en shoppen bij de Buddha to Buddha fabriek, Saraswati fabriek, erg leuk en super goedkoop! Zilveren ringen kosten hier maar €18 en armbanden die in Nederland ongeveer €369 of €279 kosten, zijn hier maar €60 en €37. We hebben ons vandaag dus weer niet verveeld.
We zijn inmiddels aangekomen in Ubud, Bij Sari Suite Bisma, prima maar geen topper. Morgen gaan we raften op de Ayung rivier.

image3 

Raften
Dinsdag 10 juli 2018. Ubud, Bali, Indonesië.

Vandaag wat minder ondernomen dan de afgelopen dagen maar niet minder genoten.
We zijn vanmorgen gaan raften bij Bintang Bali rafting. We zijn opgehaald bij ons hotel, alles was prima verzorgd en inclusief lunch. Vanmiddag hebben we Ubud zelf bekeken en geshopt, het is hier echt een walhalla. Vanavond zijn we sushi gaan eten bij Rouge restaurant, was erg lekker en redelijk betaalbaar, voor Bali duur maar zou in Nederland nog steeds super goedkoop zijn.

Morgen gaan we weer met een chauffeur op stap, we gaan nog wat in de omgeving bekijken en rijden dan richting Kuta waar we voorlopig onze laatste nacht op Bali door zullen brengen bij Billy Pendawa Homestay.

image4

 

Schildpad te water
Woensdag 11 juli 2018. Kuta, Bali, Indonesië.

Vandaag weer een gezellige dag gehad met chauffeur en gids Made Amerta. We zijn weer naar de Buddha to Buddha fabriek geweest omdat mijn armband steeds losschoot, ze waren vergeten om een pinnetje vast te solderen, en dan koop je dus weer van alles. Ze hebben er ook allerlei andere mooie zilveren sieraden die ook op maat gemaakt kunnen worden. Ik liet nog even een pinkring voor uiteindelijk maar €6 maken.

Daarna zijn we naar de Tegalalang rijstvelden gereden en we zijn nog even langs de schildpadden opvang in Serangan geweest waar we allemaal een pasgeboren schildpadje (twee uur oud) in het water mochten zetten. Daarna zijn we doorgereden naar de Uluwata tempel, vonden we zelf niet zo spectaculair, en van daaruit weer door naar onze homestay in Kuta. Morgen vliegen we dan eindelijk naar Labuan Bajo waar we echt op avontuur gaan.

image5

 

Naar Flores!
Donderdag 12 juli 2018. Labuan Bajo, Flores, Indonesië.

Vandaag zijn we vanuit Bali met een propellervliegtuig naar Flores gereisd. Aangekomen in Labuan Bajo zijn we opgehaald door het Luwansa resort, was echt een geweldig onderkomen, ook het enige luxe van onze reis op Flores. We hebben vandaag lekker aan het zwembad gelegen en genoten van de zon, Bali was soms behoorlijk bewolkt dus we moesten nog wel wat op kleur komen.
Labuan Bajo is een klein stadje waar weinig te beleven valt, er zijn enkele goede restaurantjes zoals de Happy Banana als je van sushi houdt en Mediterraneo voor Italiaans en allerlei andere gerechten, beide zijn goed betaalbaar.
Winkelen is er niet echt bij in Labuan, hier en daar zie je een paar kleine winkeltjes maar je hebt het zo gezien.

image6

 

Komodo eilanden op één dag
Vrijdag 13 juli 2018. Labuan Bajo, Flores, Indonesië.

Vandaag zijn we langs de Komodo eilanden gaan varen met Alba Cruise, deze hebben we gekozen omdat ik het niet zag zitten om met man en kids en nog zo’n veertig vreemden op het dek van een boot te gaan liggen voor een aantal nachten. Voordeel van deze organisatie was dat ze alle bezienswaardigheden op één dag deden omdat we met een speedboot gingen.

