Are you really, really sure?
Donderdag 27 juli 2017. Antigua, Guatemala.

Daar gaan we weer, de komende drieënhalve week back/flashpacken door Guatemala. Maar voordat het zo ver is gaat de wekker om 3.20 uur. Toch nog wel een paar uurtjes geslapen, dus het opstaan gaat wel: even douchen, tosti, Nespresso erin, kids een krentenbol en om 4.00 uur rijden we naar Schiphol.

Op Schiphol aangekomen leveren we de sleutels af aan de valet-parking meneer (luxe!) en dan op naar de bagagedrop. Hmm flinke rij, ook al om half 6... maar als we zien dat de meeste mensen in de rij staan om in te checken, en dat hadden we al gedaan, lopen we hele rij voorbij naar de bagagedrop. Nu vliegen we met AA via Miami. In 2014 vlogen we ook met AA via Miami naar Nicaragua, en dat ging toen met de bagage niet helemaal goed. Die bleek nog in Miami op de band te liggen toen wij in Nicaragua landden. Heeft vier dagen geduurd voordat we de rugzakken hadden. Dus we zijn dit keer extra voorzichtig: Weet je zeker dat de bagage in één keer doorgaat, vragen we aan het meisje achter de balie. Zeker weten, echt? Oké dan.

Dan door de security, douane en naar de gate. Tijmen nog een beetje vliegtuigspotten en we zijn weg. En na een mooie vlucht over Londen waarbij we alle highlights zien, landen we op Heathrow. Gauw door, want de vlucht naar Miami vertrekt al snel. Tijmen weer een beetje spotten, een airbus A350, jeuh die is bijzonder! En na het wederom dubbelchecken of de bagage echt in het vliegtuig zit: Are you sure, really? Ok then... En dan hup, de Triple 7 in.

Zo, we zitten prima, echt goeie beenruimte, goed onboard entertainment, jammer dat de vlucht maar 9,5 uur duurt. Vlucht gaat prima totdat Mees na drie films en vlak voor het einde van de vlucht echt misselijk wordt en hup, overgeeft. Gelukkig eet hij tijdens het vliegen nooit iets, maar voor hem niet leuk. En hij blijft misselijk en overgeven, ook op Miami en op de laatste vlucht naar Guatemala. Pas als we op de kamer zijn gaat het weer wat beter.

Op Miami, na de landing nog even checken: What about our bags man, are you really really sure? heeft Tijmen ruim de tijd te spotten, we pakken voor de lol ook nog de skytrain. Oeps! Voor Mees niet zo'n goed idee, en hup, daar gaat ie weer, voelde hij zich net wat lekkerder. Nog een paar Cuban espresso’s en dan weer boarden. We hebben vier uur moeten wachten maar het is toch nog haasten naar de gate.

Dan een korte vlucht van ruim twee uur en we komen om 18.40 lokale tijd aan. Wij hebben ondertussen geen idee meer hoe laat we leven. Even rekenen, hmm... wij trokken ongeveer 22 uur geleden de voordeur achter ons dicht. We zijn ondertussen aardig gaar. Vol spanning naar de band voor de equipaje, en ja hoor daar liggen onze backpacks, hebben we ons voor niks zo druk gemaakt!

En nu snel weg uit Guatemala city met onze vooraf geregelde chauffeur. Even handje schudden, bienvenidos, como estas, esta bien, mucho gracias, of zoiets en weg. Valt nog niet mee, behoorlijk veel file in deze miljoenenstad. Het valt Tijmen met name op dat ze hier alleen maar in oude barrels rijden, tja het is geen Nederland hè. Leuk om te zien dat Tijmen na al die reizen zich steeds meer gaat interesseren voor de verschillen. En Mees slaapt alleen maar, gelukkig maar met die bochtige wegen. Het voelt trouwens lekker koel, je kan goed merken dat we op hoogte zitten.

Na een dik uur rijden komen we dan aan bij de Yellow House Hostel in Antigua. Je kan goed merken dat het een oud Spaans koloniaal stadje is, de wegen zijn van keien en we schudden aardig door elkaar. Snel inchecken de kamer in, tandjes poetsen en pitten. Zo lekker geslapen van 22.00 01.00, en weer wakker, gevoelsmatig is het alweer 9.00 ‘s ochtends. En dan van 01.00 tot 05.00 slaapt alleen Tijmen door, Mees ipad en Ivanka en Hugo proberen te slapen. Maar daar lig je dan oververmoeid half wakker, half in slaap, te malen, wat doen we hier toch, wat is dit eigenlijk voor een land, gaat het allemaal wel goed. Echt zo balen altijd dat gevoel door die jetlag, je weet hoe het komt, maar toch. Om 05.00 uur dan toch nog een uurtje geslapen met zijn allen.