Nadeel van dit is wel dat je dus niet de hele dag lekker op het dek kan gaan zitten alhoewel we later op de dag toch lekker buiten zijn gaan zitten toen bleek dat eigenlijk niemand dit deed, we wilde niet egoïstisch die paar plekjes inpikken. We hebben Padar Island, Komodo Island, manta point, Taka Makassar Island/pink beach en Kanawa Island aangedaan. ‘t Was zo gaaf! Alles was prima verzorgd, er waren volop snacks, eten en drinken en niet te vergeten, reddingsvesten!

image.png

Padar island heeft een geweldig uitzicht, het is wel een pittige klim naar boven maar zeker de moeite waard! Komodo island spreekt natuurlijk voor zich, hier leven de Komodo varanen, je maakt hier een wandeling met een ranger en onderweg kom je verschillende varanen tegen. Bij Manta Point kun je met reuze mantaroggen zwemmen maar wij hadden de pech dat ze er niet waren. Taka Makassar is echt een prachtig eilandje/zandbank waar het zand echt roze is, echt super mooi om te zien. Op Kanawa island ga je ook aan land en kun je heerlijk zonnen of nog gaan snorkelen wat ook hier echt de moeite waard is.

image8

 

Rust aan het zwembad
Zaterdag 14 juli 2018. Labuan Bajo, Flores, Indonesië.

Vandaag nemen we even een dagje rust aan het zwembad van het Luwansa resort en van zondag t/m donderdag reizen we met een chauffeur verder naar de andere kant van het eiland waar we de Kelimutu vulkaan gaan beklimmen.
Luwansa is echt heerlijk om te verblijven. Fijn zwembad en aan zee.

 

Door de dichte jungle
Zondag 15 juli 2018. Bajawa, Flores, Indonesië.

We zijn vanmorgen om 9.30 uur vanuit Labuan Bajo vertrokken naar Bajawa. Onderweg hebben we een stop in Ruteng gemaakt om de Lingko Spider Web Ricefields te bekijken en om te lunchen. We rijden vooral door dichte jungle en alles is groen, ook hebben we erg veel bochten onderweg dus de primatourtjes waren geen overbodige luxe. We kwamen om 18.30 uur aan bij onze volgende acco: Bajawa Roo. Niet echt een aanrader maar je bent hier wel heel erg beperkt wat betreft accommodaties, waar we één nacht blijven. In de avond neemt onze chauffeur ons mee naar een restaurantje met life muziek, supergezellig. Iedereen zingt de oude klassiekers van Boney M en Bob Marley mee en het eten is er heerlijk. Dat was een gezellige avond. Morgen gaan we verder naar Riung.

image9

 

Lekker primitief
Maandag 16 juli 2018. Rium, Flores, Indonesië.

Vandaag zijn we van Bajawa naar Riung gereden, een gebied waar weinig tot geen toeristen komen. Best vreemd dat wij hier de attractie zijn, iedereen zwaait en roept naar ons.

De wegen zijn er behoorlijk slecht aan toe, we hebben ongeveer 100 km gereden in 7 uur met soms een korte tussenstop als een Bena dorpje waar ze een kip offerden en waar de mensen op betelnoten kauwen. Ze waren hier erg blij met de ballonnen, pingpongballen en stickers en het hele dorp liep uit. Vervolgens zijn we nog langs hotsprings gereden, deze waren echt hot!

image10

Het oponthoud komt voornamelijk door de gaten in de weg, scooters maar ook heel veel honden, geiten, koeien en niet te vergeten kippen! Afschuwelijk veel kippen!
WiFi kennen ze hier niet, gelukkig hebben we een simkaart van hier, Engels spreken ze haast niet en warm water hebben ze hier ook niet. We hebben het echt super naar onze zin maar de komende dagen zullen behoorlijk primitief zijn, ons onderkomen is wel erg mooi en nieuw. Bij aankomst is het even schrikken en zegt Jelle dat we hem over drie dagen maar wakker moeten maken. Het blijkt dat dus achter dit krotje een gloednieuw complex gebouwd is voor de toeristen, Jelle is achteraf blij dat we hem toch dagelijks wakker gemaakt hebben. ‘k Heb geen idee hoe het heet waar we nu verblijven. Ik heb deze trip over Flores laten regelen door Edwin Jurgens, deze man is te vinden via Facebook en regelt alles kosteloos voor je. Achteraf begrijp ik ook wel waarom ik haast niet in contact kwam met de locals via Whatsapp en Facebook. Ze spreken gewoon haast geen Engels. Onze chauffeur was ook echt een topper! Sprak ook geen woord Engels, behalve Yes en No maar hij verstond onze vraag natuurlijk niet dus dan krijg je rare situaties. Gaandeweg begreep hij wel dat wanneer we een winkeltje ingingen dat onze vraag aan hem was wat hij wilde drinken maar verder communiceerden we vooral via een vertaal app, was goed te doen en werkte best prettig. Verder hebben we veel gezongen in de auto, hij vond Bob Marley helemaal geweldig!

Morgen gaan we een dagje varen langs de 17 islands, moet geweldig zijn dus we zullen zien.

 

Expeditie Robinson
Dinsdag 17 juli 2018. Rium, Flores, Indonesië.

En als je denkt dat je al het moois gehad hebt, dan blijken er nog veel meer van die paradijsjes te zijn.
Vandaag zijn we met een bootje gaan varen door het Pulau Tujuh Balas NP/17 islands. Dit was weer zo gaaf! We hebben inmiddels al heel wat moois gezien maar dit was voor het eerst dat we ergens waren waar bijna al het koraal nog helemaal intact was.
We zijn eerst naar een eiland gevaren waar duizenden vliegende vossen tegelijk vanuit het eiland wegvlogen en vervolgens zijn we op zee gaan snorkelen. Daarna zijn we op een onbewoond eilandje terechtgekomen waar we een groot deel van de ochtend en middag hebben doorgebracht. De lunch werd op het eiland bereid: verse vis van de BBQ, rijst, noodles, groente en fruit. Later die middag zijn we weer verder gaan varen om op nog wat meer plekken op zee te snorkelen. Toen we even later weer boven water kwamen bleek dat onze boot weg was. Daar lig je dan met vieren midden op zee, het enige wat we konden doen was zwemmen naar dat ene eilandje in de omgeving. Het was wel even schrikken maar later bleek dat de boot daar aan de andere kant van dat eilandje lag, grapje van de kapitein. Het had wel een hoog Expeditie Robinson gehalte op deze manier.
De rest van de dag hebben we nog genoten van het eiland en het koraal eromheen, alles is hier zo verschrikkelijk mooi. En het is hier zo rustig, haast geen toeristen. Heerlijk!

Morgen reizen we verder naar Ende waar we onze laatste paar dagen nog op Flores zullen doorbrengen en de Kelimutu vulkaan zullen beklimmen.

image11

 

Bijzondere obstakels op de weg
Woensdag 18 juli 2018. Ende, Flores, Indonesië.

We zijn vandaag vanuit Riung naar Ende gereden en zijn weer allerlei obstakels tegengekomen onderweg: een slecht wegdek met gaten, honden, koeien, apen, scooters, kinderen en natuurlijk weer heel veel kippen! Ook zagen we vreemde dingen zoals kiepwagens volgeladen met kinderen die naar school gebracht werden, wel 30 of 40 in die bak en we zagen bussen rijden waar geiten bovenop het dak lagen, waren waarschijnlijk onderweg naar huis vanuit de markt.
Ook hebben we nog een stop gemaakt bij Blue Stone Beach, pikzwart zand, helderblauw water en alleen maar blauwe stenen op het strand, ook weer een plaatje.
Nu gaan we slapen, vannacht worden we al om 3.00 uur opgehaald om de Kelimutu vulkaan te gaan beklimmen.

image13

 

Klimmen op de Kelimutu vulkaan
Donderdag 19 juli 2018. Ende, Flores, Indonesië.

Vandaag zijn we dus om 2.15 uur al opgestaan om de vulkaan te beklimmen. Dat was best spannend om in het pikkedonker een onbegaanbaar pad op te klimmen. Boven aangekomen moesten we nog even wachten voordat de zon opkwam en het was koud, echt heel koud! Gelukkig werd het weer warm zodra de zon opkwam. Wel was het jammer dat het erg bewolkt was maar tussen de bewolking door, het waait soms ineens open, hebben we echt prachtige vergezichten kunnen zien en twee van de drie meren. Daarna zijn we nog een dorpje gaan bezoeken waar we weer alle aandacht van de bewoners kregen. We hadden ook nog van alles om uit te delen: ballonnen, pennen, pingpongballen en stickers en zijn we gaan lunchen. In de middag zijn we nog even op bed gaan liggen, het was toch wel heel erg vroeg vannacht.

image14

Rondom onze tuin staat een groot hek waar elke dag wel dertig jongeren doorheen gluren, ze vinden het heel erg apart dat wij hier zijn, zijn ze niet gewend denk ik. We hebben inmiddels al allerlei lekkers uitgedeeld, chips, koek en snoep en ze vinden het geweldig. De mensen hebben hier zo verschrikkelijk weinig maar ik denk dat ze niet minder gelukkig zijn, ze weten natuurlijk ook niet beter.

Vanavond hebben we bij onze Homestay gegeten, ze hadden speciaal voor ons frietjes en kipnuggets gebakken, zo lief! Ook krijgen we elke middag gebakken banaan.

We gaan weer op tijd naar bed vandaag, morgen om 5.00 uur gaat de wekker weer. Om 7.25 uur vliegen we via Labuan Bajo weer terug naar Bali.

Flores was wel het hoogtepunt van onze reis, zo mooi en zo puur! Zoals Indonesië in een ver verleden moet zijn geweest, totaal niet te vergelijken met Bali.

 

Flores wat ben je mooi!
Vrijdag 20 juli 2018. Nusa Dua, Bali, Indonesië.

Vandaag zijn we om 6.00 uur weer opgehaald door Remon, de chauffeur. Het zag er even naar uit dat de kids daar achter zouden blijven, de sleutel van hun kamer brak af aan de binnenkant. Gelukkig kregen we de deur nog open met de reserve sleutel. Dat is ook wel een ding als je mensen om 5.15 uur wakker moet maken en dan uit moet leggen dat de sleutel afgebroken is terwijl ze geen woord Engels spreken.

Na een hele korte tussenlanding op Labuan Bajo vlogen we weer verder naar Denpasar. Daar hebben we eerst lekker wat gegeten en hebben we een taxi naar onze Villa George in Nusa Dua genomen. Wat een verademing om weer al die luxe te hebben! We hadden hier een eigen zwembad, warm water en weer WiFi.

We zijn even op het strand gaan kijken maar weer heel snel teruggelopen naar de villa, wat een kermis daar! Overal watersport mogelijkheden en een drukte van jewelste, verschrikkelijk na de rust van Flores. Ik denk dat we te verwend zijn om hier nog van te kunnen genieten. Het viel me trouwens wel op dat zelfs onze kinderen er geen zin in hadden, ik had iets anders verwacht van ze.

Hier nog een stukje dat ik eerder al eerder op het forum schreef om kort uit te leggen hoe wij Flores hebben ervaren.

Flores! Wat was en wat ben je mooi!
Het lijkt wel alsof de tijd hier stil heeft gestaan, alsof hier nog nooit een toerist geweest is en alsof we in een totaal ander tijdperk zijn aangekomen. Wel denk ik dat er nog een hoop moet gebeuren voordat het toegankelijk zal zijn voor de ‘gemiddelde’ toerist, maar daar kan nog wel een paar jaar overheen gaan, het staat nog echt in de baby slofjes. Ook de accommodaties kunnen nog wel wat extra’s gebruiken en dan bedoel ik niet alleen het warme water. We hadden gelukkig een prima chauffeur. Zelf rijden, wat eigenlijk plan A was, was echt geen optie geweest. Ze hebben hier totaal geen regels, gaan hier toeterend de weg op, rijden zonder licht, halen in vlak voor een bocht maar het liefst in een bocht en rijden links. Ook al is de gemiddelde snelheid vaak nog geen 50 km per uur het is echt levensgevaarlijk om hier zelf achter het stuur te klimmen. Als ik alleen al denk aan de gaten in het wegdek, de kinderen, scooters en al het vee op de weg dan zouden we hier nooit ongeschonden uit kunnen komen.

De natuur is hier echt prachtig, nog ongerept, alles is groen, bergachtig en vol onaangetaste jungle waar de kokosnoten en bananen als onkruid uit de grond schieten, echt zo gaaf! Ook de zee, het koraal en de stranden hier zijn onvergetelijk, nog nooit zoiets moois gezien, alsof er onderwater een kleurige tuin in volle bloei staat. Ook vissen zie je hier in allerlei kleuren, de een nog mooier dan de ander. De stranden, zo wit dat het haast pijn doet aan je ogen. En dan de uitzichten die je verrassen als je een bocht om vaart of rijdt. Zo mooi! En natuurlijk de prachtige uitzichten van de bergen en vulkaan die we beklommen hebben.

Wat betreft het eten, dat was dan weer wat minder. Niet dat het niet smaakte hoor, maar als je bij een restaurant in de middag al aangeeft dat je er in de avond komt eten, dan verwacht je gewoon niet dat er geen vlees, vis, sapjes, frisdrank of bier is. Bier werd dan wel weer elders gehaald maar toen we vervolgens toch maar een stukje verderop gingen eten bleek na één drankje dat ze daar ook niks meer hadden. Dat was waarschijnlijk vlak van tevoren opgehaald door dat eerste restaurant. Ook honden, katten en kippen die vrij rondlopen in een restaurant zijn hier vrij normaal.

Je moet er ook vanuit gaan dat wanneer er een menukaart is waar twintig gerechten op staan, dat er zeker dertien niet van aanwezig zijn. Dat is toch even wennen. Maar we zijn zeker niet omgekomen van de honger, de keuze was niet reuze maar alles smaakte verder prima.

Ook is het heel vreemd om een soort van attractie te zijn, iedereen roept je toe en zwaait naar je, ze willen je een hand geven en laten je vervolgens niet meer los. En je vraagt je echt af hoe de mensen hier kunnen leven, ze wonen echt nog in hutjes zonder ook maar iets van luxe. Geen warm water, geen keuken, vaak moeten ze zelfs nog water halen bij een waterput, geen internet en zo kan ik nog wel even door gaan. Wel mooi om te zien dat een mens zo snel tevreden kan zijn. Er zijn zelfs mensen die langs de weg zitten en proberen om drie blikjes cola, twee zakjes chips en zes petflessen benzine te verkopen of ze zitten bijvoorbeeld de hele dag in de volle zon stenen kapot te hakken om er grind van te maken. Zo zielig. Het was soms best even slikken en toch zijn deze mensen op hun manier ook gelukkig. Je ziet ze gewoon stralen als je alleen nog maar naar ze zwaait of wanneer je een foto van ze maakt, weer een hele goede les voor onze kids.

We zijn inmiddels weer terug in de beschaving en dan is het toch weer fijn om gewoon te kunnen bestellen in een restaurantje en om heerlijk uit te kunnen slapen en even helemaal niks te hoeven. Maar wat hebben we genoten van Flores en van alle lieve mensen die we hier hebben leren kennen. Het was weer een geweldig avontuur!

image16

 

In de villa is het rustig
Zaterdag 21 juli 2018. Nusa Dua, Bali, Indonesië.

We hebben weinig ondernomen, het strand trekt ons totaal niet en in de villa is het heerlijk rustig. We hebben een zwembadje, een koelkast met volop lekkere dingen die we inmiddels bij de plaatselijke supermarkt hebben gehaald, dus waarom zouden we de drukte opzoeken? Ik heb lekker mijn foto’s wat uitgezocht en de kids waren blij dat ze weer ‘gewoon’ online konden, Leon heeft lekker liggen zonnen dus iedereen blij.
Later in de middag zijn we naar een local mall gegaan en daarna door naar een grote toeristen mall, Bali Collection. Wat was het allemaal duur hier! Een tasje waar ik in Ubud 150.000 voor betaalde, koste hier gewoon 425.000. Daarna zijn we hier weer om het hoekje gaan eten, prima eten en live music.

image17

 

Ieder z’n eigen ding
Zondag 22 juli 2018. Nusa Dua, Bali, Indonesië.

Alweer onze een na laatste dag in Indonesië, het weer is wisselend, soms erg heet en dan weer bewolkt en we besluiten om weer lekker bij de villa te blijven zodat iedereen zijn eigen ding kan doen. We hebben ook al zoveel gedaan dat dit ook wel even heerlijk is, misschien komen we dan uitgerust thuis.

 

Laatste inkopen
Maandag 23 juli 2018. Jakarta, Java, Indonesië.

Vandaag moeten we om 12.00 uur uitchecken. Jammer dat we deze geweldige villa moeten verlaten terwijl onze vlucht pas vanavond om 20.30 uur vertrekt. De villa is dan wel geweldig maar de omgeving van Nusa Dua spreekt ons nog steeds absoluut niet aan, ook de stranden niet. We besluiten om een chauffeur van de straat te trekken en in overleg betalen we 300.000 rupiah/€18 voor de hele middag. Deze beste man rijdt ons naar twee mooie winkelcentra in Kuta zodat we onze laatste inkopen kunnen doen en past ondertussen op onze spullen, betalen doen we pas achteraf. Zo hebben we toch nog wat laatste aankopen kunnen doen en hebben we ons prima vermaakt.

Aangekomen op het vliegveld hadden we zelfs nog een uur over, alles verliep volgens plan en aangekomen in Jakarta zijn we gelijk naar ons hotel, Nunia Inn, gereden per taxi. Het hotel was netjes maar de kamers waren wel erg klein, het was maar voor éé nachtje dus zeuren doen we niet.

 

Tussenstop
Dinsdag 24 juli 2018. Londen, Engeland.

Vandaag worden we alweer om 8.00 uur naar het vliegveld gebracht, om 11.25 vertrekt onze vlucht naar Londen. Iets waar ik al bij al onze vluchten met Garuda tegenaan loop is mijn vegetarische maaltijd! Ik heb hem online geboekt maar blijkbaar moest ik dit ook nog 24 uur voor vertrek telefonisch bevestigen, 4x dus. Bij alle andere vluchten kon het toch nog last minute geregeld worden maar nu doen ze heel erg moeilijk. Uiteindelijk kunnen we wel mooie plekken in het vliegtuig bemachtigen voor het ongemak, het blijken weer dezelfde te zijn als op de heenweg, ons hoor je niet meer klagen! Als we in de lucht zijn dan blijkt dat ook de stewardessen er alles aan doen om het ons zo aangenaam mogelijk te maken en ik krijg alsnog vegetarisch eten uit de businessclass, helemaal top dus!

We landen weer mooi op tijd, 20.00 uur in Londen waar we snel treintickets kopen en weer teruggaan naar het ons zo gevreesde hotel Equity Point. We hebben nog even een hapje gegeten in de omgeving en zijn vroeg gaan slapen, we waren gebroken van al het reizen.

 

Lopen door Londen
Woensdag 25 juli 2018. Londen, Engeland.

Vandaag zijn we al heel erg vroeg wakker, 5.30 uur, we gaan vandaag Londen bekijken. Leon besluit dat hij liever in het hotel achterblijft en ik vertrek met de kids lopend richting het Natural History museum. Ik begrijp wel dat het hier zo druk is, mensen staan echt in de rij om binnen te mogen. Heel veel musea zijn gratis hier in Londen en ze zijn echt prachtig om te zien. Na een paar uur wordt het toch wel warm en druk en besluiten we ergens anders naar toe te gaan. We lopen verder naar Buckingham Palace en vervolgens lopen we verder naar de Big Ben. Daar aangekomen blijkt dat we al zo’n 14,5 km gelopen hebben. We gaan een hapje eten bij de Londen Eye en besluiten om de Tube terug te nemen, het is weer zo verschrikkelijk warm vandaag.
Als we terugkomen in het hotel doen we even niks en later gaan we nog lekker wat eten daarna weer vroeg naar bed, de jetlag hakt er behoorlijk in.

image18

 

Een geweldig avontuur
Donderdag 26 juli 2018. Nederland.

We moeten al om 10.00 uur uit onze kamer dus we droppen onze bagage beneden bij de receptie en gaan kijken vanwaar onze bus vertrekt. Dit blijkt lekker dichtbij om het hoekje te zijn en verder wandelen we nog wat rond in de omgeving en verblijven we bij het hotel. Om 14.31 vertrekt onze bus richting Stansted Airport dus we zorgen dat we er al op tijd zijn. Wij zijn dan wel op tijd maar de bus niet! De bussen blijken allemaal vertraging te hebben en we mogen uiteindelijk met een andere bus mee, wat waren we hier achteraf blij mee!
Op de heenweg hebben we iets meer dan één uur in de bus gezeten maar deze rit blijkt nu ruim drie uur te duren, alle wegen richting vliegveld zijn dichtgeslibd en er is geen doorkomen aan. Bij alle volgende haltes die we aandoen staan boze mensen die niet mee mogen omdat we vol zijn, uiteindelijk komen we pas rond 17.30 aan op het vliegveld terwijl ons vliegtuig al om 18.25 uur vertrekt. Ik stuur Leon en de kids met alle bagage een giga lange rij in bij de bagage drop en zoek zelf naar een alternatief. Ik kom uit bij een info balie waar het meisje verschrikt opkijkt als ze mijn vertrektijd hoort. Ik moet Leon en de kids zo snel als mogelijk die kant ophalen zodat we daar de bagage af kunnen geven, valt niet mee om je met bagage door een rij van zo’n driehonderd man te wurmen.

Wanneer we opgelucht dat de bagage weg is vragen welke gate we moeten hebben kan ze alleen nog maar ‘go, go, go’ uitbrengen. Zodra we het hoekje omkomen zakt de moed ons echt in de schoenen, bij de security staat een rij van zeker 600 mensen voor ons, rijen dik staan mensen chagrijnig om zich heen te kijken, het is dan inmiddels al 17.50 uur en over vijf minuten sluit onze gate.
We laten aan iedereen onze tickets zien en mogen gelukkig voor, aangekomen bij de bodyscan blijkt dat Eder grondiger gefouilleerd moet worden en dat ik daar als moeder bij aanwezig moet zijn. Door alle hectiek gooi ik mijn rugzak in zo’n bak en haast me naar Eder, waar uiteindelijk natuurlijk niks mis mee was.
Daarna is het wachten op onze handbagage, alles komt langs behalve die ene rugzak van mij. Dan blijkt dat deze iets gevaarlijks bevatte dus moest ook grondiger gecontroleerd worden en lag in een rij als zesde tas, hier hadden we dus geen tijd voor! Ik heb Leon en de kids vooruitgestuurd en gezegd dat ze in het uiterste geval maar gewoon het vliegtuig moesten nemen, ik kom wel thuis.
Toen dan eindelijk mijn tas aan de beurt was bleek dat ik helemaal vergeten was om mijn iPads eruit te halen, mijn hele tas werd overhoopgehaald om er zeker van te zijn dat ik toch geen drugs bij me had en moest toen weer door dat apparaat. En natuurlijk was er verder niks mis dus toen ben ik als een gek gaan rennen over de airport. En dan kom je bij een trein, die ingestapt, nog drie verdiepingen met een roltrap die het niet deed en uiteindelijk kwam ik aan bij onze gate en zag ik de rest van mijn gezin in de verte zwaaien. De jongste in tranen omdat ze bang was dat ik achter zou blijven.

Uiteindelijk vertrokken we zeker een half uur later dan gepland, weet niet of dat het aan mij lag, ik was wel de laatste die aan boord ging maar we vlogen natuurlijk met Ryanair.
Later in het vliegtuig hoorde ik dat bijna alle treinen gecanceld waren ivm de warmte, de wissels werkten niet meer, vandaar natuurlijk die drukte op de weg. Om 20.45 uur stonden we weer veilig in Eindhoven en konden we concluderen dat dit weer een geweldig avontuur is geweest! Niet de terugvlucht maar de rest.

Even in het kort:
Noord Bali is mooi, het zuiden vonden we veel te toeristisch, de stranden van Bali vinden we nog steeds een grote tegenvaller.
Londen is leuk voor een paar dagen maar heb je zo gezien, is duur en voor een fatsoenlijke acco betaal je hier de hoofdprijs.
Flores daarentegen heeft alles! Behalve dan warm water, WiFi en fatsoenlijke restaurantjes in bepaalde gebieden maar je hebt wel echt het gevoel dat je op avontuur bent. Het is zeker de moeite om hier minimaal een weekje te verblijven om alle highlights te zien, vergeet niet om ook de 17 islands aan te doen. Die zijn echt prachtig!
Hou er wel rekening mee dat het nog niet op toeristen is ingesteld dus je zal hier en daar best voor verassingen komen te staan. Een koud drankje onderweg kopen is bijvoorbeeld niet vanzelfsprekend. Maar verder is het fantastisch!

Het was weer een avontuur om nooit te vergeten!

Partners

Social Media

Houd jij van Verre reizen met kinderen? Volg, like en blijf op de hoogte!